สวัสดีค่ะ พอดีเราหาข้อมูลเอเจนซีเพื่อที่จะไป wat อีกรอบ (แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ เรากะจะไม่ไปเอเจนเดิม อยากลองเปลี่ยนดู) เลยทำให้เรานึกถึงเมืองที่เราไปมา และอยากมาเล่าประสบการณ์ให้ฟัง
เราไป Wat มาเมื่อปี 2015 ไปแบบงงๆค่ะ ตอนแรกเพื่อนชวนไปค่ะ แต่ปรากฏว่าตอนหลังเพื่อนติดปัญหาเลยไปไม่ได้ เราเลยต้องไปคนเดียว เพราะจ่ายเงินค่าโครงการไปแล้ว เราจองงานแม่บ้านค่ะ เราไป job fair ไปสัมภาษณ์งานกับนายจ้างปกติ แต่ตอนหลังพี่โทรมาบอกว่านายจ้างยกเลิก เพราะเค้าจะรับเด็กยุโรปก่อน เนื่องจากพวกเด็กยุโรปปิดเทอมก่อนและสามารถเริ่มงานได้ก่อน สรุปตอนนี้มีเด็กเหลืออยู่10คนที่ยังไม่ได้งาน พี่เค้าก็หางานให้ใหม่ค่ะ ต้องสัมภาษณ์ผ่านสไกป์กับนายจ้าง ปรากฏว่าจาก10คน ติด2คน เราเป็นหนึ่งในนั้น พี่เค้าถามว่าจะเอามั้ย เราบอกไม่เอาค่ะ เพราะอีกคนที่ติดเค้าก็ไม่เอา ถ้าเราเอาก็ต้องไปคนเดียว ซึ่งไม่โอ พี่เค้าเลยหางานใหม่ค่ะ สรุปก็ได้งานค่ะ มีให้เลือก2ที่ งานแม่บ้านนี่แหล่ะค่ะ ที่แรกไป6คน อีกที่ไป4คน เรายังไงก็ได้ พี่เค้าเลยบอกงั้นไปที่4คนมั้ย ทำงานที่ texas เราก็โอค่ะ ไม่ซี ไงก็ได้
สรุปบินมาถึงเมกาวันที่ 2 มิถุนายน 2558 นายจ้างมารับที่สนามบิน คิดค่ามารับด้วย เท่าไหร่ไม่แน่ใจ น่าจะคนละ 25$ เราพักที่ bay club เป็นอพาร์ทเม้นท์อยู่ในเมือง Corpus Christi, Padre Island Dr ,TX อพาร์ทเม้นโอเครเลย มี 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ มีพื้นที่ทำครัว โต๊ะอาหาร และห้องนั่งเล่น แต่ค่าเช่าโหดมาก 125$ต่อคนต่ออาทิตย์ บ้ามากค่ะ
วันที่ 3 เราก็ไปซื้อของกันที่ walmart อยู่ตรงข้ามอพาร์ทเม้นเลย ข้ามถนน ลอดใต้สะพานลอยก็ถึง วันที่ 4 ก็เริ่มทำงาน เนื่องจากที่พักของเราอยู่ห่างกับที่ทำงานมาก และการเดินทางก็มีสองทางคือ รถส่วนตัวกับรถเมล์ ซึ่งก็ต้องนั่งรถเมล์ไปค่ะ เดินทางประมาณเกือบชั่วโมง เนื่องจากที่พักเราอยู่เมือง Corpus Christi แต่ที่ทำงานอยู่ที่เมืองตากอากาศ Port Aransas เป็นเกาะ ซึ่งอยู่ไกลมว้าก และรถเมล์ที่ไป Port Aransas วันนึงมีไม่กี่รอบ เราต้องขึ้นรถเมล์รอบเช้าให้ทัน ก็จะไปถึงที่ทำงาน8โมงพอดี เข้างาน ถ้าตกรถรอบนี้คือจบค่ะ ไปทำงานไม่ได้ แต่เราไม่เคยพลาดนะคะ อิอิ
