เรามีเพื่อนสนิทสมัยอยู่มัธยมห้าคน แต่เราเป็นคนที่เข้ากับเพื่อนได้ทุกคนในห้อง แต่ที่สนิสุดก็ห้าคน จะมองว่าโลกสวยก็ช่างแต่เราคิดว่าทุกคนคือเพื่อนของเรา อยู่มาวันหนึ่งช่วงจะจบมาหก ทุกคนต่างก็ออกไปสอบนู้นนี้นั้น ตามมหาลัยของตนที่ชอบ อยู่มาวันหนึ่งมีเพื่อนคนหนึ่งชวนไปเรียนที่เดียวกัน แต่เราาติด0 อยู่ตัวหนึ่ง เราเลยบอกว่ายังแก้ไม่เส่จ เดียวถ้าแก้เส่จจะไปเรียนด้วย แต่ช่วงนั้นอ่ะ ม.ที่เพื่อนเราชวนไปด้วยไม่ได้ยุในหัวเลย เราหวังแแค่อยากเรียนใน กทม.มากกว่า พอเราแก้0เส่จเราก็รีบสมัครหาที่เรียน แต่สุดท้ายมันเหลือที่เดียวที่คะแนนเราถึง แต่ตอนนที่เราลง เราลงคณะที่เราอยากเรียน และเราดูเกณฑ์ตามที่ ม.นั้นรับ ในที่สุดเราก็ได้เรียน ม.ที่เราไม่หวังไว้แต่แรก แต่เป็น ม.ที่เพื่อนหวังไว้ เราาก็ไม่ได้คิดไร ได้ที่เรียนแล้วก็เรียนไป มหาลัยไม่ใช่ประเด็นหลัก แต่ประเด็นคือ คณะที่เราอยากเรียนและจบมามีงานทำในสาขาที่ตัวเองชอบมากกว่า เพราะเราไม่ค่อยตามเพื่อนเท่าไรด้วย เราเป็นคนที่อุดมการณ์สูง เราชอบอย่างเพื่อนชอบอย่าง แต่เราไม่เคยขัดเพื่อนรอก และเพื่อนคนนั้นก็ไม่ได้เรียนตามที่ตนตั้งไว้แต่ได้เรียน ม.ใกล้บ้านแทน ตอนที่เราเลือกเรียนที่นั้นเราไม่ได้บอกใคร และเราก็หายจากการติดต่อไปพักหนึ่ง แล้วปีใหม่เพื่อนนัดเจอเราก็ไป เจอล่าสุดก็ครั้งนั้นและก็ไม่เจออีก แล้ววันนี้เพื่อนมาเปิดใจคุยกับเรา เราเงิ่บมากกกที่เจอพื่อนมาุยแบบนี้ นี่เราเราผิดมากใช่ไหมที่ไม่ได้ติดต่อไปหาเพื่อน ผิดมากใช่ไหมที่เรียนมหาลัยที่เพื่อนอยากเรียน เหอะๆๆขอโทษน่ะที่ผิดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และขอบคุณทุกคนน่ะที่เสียเวลาอ่านเรื่องไรสาระ
เพื่อนที่ว่าสนิท แต่ก็ไม่....