.....สวัสดีค่ะนี่เป็นกระทู้ที่สองแล้วนะคะรู้สึกดีใจที่มีคนสนใจเข้ามาอ่านเรื่องราวของเรา ตามสเต็ปเดิมค่ะ พิมพ์ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วย ณ ที่นี้ นะคะ เรื่องเกิดขึ้นมาเมื่อวานนี้เองค่ะ เมื่อวานนี้เองน้องเราจะย้ายของออกจากหอเนื่องจากเงินไม่พอจ่ายค่าเทอมช่วยแบ่งเบาภาระแม่ มีความเหงาค่ะปกติเวลาไปไหนมาไหน ขากลับจะเดินกลับด้วยกันบ่อยๆแต่ก็ต้องทำใจอ่ะค่ะ หอพักที่ว่านี้ขอไม่ระบุนะคะเผื่อเค้าจะฟ้องร้องได้ 5555 น้องเขาอยู่ชั้น 5 เราอยู่ ชั้น 1 ก่อนที่จะเก็บข้าวของบนห้องน้อง เราและเพื่อนอีก 4 คนอยากกินจิ้มจุ่มค่ะ(มันก็ต้องเกริ่นนำก่อนป๊ะ) เพื่อน เรา 2 คนก็ไปซื้อของมาทำกิน ในระหว่างที่รอเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา เราเลยขึ้นไปช่วยน้องมันเก็บของจนเสร็จ (ของน้อยขนาดนี้มาอยู่หอหรือมาเช่าห้อง3วัน2คืน-...-) คือเก็บแปปเดียวก็เสร็จแล้วอ่ะก็เลยไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่ หลังจากนั้นก็ถึงเวลากินจิ้มจุ่มกันพอดี สนุกสนานเฮฮาหัวเราะกันแบบไม่เกร็งใจหอข้างๆกันเลยทีเดียว กินเสร็จประมาณ 5 ทุ่มเห็นจะได้ ก็กะว่าจะนอน ข้างล่างกัน แต่น้องเรามันอยากนอนห้องตัวเองเพราะว่าห้องเราคนนอนเยอะแล้ว แนะนำน้องแปป (ธาวัน) นามสมมติ นั่นแหล่ะเราก็เลยให้ขึ้นไปนอน แล้วคราวนี้เพื่อนรักมัน(บริด) นามสมมติ ก็เกิดอาการกลัวเพื่อนเหงามั้งเลยขึ้นไปนอนด้วย 5555 น่าเอ็นดู!!! #เสียงสู๊งงง แล้วเหลือเรา 3 คนในห้อง อาบน้ำชำระร่างกายทุกอย่างเรียบร้อย เกิดอาการเหงาไง เปิดฟังThe Shock Story สุดยอดของการเล่าเรื่องผีแล้วจริง พอฟังได้ไม่นานเกิดอาการอยากเล่าเรื่องผีกัน คนที่อ่านกระทู้แรกตอนที่ไปอุบลได้ใช่ไหม เราก็เลยเล่าให้เพื่อนฟังอีกรอบ คราวนี้เราปิดไฟ แล้วเอาโทรศัพท์มาไว้ใต้คางสิ่งที่เพื่อนเห็นคือ "คนแก่" ที่หน้าเราค่ะ เราก็ตลกอ่ะค่ะเพราะเราชอบทำให้เพื่อนกลัว (มันน่าตีมั๊ยหล่ะ >//<) จริงๆเราเชื่อเรื่องผีมากเพราะเจอมาแต่เด็ก แม่บอกว่าเราปีนต้นไม้ใหญ่แล้วผลัดตกลงมา วิญญาณเราหลุดอ่ะแล้วแม่เลยให้พ่อใหญ่มาทำพิธีเรียกขวัญ นั่นแหล่ะที่เราเจอผีบ่อย ๆเพราะว่าตอนเรียกขวัญพ่อใหญ่บอกว่ามีวิญญาณหรืออะไรบางอย่างเข้ามาในร่างเราด้วย (อันนี้ความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ) มาเข้าเรื่องกันต่อ จากนั้นเล่นไปเล่นมา ไอบริดดด มันเคาะประตูจ้าาาาา ขนลุกกันทั้งห้อง 5555 ก็เลยเปิดเอามันเข้ามาเพราะมันลืมของไว้ (น่าตี) แต่ก็ไม่ได้ออกง่ายๆค่ะ ด้วยความอยากแกล้ง เพราะนางกลัวผี เราก้เลยทำแบบเดิมให้ บริดดู มันบอกว่าเหมือนผีคนแก่อีกแล้วค่ะ นึกภาพตามตอนมันเห็นครั้งแรก มันหัวเราะหนักมากค่ะ แต่มันหัวเราะกลบเกลือนความกลัวสุดจากนั้นมันก็พูดว่าพี่ผมกลัววววว มันเหมือนคนแก่ พอทำแล้ว ดวงตามันเป็นตาดำล้วนๆไม่เห็นตาขาว เราก็ขำๆอ่ะ เราเลยทำใส่กระจก ตอนนั้นเที่ยงคืนกว่า ๆค่ะ เราก็เห็นหน้าตัวเองในกระจก น่ากลัวจริงค่ะ 55555 