เทรนงานวันแรกก็ไม่มีอะไรค่ะ ก็ดูเค้าช่วยเค้าทำไป ได้เงินตั้งแต่วันแรกที่เทรนเลยค่ะ ชั่วโมงละ 10$ วันที่2 supervisor ให้เลือกค่ะ 2คนไปอยู่ laundry อีกสองคนก็เป็นแม่บ้านทำความสะอาดห้อง เนื่องจากเราไงก็ได้ ทำที่ไหนก็ได้ ก็เลยได้โดนไป laundry ซึ่งก็ซวย เพราะไม่มีทิปและร้อนมว้าก texas ปกติก็ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งห้อง laundry มีทั้งเครื่องซักผ้าอบผ้า ยิ่งร้อนบรรลัยเลย ฮ่าาา แต่ก็เฉยๆค่ะ ทนได้ สำหรับหน้าที่เราก็จะเป็นคนคอยเก็บผ้าสกปรกที่แม่บ้านเค้าดึงออกมา ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดเท้า สารพัดผ้า แล้วก็คอยเอาผ้าต่างๆไปให้แม่บ้าน จะมีวอร์ไว้สื่อสารกันค่ะ แม่บ้านต้องการอะไรก็จะวอร์เรียก laundry เราก็ต้องเอาขึ้นไปให้ค่ะ โรงแรมมี5ชั้น มีลิฟต์ ก็ขึ้นๆลงๆอยู่นั่นล่ะค่ะ เหงื่อออกดี เราว่าโอเครกว่าอยู่เฉยๆ เพราะอยู่เฉยๆเราจะหลับ ยิ่งพัดลมเป่าหน้านี่ สัปหงกอยู่นั่น แต่ถ้าได้เดินไปเดินมาจะไม่ง่วงเลย รู้สึกบ้าพลังมากค่ะ ฮ่าาา
ที่ทำงานของเราปกติทุกปีจะให้ทำ OT กระจาย เห็นเค้าว่ากันนะคะ OTก็จะชม.ละ 15$ แต่ปีนี้เค้าเคร่ง ต้องจำกัดงบ เลยไม่ปล่อย OT ก็ซวยกันไปค่ะ แต่โชคดีที่เราได้พี่คนนึงช่วยเหลือ เค้าเป็นพม่ามาอยู่ที่นั่นเป็น10ปี ก็ช่วยหาsecond jobให้ค่ะ second job คือประเสริฐมากกกก เป็นงานพับผ้าง่ายยยยมากๆๆ อยู่ในห้องแอร์ค่ะ ได้ชั่วโมงละ10$เหมือนกัน OTก็15$ ละคือสามารถทำได้ทุกวันหลังเลิกงาน ทำกี่โมงถึงกี่โมงก็ได้แล้วแต่ขยัน ปกติ1st jobเราจะเลิกห้าโมง ถ้าวันไหนขยันก็เข้างานสองต่อเลย แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปอาบน้ำ กินข้าว พักผ่อน แล้วค่อยเข้างานตอนทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม ก็ว่ากันไป วันไหนอยากได้เงินเยอะๆก็ทำถึงตีสองกันก็บ่อย
สำหรับเมืองที่เราไปอยู่ก็ไม่หวือหวา จะไปไหนแต่ละที่ก็ต้องนั่งรถเมล์ เป็นเมืองที่มีคนแม็กซิโกเยอะมากกก การไปครั้งนี้ถือว่าได้ประสบการณ์เยอะแยะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังนะคะ ว่าเจออะไรมาบ้าง หึหึหึ ขอตัวอาบน้ำแปปนึงค่ะ
