Carmen Hijosa ชาวสเปนนักออกแบบและผู้ผลิตเครื่องหนัง
ที่มีบริษัทของตนเองใน Ireland (1978 – 1995)
เธอยังเป็นคู่ค้ารายสำคัญกับร้านขายสินค้าจากโรงงาน
และร้านดัง ๆ เช่น  Harrods กับ Liberties ใน London
ในช่วงที่เธอไปช่วยงานเป็นที่ปรึกษาที่ฟิลิปปินส์ในช่วงปี 90
ศูนย์กลางพัฒนาผลิตภัณฑ์และการออกแบบ
Product Development and Design Center
ในฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องหนัง
เพื่อให้คำปรึกษาเกี่ยวกับอุตสาหกรรมเครื่องหนัง
เธอพบว่า  ฟิลิปปินส์มีปัญหาใหญ่สองเรื่องคือ
คุณภาพหนังแย่ และ การผลิตหนังก็แย่
เพราะสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นกับคนที่เกี่ยวข้อง



แต่เมื่อเธอเดินทางไปทั่วประเทศ
เธอกลับพบว่า เธอได้พบของวิเศษ
ฟิลิปปินส์มีการปลูกสับปะรดจำนวนมาก
และยังมีปริมาณใบสับปะรดที่ต้องทิ้งจำนวนมากเช่นกัน
เธอรู้ดีว่าใบสับปะรดมีคุณสมบัติเฉพาะบางอย่าง
ที่สามารถแปรรูปเป็นทางเลือกผืนหนังจากพืชได้



" มันดีมากเลย
มันมีความเหนียวแน่นและยืดหยุ่น
ซึ่งเราต้องการอย่างยิ่งพื้นผิวประเภทไม่ต้องทอ "

เธอยังได้ศึกษาและดูพืชท้องถิ่นประเภทอื่น ๆ
เช่น ใบกล้วย ป่านศรนารายณ์
แต่เส้นใยจากสับปะรดค่อนข้างเหนียวแน่นและยืดหยุ่น
เหมาะสมกับกระบวนการผลิตหนังที่มีอยู่ในใจเธอ



Carmen Hijosa ได้ขอพักการทำงานในอุตสาหกรรมเครื่องหนัง
แต่เธอยังมีบริษัทขายสินค้าในไอร์แลนด์
แล้วใช้เวลาถึง 7 ปีไปเรียนต่อที่ Royal College of Art ใน London
เธอเดินทางไปมาระหว่างอังกฤษ สเปน ฟิลิปปินส์
เพื่อพัฒนาวัสดุประเภทหนึ่ง
ซึ่งก็คือใบสับปะรดให้เป็นผลิตภัณฑ์
ที่ได้รับการจดทะเบียนสิทธิบัตร
ตอนที่เธอเรียนระดับปริญญาเอก PhD
แม้ว่าพื้นฐานเธอจะไม่ได้จบทางวิทยาศาสตร์มาก่อนเลย
ทั้งเธอยังได้รับเงินกู้จาก Royal College of Art ใน London
ทำให้ตอนนี้เธอเป็นพวก Startup วัย 63 ปี
ด้วยการก่อตั้งบริษัท  http://www.ananas-anam.com/
ที่กำลังผลิตผืนหนังจากสับปะรด  
ที่เธอเรียกว่า  Piñatex



หนังประเภทที่ไม่ทำร้ายสัตว์และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
เมื่อเปรียบเทียบกับหนังแท้และหนังเทียมประเภทอื่น ๆ

" มันสร้างจากผลพลอยได้ทางการเกษตร
นั่นหมายถึงของเสียที่รวมแล้วจำนวนมหาศาล
การใช้ Piñatex ทำเป็นสิ่งทอรูปผืนหนัง
ไม่จำเป็นต้องใช้ที่ดินเพิ่ม น้ำ ยาฆ่าหญ้า ปุ๋ย
เพราะเราใช้วัตถุดิบที่ทิ้งแล้วและยกระดับพวกมัน
ให้กลายเป็นมูลค่าเพิ่มกับเพิ่มราคาของเสียเหล่านี้ "



