โ อ้  ว...พระเจ้าช่วยกล้วยทอด....
             เสียใจด้วยนะครับ....
         ผมมีลูกชายอยู่ 4 คน.  จบมหาลัยปีสองปีผมก็สอนวิชาหาคู่ให้เค้าแล้ว
        จากประสบการณ์ของตัวเอง  คนที่ไม่มีคู่ค่อนข้างใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยจะกระตือรือล้น หาใด้เท่าไหร่ก็ใช้หมด
        ความรับผิดชอบไม่ค่อยจะมี  อะไรๆก็โบ้ยให้พ่อแม่แม้แต่ตัวเองก็ยังต้องให้พ่อแม่คอยบอกคอยเตือน
      สารพัดเรื่อง
                ใช้ชีวิตวันๆอยู่แต่ในคอมฟอร์ตโซน...สอนให้รู้จักดิ้นรนตะเกียกตะกายใฝ่คว้าหาเป้าหมายในชีวิต
      เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา..หายใจทิ้งไปวันๆ
               ผมรู้ว่า  การหาผัวหรือหาเมีย...ไม่ใช่เรื่องง่าย
              เหมือนเดินเข้าหาไปซื้อของในเซเว่น...
              โดยเฉพาะกับคนที่ไม่รู้วิธี.........
                   บางคนใช้เวลาทั้งชีวิตก็ยังหาไม่ได้
       การที่ครอบครัวครั้งแรกของผมจบลงอย่างอย่างสุดแสนอนาถใจ
       แบ่งลูกกันคนละสอง หันหลังเดินจากไปคนละทาง  ชีวิตใครชีวิตมัน
            กลายเป็นจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิต   จากคนธรรมดาๆระดับล่างสุดของสังคม
            กลายเป็นคนที่คนทั้งซอยเรียก เถ่าแก่   ด้วยเวลาถัดมาจากตรงนั้นมาแค่  3-4 ปี
                 ด้วยเหตุผลเดียวก็คือ.....
           ผ ม แ ต่ ง ง า น ใ ห ม่ กับผู้หญิงคนนึงที่ วิเศษมากๆ
           มันทำให้ผมรู้ทันทีเลยว่า.....
                   ชีวิตของคนๆหนึ่งนั้น..
           คุณจะตกต่ำได้สักแค่ไหน หรือไปได้ไกลแค่ไหน
                        ก็อยู่ที่...
                               คู่ครองของคุณ..    และตัวคุณเอง....
                   ผ้วดีเมียไม่ดีก็ไปไม่ได้ไกล      เมียดีแต่ผัวไม่ดีชีวิตก็ไม่รุ่ง เหมือนกัน
                   มันต้องดีด้วยกันทั้งคู่ต่าวฝ่ายต่างสนับสนุนซึ่งกันและกันขีวิตถึงจะงดงาม
            แต่การหาคู่ ก็ใช่ว่าจะดูว่าอยู่กับใครแล้วชีวิตจะรุ่งหรือไม่รุ่ง
                           เพราะมันต้องขึ้นอยู่กับคนสองคนไม่ใช่ขึ้นกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
                การจะหาผัวหรือหาเมียที่ดีเลิศในปฐพี  ก็ใช่ว่าจะดี หากตัวเรามีคุณสมบัติที่ด้อยกว่า
            อีกฝ่าย จนเป็นคนละชั้น ก็รังแต่จะหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัว..เขาจะทนกับเราได้สักกี่มากน้อยกัน
                 หาคนที่ต่ำชั้นกว่าเราเยอะๆก็คงอีหรอบเดียวกันนั่นแหล่ะ  อยู่ได้ก็หาความสุขได้ยาก
                                
                        การหาผัวหาเมียที่ดีที่สุด
                        อยู่ด้วยกันแล้วมีความสุข
                        จะยากจะดีจะมีจะจนก็ยังคงรัก
                        ยังคงผูกพันธ์ต่อกันไม่เสื่อมคลาย