มาต่อกันดีกว่า
ขอเล่าประสบการณ์แรกก่อนเลย ขอเกริ่นก่อนว่าอพาร์ทเม้นไม่มีเน็ตให้ค่ะ ดังนั้นวันแรกที่ไปถึงก็ต้องหาทางเข้าถึงเน็ตให้ได้ ซึ่งตอนแรกที่ไปคือยังไม่รู้เลยว่าอะไรอยู่ที่ไหน นายจ้างบอกแค่เพียงว่าฝั่งตรงข้ามมี walmart เรากับเพื่อนก็มุ่งหน้าไป walmart ไปหาเน็ต ซึ่งมีเน็ตฟรีให้เล่นที่Mc donald แต่ด้วยความที่ต้องปริ้นเอกสารออกมาด้วย เลยทำไงละทีนี้ เดินไปเดินมาทำหน้างงงวยอยู่หน้าMcซักพัก และแล้ววว ก็มีลุงคนนึงเข้ามาทัก ถามว่ามาจากไหน ต้องการให้ช่วยมั้ย พวกเราก็ลังเลค่ะ อะไรยังไง จะหลอกเราไปขายป่าว แต่ก็ตอบว่า " yes please" ฮ่าาา คือจากการประเมินด้วยสายตาเบื้องต้น นางไม่น่าจะทำไรเราได้ เพราะหนึ่ง...เรามีกัน4คน สอง...นางขาไม่ดี เดินกระเผลกๆ และสาม...นางแก่มากแล้ว จึงสบายใจได้ว่าเราหนีทันชัวร์ ลุงคนนี้ชื่อ @#$& คือเรารู้สึกแย่มาก เราจำชื่อลุงไม่ได้ เหมือนชื่อจะเป็นภาษาสเปน ตอนแรกลุงพาพวกเราไปที่บ้านเพื่อให้ไปใช้คอมที่บ้านของนาง นางบอกไม่ต้องกลัว นางอยู่คนเดียว เราก็โอเครไป แต่ปรากฏว่าคอมลุงเจ๊ง ใช้การไม่ได้ เลยไปหาเน็ตหาที่ปริ้นที่ห้องสมุดโรงเรียนแทน ก็โอเครผ่านไปได้ด้วยดี
อันนี้คือลุงกำลังดูว่าคอมเป็นไร ไมเปิดไม่ได้
อันนี้คือห้องสมุดโรงเรียน หลากสีสัน หนังสือเสียงเยอะมากมาย
อันนี้ตอนหาร้านเจอแล้ว เปิดซิมเน็ตกับcricket
สรุปแล้วลุงคนนี้เป็นคนดีมากค่ะ ถามเราว่าที่พักเท่าไหร่ พอเราบอกเท่านั้นแหล่ะ นางพาเราไปหาเพื่อนนางให้ช่วยหาที่พักใหม่ให้เรา ถูกๆกว่านี้มีเยอะ แต่คือสุดท้ายก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะเราอยู่ในความดูแลของเอเจนซีที่พาเรามา นึกจะย้ายเอง หาที่อยู่เองไม่ได้ เพราะทำสัญญาที่พักไปแล้ว3เดือน แล้วลุงก็ยังพาไปเลี้ยงบุฟเฟ่ต์ด้วย ละบอกว่าถ้ามีอะไรติดต่อนางได้ตลอด แต่คือเราเกรงใจลุงมากกกเพราะนางก็เดินไม่ค่อยไหว สรุปก็ได้เจอนางแค่สอง สามครั้งเองค่ะ