การทำผืนหนังจากสัตว์ ต้องใช้สารเคมีประเภทอันตราย
เช่น Formaldehyde และโลหะหนักเช่น Chrome
แล้วสารพวกนี้ต่างสร้างปัญหาที่จบลงด้วยน้ำเสีย

ส่วนพวกสัตว์ประเภทที่ให้หนังสัตว์
ก็ต้องการอาหารจำนวนมากและสร้าง Carbon Footprint

หนังสัตว์เทียมก็ทำจากปิโตรเลียม
และกระบวนการผลิตก็มีปัญหาด้วยเช่นกัน
แม้ว่าช่วงนี้ราคาตลาดน้ำมันโลกจะถูกมากก็ตาม
และหนังสัตว์ยังเป็นที่นิยมกันมากในท้องตลาด

แต่ Hijosa เชื่อมั่นว่า
การเริ่มต้นเปลี่ยนพฤติกรรมผู้บริโภค
จะเป็นเรื่องที่น่าสนใจอย่างมาก  
ที่คือที่มาของเหตุผลในการใช้วัตถุดิบแปรรูป



ใบสับปะรดก็เป็นของเสียตามธรรมชาติ
การแปรรูปเป็นผืนหนังได้
คือ การสร้างรายได้พิเศษให้กับเกษตรกร

หลังจากชาวไร่เริ่มต้นด้วยกระบวนการ
ทำให้ใบสับปะรดกลายเป็นเส้นใยขนาดยาว
แล้วสิ้นสุดกระบวนการสุดท้าย
ตรงที่ชีวมวลที่เหลือทิ้งทั้งหมด
จะนำกลับไปเป็นปุ๋ยในไร่สับปะรด



Hijosa ยังได้ทำงานร่วมกับโรงงานในท้องถิ่น
เพื่อเริ่มต้นการผลิตวัตถุดิบดังกล่าว
ที่ถักทอจากเส้นใยสับปะรดให้เป็นผืนหนัง
ผืนหนังที่ใช้งานแทนหนังจริงได้
ใช้ทำรองเท้า กระเป๋า หุ้มที่นั่งในรถยนต์ เครื่องบิน ฯลฯ

" เรากำลังพัฒนาห่วงโซ่อุปทาน
นั่นคือ เหตุผลที่มีความสลับซับซ้อน
และกระบวนการที่น่าสนใจอย่างยิ่ง "



" การเปลี่ยนแปลงด้านแฟชั่นที่เป็นไปอย่างรวดเร็ว
และเพิ่มมากยิ่งขึ้นด้วยการขับเคลื่อนด้วย Brand สินค้า
Brand สร้างความสำเร็จด้วยการเติบโตอย่างรวดเร็ว
ทำให้สินค้าต้องการผลิตอย่างรวดเร็ว
แต่ยังคงเน้นเรื่องคุณภาพมากกว่าปริมาณ

จากการวิเคราะห์แนวโน้มธุรกิจยุคโลกาภิวัฒน์
เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมผู้บริโภค
คนส่วนหนึ่งยอมจ่ายเงินที่แพงกว่าให้กับ
ใคร ทำอะไร ทำที่ไหน และทำอย่างไร
กับการผลิตเสื้อผ้าและเครื่องหนัง
ที่เราใช้สอยในชีวิตประจำวัน "



Ananas Anam คือธุรกิจ Startup
ที่สร้างยอดขายผืนหนังขนาด 500 เมตร
จนกลายเป็น 2,000 เมตรใช้เวลาเพียง 3 เดือน
เธอหวังว่าจะทำยอดขายได้ถึง  8,000 เมตร