                 เราจะต้องหาคนที่เหมือนๆกับเราในรูปแบบการใช้ชีวิต ที่เหมือนๆกัน
             เช่น
                 คุณ ชอบ นิน ทา ชาว บ้าน....
                 คุณก็จะต้องหาคู่ที่ชอบนินทาชาวบ้านเหมือนๆกัน  แล้วชีวิตคู่ของคุณจะมีความสุขมาก  ม๊าก ก  ก
               ขนาดกำลังช่วยแบกช่วยหามอยู่กันสองคน  หูแว่วๆมีเรื่องชัสาวข้างบ้านมากระทบหู
                 ก็ยังสู้อุตส่าห์บอกผัวหรือเมียให้รีบไปดู ตัวเองยอมทำงานลำพังด้วยความเต็มใจ
               พอคนที่ไปสอดแนมเอาเรื่องที่ได้ยินมาเล่าว่าบ้านนั้นผัวมีกิ๊กเมียมีชู้.....เท่านั้น ความสุขมันพุ่งปรี๊ด..
               มากเสียยิ่งกว่าการสำเหร็จความใคร่เสียด้วยซ้ำ
                       แต่ถัาไม่ใช่
            คนหนึ่งชอบนักเรื่องชาวบ้านอีกคนเกลียดเข้าไส้อะไรจะเกิดขัน..............
    ผมชอบยกเรื่องนี้มาเป็นตัวอย่าง
เพราะคิดว่า ใครฟังก็เข้าใจ  ทันทีเลย...
            ผมสอนลูกผมว่า...เราชอบใชัชีวิตแบบไหน  ก็หาคนที่ชอบใช้ชีวิตแบบเดียวกับเรา
     ชอบคัาขายก็หาคนที่มีทัศนคติที่ชอบการคัาขายเหมือนกับเรา
                   อย่าหวังว่า......
          เมื่ออยู่ด้วยกันเดี๋ยวก็เปลี่ยนมาชอบเหมือนๆกัน
                  อะไรก็เปลี่ยนได้แต่นิสัย.....ยาก
           อย่าหวังว่าคนเจ้าชู้แต่งงานมีผัวมีเมียแล้วจะเลิก
             อย่าหวังว่าคนติดเพื่อนแต่งงานแล้วจะเลิก
            อย่าหวังว่าคนไม่รักครอบครัวตัวเอง แต่งกับเราแล้วจะเปลี่ยนมารักครอบครัว

           ทั้งหมดนี่คือสิ่งที่สอนให้กับลูกๆของผม  ซึ่ง  2 - 3 ปีต่อมา  ทั้งสี่คนก็แต่งงานเรียบร้อย
กับคู่ที่เขาเลือกเอง  จากวิธีที่ผมสอน ซึ่งก็ไปกันได้ดี  เพราะต่างก็ชอบการใช้ชีวิตแบบเดียวกัน
              คนที่ยังหาคู่ไม่เจอ
           ส่วนใหญ่เกิดจากการเลือกคู่ไม่เป็น
       เลือกหน้าตา สีผิว ฐานะ อยากได้แบบที่เอาไปโชว์ให้เพื่อนซู๊ดปากอิจฉา
               อยากได้คนที่ีหน้ามีตามีชื่อเสียง  
          ส่วนนิสัยจะไปด้วยกันได้มั๊ย  ไม่สน   ต่างฝ่ายต่างคาดหวังสูงลิบด้วยกันทั้งคู่
                           จะอยู่กันได้หรือไม่ได้ไม่รู้
    รู้แค่ว่า.......แค่คิดก็ผิดแล้ว
                  หวังว่าประสบการณ์ชีวิตที่ผมถ่ายทอดให้นั  จะเป็นประโยชน์ให้กับเจ้าของกระทู้
     และผู้อ่านท่านอื่นๆ ไม่มากก็น้อย  
ผมไม่ค่อยจะคอมเมนต์บ่อย เพราะพิมพ์แต่ละทีใช้เวลาเป็นชั่วโมง  
      สรุปว่าถ้าเรารู้ว่า คนที่จะมาเป็นคู่ครองของเรา มีอุปนิสัยใจคอเป็นอย่างไร
    แบบไหนไม่เหมาะกับเราเลยแค่นี้
       การเลือกคู่ครองก็จะเป็นของที่ไม่ยากไม่เย็นอะไร
ไอ้ที่มันยากก็เพราะมัวไปเล็ง..
          .ค น ที่ ไ ม่ เ ห ม า ะ กั บ ตั ว เ อ ง ซ ะ ม า ก ก ว่ า