มาต่อกันด้วยประสบการณ์ช็อค ช็อคกับพฤติกรรมของพวกเด็กเวิร์คที่มาจากรัสเซียและจาไมก้า ทุกเช้าเราต้องเจอพวกนางค่ะ เพราะทำงานที่เดียวกัน และด้วยความที่คนเยอะกว่าที่นั่งบนรถเมล์ ทำให้ต้องแย่งกันขึ้นรถตลอดเพื่อแย่งชิงเก้าอี้ ทุกคนป่าเถื่อนมากกกก ไม่มีเลยกับคำว่ามาก่อนนั่งก่อน คือไม่สนว่าใครมาก่อนมาหลัง ถ้าใครแทรกตัวได้ไวกว่าก็คือได้ที่นั่งไป ซึ่งเรา เด็กเอเชียตัวเล็กๆ ถึงแม้จะยื่นอยู่ประตูรถ กำลังจะก้าวขาขึ้นไป โบ้มม ไม่ทันค่ะ พวกข้างหลังแทรกตัวอย่างไว ตัดหน้าชิงขึ้นรถไปก่อนแล้วเรียบร้อย เป็นการแย่งชิงที่บ้ามากก เราเบื่อมากก แย่งไม่ทันซะที เพราะสกิลความเถื่อนสู้พวกรัสเซียไม่ได้ สรุปก็ยืนมันไปอย่างนั้นตลอดสาย
เมืองที่เราอยู่สภาพก็จะทำนองนี้ ภาพเบลอมากกก เราไม่ค่อยมีรูปเลยค่ะ
ส่วนนี่ก็ Port Aransas เกาะที่เราไปทำงาน จะเป็นเมืองตากอากาศค่ะ มีแต่คนรวยๆมาพักผ่อน บ้านแต่ละหลังก็จะมีสีสัน เป็นบ้านไม้ ราคาแต่ละหลังไม่ต้องพูดถึงนะคะ ฮ่าา สภาพคือแตกต่างจากเมืองที่อยู่จิมๆ
จะเป็นเมืองชายทะเล อันนี้ถ่ายลงมาจากที่ทำงานค่ะ
อันนี้ที่ทำงาน
นี่ก็ทำงานเสร็จแล้ว รอรถบัสกลับที่พัก
ที่เห็นๆยืนกันอยู่นั่นส่วนใหญ่ มาจากจาไมก้ากะรัสเซีย
อันนี้คือห้อง laundry ในที่ทำงานแรกค่ะ ร้อนๆ เหงื่อท่วม
นี่ห้อง laundry ของsecond job คือชิวมาก คนไม่เยอะ เม้ามอยท์กันกระจาย เป็นการทำงานที่เราอยากกลับไปอีก บรรยากาศสนุกสนาน เราชอบมาก คิดถึง
เทพีเสรีภาพ ฮ่าา
เพื่อนกำลัง clock in เข้างาน ถ้าsecond job จะเป็นเครื่องแบบนี้ แต่ของ first job จะสแกนนิ้วค่ะ เราชอบนะคะแบบนี้ เค้าจะคิดเงินให้ทุกนาทีเลยค่ะ อย่างบ้านเราถ้าทำพาร์ททามส่วนใหญ่ไม่นับเศษนาทีที่เกินมา ห้านาที สิบนาที แต่ที่นี่เวลาทุกนาทีเป็นเงินเป็นทองหมด
พี่chopพาไปวันเกิดเพื่อนนาง
ปูอลาสก้าไม่อั้น แต่อยู่ที่นี่นานๆ เราไม่ไหวค่ะ คิดถึงอาหารไทย
เพื่อนเลยทำส้มตำให้กิน มะละกอดิบหายากนะคะ ต้องไปซื้อที่ร้านเอเชีย
กิจกรรมที่พวกเราทำตอนอยู่ที่นี่ก็ไม่มีไรมากค่ะ
มีแค่ช๊อป
เม้ามอย
นั่งเล่น
เดินเล่น
ถ่ายรูป
กิน
ว่ายน้ำ
ไปดูหนัง
ถักเปีย
ขึ้นเช็ค
บอกลาเพื่อนร่วมงาน
แล้วก็บินกลับ
เป็นความทรงจำที่ดีมากเลย...ดูเหมือนจะมีแต่เรื่องดีๆใช่มั้ยละคะ ฮ่าาาาา ยังค่ะ ยังไม่จบ เดี๋ยวเรามาเล่าต่อพรุ่งนี้ เรื่องแย่ๆที่ทำให้เสียเซลฟ์เสียความรู้สึกก็มี ทั้งโดนแตะอั๋งโดยลุงแก่ๆ โดนนายจ้างแซะเพราะความดื้อของเราเอง รวมถึงดราม่ากับเพื่อนร่วมงาน และเสียความรู้สึกกับเอเจนซี สำหรับวันนี้ราตรีสวัสดิ์
