อีก 2 วันจะถึงวันแม่แล้วนะคะ เก็บมาเล่า สัปดาห์นี้ดิฉันจึงอยากขอยกย่องถึงหัวใจแม่ทุกคนที่มีความรักและหวังดีต่อลูกค่ะ แม่ที่ต้องทำงานหาเลี้ยงครอบครัว กู้หนี้ยืมสินเพื่อส่งเสียลูกเรียน เพียงเพื่อหวังให้อนาคตของลูกสดใส มีการศึกษาที่ดีที่สุดเท่าที่ตัวเองจะสามารถส่งเสียได้ ให้ลูกได้มีชีวิตที่สบายขึ้นกว่าตัวเอง โดยไม่หวังผลตอบแทน

เพราะสถิติประชากรสะท้อนปัญหาสังคมปัจจุบันได้อย่างน่าใจหายค่ะ โดยจากผลสำรวจเอแบคโพลปี 2557 ระบุว่าผู้สูงอายุไทยที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปี ขึ้นไปพบปัญหาคุณภาพชีวิตตกต่ำ เนื่องจากยังคงต้องทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ประกอบกับปัญหาสุขภาพและค่าครองชีพที่สูงขึ้น ผู้สูงอายุในสังคมจึงมักประสบปัญหาความเหงาที่ต้องอยู่คนเดียว ไม่มีคนดูแลเมื่อยามเจ็บป่วย

ดังนั้นในวันที่ 12 สิงหาคม 2559 เป็นวันแม่แห่งชาติ จึงอยากให้ลูกทุกคนถ้ามีโอกาส ตั้งใจกลับไปกราบ ไปกอดแม่บ้างนะคะ แม้ความกตัญญูกตเวทิตาเป็นสิ่งที่ควรเพียรทำทุกวัน แต่อย่างน้อยถึงจะเป็นเพียงปีละครั้ง ก็อยากให้ลูกทุกคนได้แสดงความรักต่อแม่บ้าง เพื่อเป็นสิ่งชโลมหล่อเลี้ยงหัวใจแม่ให้มีกำลังใจต่อไปค่ะ

ส่วนตัวดิฉันเองเป็นลูกคนเล็ก อายุจึงห่างกับแม่มากค่ะ ทุกคำพูดคำสอนของแม่ในวัยเด็ก รู้สึกเหมือนแม่บ่น แต่ในวันที่ตัวดิฉันเองได้เปลี่ยนบทบาทมาเป็นแม่ ทว่าไม่มีโอกาสได้ดูแลแม่เพราะท่านเสียไปแล้ว คำสอนของแม่ทุกคำยังคงกึกก้องอยู่ในหัวใจ ความคิดที่ว่าท่านบ่นแต่จริงๆ กลับเป็นความรักความปรารถนาดีต่อตัวเราในอนาคตแทบทั้งสิ้น ทำให้เข้าใจถึงความรู้สึกของคนที่เป็นแม่ว่า ยามที่ลูกทุกข์ หรือเจ็บ แม่ทุกข์และเจ็บปวดไปยิ่งกว่าลูก และเมื่อลูกมีความสุขหัวใจของคนเป็นแม่ก็จะพองโตยินดีและสุขใจไปกับลูกด้วยทุกครั้ง #เก็บมาเล่า