สวัสดีจ้าเพื่อนชาว  Pantip  ทักคน
เรามาเปิดโน๊ตบุ้คตัวเอง  บังเอิญไปเจอนิยายที่เคยแต่งไว้สมัยเรียน  เราจึงอยากมาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกัน
อาจจะน้ำเน่า  หรือโครงเรื่องคล้ายนิยายที่เคยอ่านกันไปบ้างก็ไม่ว่ากันเน๊อะ
เราแต่งพอสนุกๆ  ไม่ได้แต่งเพื่อหาเงิน  ไม่มาม่าเน๊อะ  ใครไม่ชอบก็ปล่อยผ่านไป แฮ่ะๆ

ซึ่งมีชื่อเรื่องว่า  The End Of Love รักนี้...หัวใจมิอาจลืม

บทนำ  บทพิเศษ
    ท่ามกลางภูเขาที่ล้อมรอบ  เบื้องหน้าของฉันคือทะเลอันกว้างใหญ่  มองไปสุดลูกหูลูกตา  นี่ก็เย็นมากแล้ว  แสงของดวงอาทิตย์ที่กำลังลับขอบฟ้าทอแสงเป็นประกาย  จนมองเห็นน้ำทะเลเป็นสีทองระยิบระยับ  งามตา  ฉันชอบเวลาพระอาทิตย์ตกดินมาก  เพราะมันทำให้ฉันหวนคิดถึงคนคนหนึ่ง  ที่มักจะพาฉันมาดูพระอาทิตย์ตกดินที่นี่  เขาบอกฉันเสมอว่าที่แห่งนี้คือที่ ที่เขารักมากที่สุด  และเขาจะพาคนที่เขารักเท่านั้นมาที่นี่  
    ฉันยังคงมองดูแสงสีทองบนผิวน้ำที่กำลังหายไปอย่างไม่ละสายตา  ฝูงนกก็บินกลับรัง  เรือประมงก็กลับเข้าฝั่งเป็นสัญญาณว่าวันนี้ได้จบลงไปแล้ว  ฉันเดินเท้าเปล่าไปตามหาดทรายสีขาวเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมาย  ใช่  ฉันคิดถึงเขา  
    เมื่อ  7  ปีก่อน  เขามักจะพาฉันมาที่นี่  เวลาฉันทุกข์ใจ  เขาจะพาฉันมาที่นี่  ฉันเดินมายังจุดชมวิวที่เป็นหน้าผา  เป็นจุดชมวิวที่สวยมาก  มองเห็นทะเลอันกว้างใหญ่นี้  ฉันนั่งลงบนโขดหิน  น้ำใสใสไหลรินออกจากตา  ฉันคิดถึงเขาจัง  
    “ไม่ว่านายจะอยู่ที่ไหน   ฉันก็ไม่มีวันลืมนาย ^__^”  ฉันกุมมือแน่น  ภายในมือฉันมีสร้อยจี้รูปดาว  ฉันฝืนยิ้มให้กับทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า  
    ฉันนั่งตรงนั้นได้  2  ชั่วโมงกว่าๆ  นี่มันก็มืดแล้ว  ฉันจึงเดินกลับที่พัก  ครั้งนี้ฉันมาที่นี่คนเดียว  ฉันมาที่นี่ทุกๆปี  นี่ก็ปีที่  7  แล้ว  เพื่อมารอเขาคนนั้น  แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่กลับมาหาฉันแล้ว  แต่ฉันก็ยังหวังเล็กๆในใจ  ว่าซักวัน  เราจะได้พบกันอีก