ประสบการณ์ทำงานที่ Sandcastle Condominiums & Conference Center ,Port Aransas , Texas
เราไป Wat มาเมื่อปี 2015 ไปแบบงงๆค่ะ ตอนแรกเพื่อนชวนไปค่ะ แต่ปรากฏว่าตอนหลังเพื่อนติดปัญหาเลยไปไม่ได้ เราเลยต้องไปคนเดียว เพราะจ่ายเงินค่าโครงการไปแล้ว เราจองงานแม่บ้านค่ะ เราไป job fair ไปสัมภาษณ์งานกับนายจ้างปกติ แต่ตอนหลังพี่โทรมาบอกว่านายจ้างยกเลิก เพราะเค้าจะรับเด็กยุโรปก่อน เนื่องจากพวกเด็กยุโรปปิดเทอมก่อนและสามารถเริ่มงานได้ก่อน สรุปตอนนี้มีเด็กเหลืออยู่10คนที่ยังไม่ได้งาน พี่เค้าก็หางานให้ใหม่ค่ะ ต้องสัมภาษณ์ผ่านสไกป์กับนายจ้าง ปรากฏว่าจาก10คน ติด2คน เราเป็นหนึ่งในนั้น พี่เค้าถามว่าจะเอามั้ย เราบอกไม่เอาค่ะ เพราะอีกคนที่ติดเค้าก็ไม่เอา ถ้าเราเอาก็ต้องไปคนเดียว ซึ่งไม่โอ พี่เค้าเลยหางานใหม่ค่ะ สรุปก็ได้งานค่ะ มีให้เลือก2ที่ งานแม่บ้านนี่แหล่ะค่ะ ที่แรกไป6คน อีกที่ไป4คน เรายังไงก็ได้ พี่เค้าเลยบอกงั้นไปที่4คนมั้ย ทำงานที่ texas เราก็โอค่ะ ไม่ซี ไงก็ได้
สรุปบินมาถึงเมกาวันที่ 2 มิถุนายน 2558 นายจ้างมารับที่สนามบิน คิดค่ามารับด้วย เท่าไหร่ไม่แน่ใจ น่าจะคนละ 25$ เราพักที่ bay club เป็นอพาร์ทเม้นท์อยู่ในเมือง Corpus Christi, Padre Island Dr ,TX อพาร์ทเม้นโอเครเลย มี 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำ มีพื้นที่ทำครัว โต๊ะอาหาร และห้องนั่งเล่น แต่ค่าเช่าโหดมาก 125$ต่อคนต่ออาทิตย์ บ้ามากค่ะ
วันที่ 3 เราก็ไปซื้อของกันที่ walmart อยู่ตรงข้ามอพาร์ทเม้นเลย ข้ามถนน ลอดใต้สะพานลอยก็ถึง วันที่ 4 ก็เริ่มทำงาน เนื่องจากที่พักของเราอยู่ห่างกับที่ทำงานมาก และการเดินทางก็มีสองทางคือ รถส่วนตัวกับรถเมล์ ซึ่งก็ต้องนั่งรถเมล์ไปค่ะ เดินทางประมาณเกือบชั่วโมง เนื่องจากที่พักเราอยู่เมือง Corpus Christi แต่ที่ทำงานอยู่ที่เมืองตากอากาศ Port Aransas เป็นเกาะ ซึ่งอยู่ไกลมว้าก และรถเมล์ที่ไป Port Aransas วันนึงมีไม่กี่รอบ เราต้องขึ้นรถเมล์รอบเช้าให้ทัน ก็จะไปถึงที่ทำงาน8โมงพอดี เข้างาน ถ้าตกรถรอบนี้คือจบค่ะ ไปทำงานไม่ได้ แต่เราไม่เคยพลาดนะคะ อิอิ
