ผมเป็นคนที่ชอบทำในสิ่งที่ผิดๆ   แต่มักจะหักห้ามใจตัวเองว่าไม่ดีเลยไม่ทำ   และให้ทำสิ่งถูกๆ  (แต่มันจำฝังใจมาตลอด)

ผมจึงรอให้ชีวิตตัวเองมั่นคงประสบความสำเร็จก่อน   

แล้วค่อยมาทำสิ่งที่ผิดๆ  เช่น    เล่นเกมส์แบบทั่งวันทั้งคืน    เสพย์ยา      เล่นการพนัน  และอื่นๆที่ไม่ดีอีกมากมาย   คือเอามันทุกอย่างที่ในวัยเด็กอยากทำแต่ไม่ได้ทำ  

เพื่อเติมเต็มชีวิตที่ตัวเองต้องการทั้งๆที่รู้ว่าไม่ดี   แต่อยากจะลองรู้ทั้งรู้แล้วก็ยังทำ  

เพียงเพื่อสนองความอยากที่ไม่เคยได้รับในวัยเด็ก    ถึงแม้จะรู้ว่ามันไม่ดีก็ตาม  แต่ปมในใจแค่คำว่าไม่เคยลองมันแรงกล้ากว่า  คำว่าเป็นสิ่งไม่ดีครับ

แบบนี้เรียกว่าโรคทางจิตไหมครับ