ราคาขายผืนหนังต่อตารางเมตร 15-40 เหรียญยูโร
(600-1,600 บาทที่อัตราแลกเปลี่ยน 40 บาท)
ขึ้นอยู่กับขนาดความหนาหรือบางของแผ่นหนัง

ขณะที่ขีดความสามารถในการแข่งขันของบริษัท
ในตอนนี้อุปสงค์มีมากกว่าอุปทาน
ยังสามารถเติบโตได้อีกมากเลย
เพราะผู้ผลิตรองเท้าระดับโลก
เช่น Puma กับ Camper
ได้สร้างรองเท้าต้นแบบที่ใช้ผืนหนังนี้
และรายอื่น ๆ ยังต้องการที่จะใช้ด้วย



" มันดูเหมือนว่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่ถูกที่ถูกเวลา
เพราะเราได้รับคำสั่งซื้อประจำจากตลาดทุกระดับ
ตั้งแต่บรรษัทข้ามชาติจนถึงร้านสินค้าชนิดพิเศษ
ผู้แรกเข้าในธุรกิจ และบริษัทต่อต้านการฆ่าสัตว์
ต่างกำลังมองหาสินค้านี้เป็นทางเลือกในการใช้ผืนหนัง
และเรากำลังเข้าไปทำการตลาดในกลุ่มนี้

ใบสับปะรดมีใบประมาณ 30 ถึง 40 ใบรอบ ๆ ต้น
แต่ละใบยาวมีขนาดยาวราว 1 เมตร
ในการผลิตแผ่นหนัง Piñatex ขนาดน้ำหนักปานกลาง
ผืนหนัง 1 ตารางเมตรต้องใช้ใบถึง 480 ใบ
ซึ่งเป็นส่วนที่เหลือจากสับปะรดราว 16 ลูก

สับปะรดต้องใช้เวลาปลูกถึง 14 เดือนจึงจะเก็บเกี่ยวได้
สับปะรดมีปลูกกันมากใน บราซิล ไทย ฟิลิปปินส์ จีน เคนยา และกาน่า
โดยปกติแล้วใบสับปะรดมักจะถูกทิ้ง
หลังจากเก็บเกี่ยวผลสับปะรดแล้ว " Carmen Hijosa

Alison Lloyd นักออกแบบที่ Ally Capellino
“ ผมพบเลยว่า  Piñatex™ คือ
ของธรรมชาติและเป็นใยผ้าที่นำของทิ้งแล้วมาใช้ใหม่
และลูกค้าของเราจะต้องชอบมันอย่างแน่นอน
เพราะความสำคัญของมันคือ
นิยามของช่วงเวลาเรื่องการพัฒนาอย่างยั่งยืน "

Dr. Claire Pajaczkowska ศาสตราจารย์ที่
Royal College of Art ใน London
" 5 ปีที่แล้วที่ Royal College of Art
ไม่มีแผนการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่เข้มแข็งเลย
แต่ในวันนี้เรามีแผนนี้ทั้งคณะเลย "
(จากการใช้ผืนหนังนี้มาสร้างสรรค์งานศิลป์ต่าง ๆ)

เรียบเรียง/ที่มา

http://goo.gl/JKdjV8
https://goo.gl/YlHD5t
http://goo.gl/C19irB
https://goo.gl/UGydiY

---

หมายเหตุ


ในเมืองไทยมีงานวิจัยเรื่องใบสับปะรดหลายแห่ง
แต่ส่วนมากเน้นแปรรูปผสมกันเป็นด้าย
เพื่อใช้ในงานทอผ้ากับทำกระดาษ
ซึ่งเป็นธุรกิจที่ยังสร้างรายได้ไม่สูงมากนัก
ทำให้ไม่ค่อยมีแรงจูงใจในการผลิตกันมากนัก


ข้อมูลเพิ่มเติม(ไทย)

https://goo.gl/dIV0ug
http://goo.gl/uW0NVt
http://goo.gl/16lgk4
http://goo.gl/ZoFH94

---