เทรนงานวันแรกก็ไม่มีอะไรค่ะ ก็ดูเค้าช่วยเค้าทำไป ได้เงินตั้งแต่วันแรกที่เทรนเลยค่ะ ชั่วโมงละ 10$ วันที่2 supervisor ให้เลือกค่ะ 2คนไปอยู่ laundry อีกสองคนก็เป็นแม่บ้านทำความสะอาดห้อง เนื่องจากเราไงก็ได้ ทำที่ไหนก็ได้ ก็เลยได้โดนไป laundry ซึ่งก็ซวย เพราะไม่มีทิปและร้อนมว้าก texas ปกติก็ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งห้อง laundry มีทั้งเครื่องซักผ้าอบผ้า ยิ่งร้อนบรรลัยเลย ฮ่าาา แต่ก็เฉยๆค่ะ ทนได้ สำหรับหน้าที่เราก็จะเป็นคนคอยเก็บผ้าสกปรกที่แม่บ้านเค้าดึงออกมา ไม่ว่าจะเป็นผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดเท้า สารพัดผ้า แล้วก็คอยเอาผ้าต่างๆไปให้แม่บ้าน จะมีวอร์ไว้สื่อสารกันค่ะ แม่บ้านต้องการอะไรก็จะวอร์เรียก laundry เราก็ต้องเอาขึ้นไปให้ค่ะ โรงแรมมี5ชั้น มีลิฟต์ ก็ขึ้นๆลงๆอยู่นั่นล่ะค่ะ เหงื่อออกดี เราว่าโอเครกว่าอยู่เฉยๆ เพราะอยู่เฉยๆเราจะหลับ ยิ่งพัดลมเป่าหน้านี่ สัปหงกอยู่นั่น แต่ถ้าได้เดินไปเดินมาจะไม่ง่วงเลย รู้สึกบ้าพลังมากค่ะ ฮ่าาา
ที่ทำงานของเราปกติทุกปีจะให้ทำ OT กระจาย เห็นเค้าว่ากันนะคะ OTก็จะชม.ละ 15$ แต่ปีนี้เค้าเคร่ง ต้องจำกัดงบ เลยไม่ปล่อย OT ก็ซวยกันไปค่ะ แต่โชคดีที่เราได้พี่คนนึงช่วยเหลือ เค้าเป็นพม่ามาอยู่ที่นั่นเป็น10ปี ก็ช่วยหาsecond jobให้ค่ะ second job คือประเสริฐมากกกก เป็นงานพับผ้าง่ายยยยมากๆๆ อยู่ในห้องแอร์ค่ะ ได้ชั่วโมงละ10$เหมือนกัน OTก็15$ ละคือสามารถทำได้ทุกวันหลังเลิกงาน ทำกี่โมงถึงกี่โมงก็ได้แล้วแต่ขยัน ปกติ1st jobเราจะเลิกห้าโมง ถ้าวันไหนขยันก็เข้างานสองต่อเลย แต่ส่วนใหญ่จะกลับไปอาบน้ำ กินข้าว พักผ่อน แล้วค่อยเข้างานตอนทุ่ม สองทุ่ม สามทุ่ม ก็ว่ากันไป วันไหนอยากได้เงินเยอะๆก็ทำถึงตีสองกันก็บ่อย
สำหรับเมืองที่เราไปอยู่ก็ไม่หวือหวา จะไปไหนแต่ละที่ก็ต้องนั่งรถเมล์ เป็นเมืองที่มีคนแม็กซิโกเยอะมากกก การไปครั้งนี้ถือว่าได้ประสบการณ์เยอะแยะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังนะคะ ว่าเจออะไรมาบ้าง หึหึหึ ขอตัวอาบน้ำแปปนึงค่ะ
มาต่อกันดีกว่า
