ที่มันรสชาตเหมือนกันทุกซุ้ม หวานจ๋อย ขาดรสมะพร้าวและความมัน ถ้วยละประมาน 40 ถ้าจำไม่ผิด
แบบกินแล้วเซ็ง
ทีนี้ปันหาคือ ชาวต่างชาติที่มาเดินๆ ส่วนใหญ่ คงได้ลิ้มรสเจ้าไอติมกะทิตักจากรสเข็นที่จตุจักรเป็นครั้งแรก ที่นี้พอไปเดินที่อื่น เจอรถเข็นไอติม ก้ไม่ซื้อเดะ
ไอติมกะทิแค่ตัวอย่าง
ประเด็น คือ ผมว่าอะไรที่เอามาขายในที่ท่องเที่ยวหลักๆ ควรจัดมาให้มันดีกว่าโดยเฉลี่ยหน่อย เวลาเขาไปที่อื่นจะได้ลองๆกิน ถ้าครั้งแรกอร่อยแต่ครั้งที่สองห่วย ก้คงคิดว่า เออซวยเจอของห่วย แต่ภ้าครั้งแรกห่วย อาจจะตราหน้าไปเลยว่า ไอ่นี่ไม่กินอีกแล้วไม่ชอบอย่างแรง ที่อื่นๆก้ซวยไป
ไอติมกะทิ จตุจักร
แบบกินแล้วเซ็ง
ทีนี้ปันหาคือ ชาวต่างชาติที่มาเดินๆ ส่วนใหญ่ คงได้ลิ้มรสเจ้าไอติมกะทิตักจากรสเข็นที่จตุจักรเป็นครั้งแรก ที่นี้พอไปเดินที่อื่น เจอรถเข็นไอติม ก้ไม่ซื้อเดะ
ไอติมกะทิแค่ตัวอย่าง
ประเด็น คือ ผมว่าอะไรที่เอามาขายในที่ท่องเที่ยวหลักๆ ควรจัดมาให้มันดีกว่าโดยเฉลี่ยหน่อย เวลาเขาไปที่อื่นจะได้ลองๆกิน ถ้าครั้งแรกอร่อยแต่ครั้งที่สองห่วย ก้คงคิดว่า เออซวยเจอของห่วย แต่ภ้าครั้งแรกห่วย อาจจะตราหน้าไปเลยว่า ไอ่นี่ไม่กินอีกแล้วไม่ชอบอย่างแรง ที่อื่นๆก้ซวยไป