ขอเล่าประสบการณ์แรกก่อนเลย ขอเกริ่นก่อนว่าอพาร์ทเม้นไม่มีเน็ตให้ค่ะ ดังนั้นวันแรกที่ไปถึงก็ต้องหาทางเข้าถึงเน็ตให้ได้ ซึ่งตอนแรกที่ไปคือยังไม่รู้เลยว่าอะไรอยู่ที่ไหน นายจ้างบอกแค่เพียงว่าฝั่งตรงข้ามมี walmart เรากับเพื่อนก็มุ่งหน้าไป walmart ไปหาเน็ต ซึ่งมีเน็ตฟรีให้เล่นที่Mc donald แต่ด้วยความที่ต้องปริ้นเอกสารออกมาด้วย เลยทำไงละทีนี้ เดินไปเดินมาทำหน้างงงวยอยู่หน้าMcซักพัก และแล้ววว ก็มีลุงคนนึงเข้ามาทัก ถามว่ามาจากไหน ต้องการให้ช่วยมั้ย พวกเราก็ลังเลค่ะ อะไรยังไง จะหลอกเราไปขายป่าว แต่ก็ตอบว่า " yes please" ฮ่าาา คือจากการประเมินด้วยสายตาเบื้องต้น นางไม่น่าจะทำไรเราได้ เพราะหนึ่ง...เรามีกัน4คน สอง...นางขาไม่ดี เดินกระเผลกๆ และสาม...นางแก่มากแล้ว จึงสบายใจได้ว่าเราหนีทันชัวร์ ลุงคนนี้ชื่อ @#$& คือเรารู้สึกแย่มาก เราจำชื่อลุงไม่ได้ เหมือนชื่อจะเป็นภาษาสเปน ตอนแรกลุงพาพวกเราไปที่บ้านเพื่อให้ไปใช้คอมที่บ้านของนาง นางบอกไม่ต้องกลัว นางอยู่คนเดียว เราก็โอเครไป แต่ปรากฏว่าคอมลุงเจ๊ง ใช้การไม่ได้ เลยไปหาเน็ตหาที่ปริ้นที่ห้องสมุดโรงเรียนแทน ก็โอเครผ่านไปได้ด้วยดี
อันนี้คือลุงกำลังดูว่าคอมเป็นไร ไมเปิดไม่ได้
อันนี้คือห้องสมุดโรงเรียน หลากสีสัน หนังสือเสียงเยอะมากมาย
อันนี้ตอนหาร้านเจอแล้ว เปิดซิมเน็ตกับcricket
สรุปแล้วลุงคนนี้เป็นคนดีมากค่ะ ถามเราว่าที่พักเท่าไหร่ พอเราบอกเท่านั้นแหล่ะ นางพาเราไปหาเพื่อนนางให้ช่วยหาที่พักใหม่ให้เรา ถูกๆกว่านี้มีเยอะ แต่คือสุดท้ายก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะเราอยู่ในความดูแลของเอเจนซีที่พาเรามา นึกจะย้ายเอง หาที่อยู่เองไม่ได้ เพราะทำสัญญาที่พักไปแล้ว3เดือน แล้วลุงก็ยังพาไปเลี้ยงบุฟเฟ่ต์ด้วย ละบอกว่าถ้ามีอะไรติดต่อนางได้ตลอด แต่คือเราเกรงใจลุงมากกกเพราะนางก็เดินไม่ค่อยไหว สรุปก็ได้เจอนางแค่สอง สามครั้งเองค่ะ
มาต่อกันด้วยประสบการณ์ช็อค ช็อคกับพฤติกรรมของพวกเด็กเวิร์คที่มาจากรัสเซียและจาไมก้า ทุกเช้าเราต้องเจอพวกนางค่ะ เพราะทำงานที่เดียวกัน และด้วยความที่คนเยอะกว่าที่นั่งบนรถเมล์ ทำให้ต้องแย่งกันขึ้นรถตลอดเพื่อแย่งชิงเก้าอี้ ทุกคนป่าเถื่อนมากกกก ไม่มีเลยกับคำว่ามาก่อนนั่งก่อน คือไม่สนว่าใครมาก่อนมาหลัง ถ้าใครแทรกตัวได้ไวกว่าก็คือได้ที่นั่งไป ซึ่งเรา เด็กเอเชียตัวเล็กๆ ถึงแม้จะยื่นอยู่ประตูรถ กำลังจะก้าวขาขึ้นไป โบ้มม ไม่ทันค่ะ พวกข้างหลังแทรกตัวอย่างไว ตัดหน้าชิงขึ้นรถไปก่อนแล้วเรียบร้อย เป็นการแย่งชิงที่บ้ามากก เราเบื่อมากก แย่งไม่ทันซะที เพราะสกิลความเถื่อนสู้พวกรัสเซียไม่ได้ สรุปก็ยืนมันไปอย่างนั้นตลอดสาย
เมืองที่เราอยู่สภาพก็จะทำนองนี้ ภาพเบลอมากกก เราไม่ค่อยมีรูปเลยค่ะ
ส่วนนี่ก็ Port Aransas เกาะที่เราไปทำงาน จะเป็นเมืองตากอากาศค่ะ มีแต่คนรวยๆมาพักผ่อน บ้านแต่ละหลังก็จะมีสีสัน เป็นบ้านไม้ ราคาแต่ละหลังไม่ต้องพูดถึงนะคะ ฮ่าา สภาพคือแตกต่างจากเมืองที่อยู่จิมๆ
จะเป็นเมืองชายทะเล อันนี้ถ่ายลงมาจากที่ทำงานค่ะ
อันนี้ที่ทำงาน
นี่ก็ทำงานเสร็จแล้ว รอรถบัสกลับที่พัก
ที่เห็นๆยืนกันอยู่นั่นส่วนใหญ่ มาจากจาไมก้ากะรัสเซีย
อันนี้คือห้อง laundry ในที่ทำงานแรกค่ะ ร้อนๆ เหงื่อท่วม
นี่ห้อง laundry ของsecond job คือชิวมาก คนไม่เยอะ เม้ามอยท์กันกระจาย เป็นการทำงานที่เราอยากกลับไปอีก บรรยากาศสนุกสนาน เราชอบมาก คิดถึง
เทพีเสรีภาพ ฮ่าา
เพื่อนกำลัง clock in เข้างาน ถ้าsecond job จะเป็นเครื่องแบบนี้ แต่ของ first job จะสแกนนิ้วค่ะ เราชอบนะคะแบบนี้ เค้าจะคิดเงินให้ทุกนาทีเลยค่ะ อย่างบ้านเราถ้าทำพาร์ททามส่วนใหญ่ไม่นับเศษนาทีที่เกินมา ห้านาที สิบนาที แต่ที่นี่เวลาทุกนาทีเป็นเงินเป็นทองหมด
พี่chopพาไปวันเกิดเพื่อนนาง
ปูอลาสก้าไม่อั้น แต่อยู่ที่นี่นานๆ เราไม่ไหวค่ะ คิดถึงอาหารไทย
เพื่อนเลยทำส้มตำให้กิน มะละกอดิบหายากนะคะ ต้องไปซื้อที่ร้านเอเชีย
กิจกรรมที่พวกเราทำตอนอยู่ที่นี่ก็ไม่มีไรมากค่ะ
มีแค่ช๊อป
เม้ามอย
นั่งเล่น
เดินเล่น
ถ่ายรูป
กิน
ว่ายน้ำ
ไปดูหนัง
ถักเปีย
ขึ้นเช็ค
บอกลาเพื่อนร่วมงาน
แล้วก็บินกลับ
เป็นความทรงจำที่ดีมากเลย...ดูเหมือนจะมีแต่เรื่องดีๆใช่มั้ยละคะ ฮ่าาาาา ยังค่ะ ยังไม่จบ เดี๋ยวเรามาเล่าต่อพรุ่งนี้ เรื่องแย่ๆที่ทำให้เสียเซลฟ์เสียความรู้สึกก็มี ทั้งโดนแตะอั๋งโดยลุงแก่ๆ โดนนายจ้างแซะเพราะความดื้อของเราเอง รวมถึงดราม่ากับเพื่อนร่วมงาน และเสียความรู้สึกกับเอเจนซี สำหรับวันนี้ราตรีสวัสดิ์