ไม่ได้โทษใครเลยโทษหน้าตัวเองแหล่ะที่มีพื้นเพความน่ากลัวมาตั้งแต่กำเนิด T()T จากนั้นมันกลัวหนักมากค่ะ หลอน เพราะว่าจะต้องขึ้นไปที่ห้อง ธาวันอีกอ่ะ มันก็เลยบอกให้เราช่วยมันขึ้นไปส่งมันด้วย 55555 ด้วยความเต็มใจค่ะ แกล้งเค้าแล้วต้องรับผิดชอบ เราก็เลยไปส่งที่ชั้น 5 แวะเข้าไปหาก่อนคุยกันสักนิด (ขึ้นมากันหมดเลยนะเนื่องจากเพื่อนๆกลัวเราคนเดียวเลยมันไม่กล้าอยู่ห้อง) สนุกสิคะ เราก็เลยขึ้นไปเมาส์ให้ ธาวันฟังต่อ มันก็อยากเห็นอ่ะว่าเราทำผีแบบไหนให้บริดมันกลัว จากนั้นมันก็เห็นเหมือนกันหมด แต่ธาวัน มันก็ไม่อะไรใช่มั๊ยหล่ะ แต่ บริดอ่ะ สงสารรรรรน้องงงงง 5555 กลัวแบบ นอนไม่ได้แล้ว ตอนนั้นเวลาตี หนึ่งกว่า ๆ เราก็ยังคุยเรื่องผีค่ะ เพื่อนเรา (มุ้น) นามสมมติ มันก็เล่าว่า ธาวันอ่ะ วางตำแหน่งเตียงผิด เอาเตียงไปไว้ทางผีผ่าน ซึ่งเค้าบอกว่า ห้ามเอาเตียงไปวางขวางทางของ ประตู ซึ่งมันตรงกับระเบียงพอดี (ความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ) และก็ตอนที่มันจะออกไปซื้อของ มันได้ยินเสียงหมาหอน แล้วก็เสียงวี๊ดกัน เราก็ฟังๆนะ พอคุยไปสักพัก เสียงวี๊ดดังขึ้นค่ะ ทุกคนขยับเข้ามารวมกันเป็นก้อนเลย ด้วยความที่เราเจอบ่อย ๆอ่ะ เราก็เลยปลอบพวกมันว่าไม่มีอะไรหรอกเดี๋ยวไปดูให้ (จริงๆใจแข็งค่ะแต่เพื่อความสบายใจของเพื่อนและน้อง) เราเลยไปเปิดผ้าม่านที่ระเบียงแล้วเดินออกไป (คือมันเป็นระเบียงของหออ่ะ มีพื้นให้ก้าวออกไปนิดนึงไว้พอสำหรับตากผ้า) แล้วเราก็มองรอบๆ เราเจอแบบ จังๆเลยอ่ะ ขนลุกกกกกกจริงงงง!! ทันทีที่เราหันไปทางขวามือ เราเจอผช คนหนึ่งยืนสงบอยู่ทางขวาหน้าเย็นชามองตรงไปข้างหน้าเหมือนกับจะกระโดดลงมา แล้วเราก็ทำเป็นไม่ตกใจเพราะเดี๋ยวคนข้างในห้องตื่น (แต่ฝั่งขวาไม่ใช่ห้องค่ะไม่มีระเบียง มันเป็นลวดลายประดับตึกอ่ะขั้นไว้พอดีแล้วเลยลายนี้ไปจะเป็นห้องถัดไปอ่ะ) เรารู้สึกแล้วว่าเค้าต้องมา เพราะไม่งั้นมันไม่รู้สึกอะไรกันหรอก จากนั้น จังหว่ะที่เรากำลังหันไปทางซ้าย เรามองเห็นผญ คนหนึ่ง ยืน อยู่ริมถนน คนเดียวใส่ชุดนักศึกษา (อันนี้น่าจะคนแหล่ะแต่ก็นะตี 1 จะตี2 ละ) ทันทีที่มองเห็นเค้าคนนั้น ในจังหว่ะนั้นมีคนมาเป่าลมใส่หูค่ะ เราเลย เห้ยยยยย!!! เพื่อนในห้องเริ่มใจแป้วละ คือแบบ เราตกใจ ฟิลขนขาลุกอ่ะ เลยเดินกลับเข้าห้องปิดม่านแล้วบอกกับเพื่อน ๆน้อง ๆว่า ไม่มีไรหรอกง่วงแล้ว กลับห้องไปนอนดีกว่า เรา 3 คนก็เลยลงไปที่ห้องเรา ก่อนลงค่ะน้องหรือเพื่อนก็กดลิฟเพื่อที่จะลง ลิฟก็ขึ้นมาค่ะ แต่ขึ้นไปชั้นบน ชั้น6 แล้วมันไม่ยอมเปิดให้ชั้น 5 ซึ่งกดไว้ ไม่ขึ้นแล้วค่ะ เราบอกว่าเดินลงบันไดกันเถอะแปลกๆละ ลิฟลงมาที่ชั้น5แล้วค่ะแต่ไม่เปิด มันลงมาตามพวกเราาาาาา!!!! แล้วมันไม่ยอมเปิดให้ วิ่งสิคะ บอกไม่กลัว ๆแต่เพื่อนกับน้องวิ่งนำหน้าไปเราเลยใจตกไปตาม เข้าไปสงบสติอารมณ์ในห้องค่ะ แทบนอนไม่หลับ แต่ด้วยความที่เราจัดหอเหนื่อย ๆ เราก็เลยง่วงนอน เลยไม่ได้คิดไรมากเลยก็พากันหลับ #ฝันดี

พอถึงวันนี้เป็นวันอาทิตย์ เราก็ขึ้นไปขนของช่วย ธาวัน เอาของลงมาจนเสร็จ แล้วก็เจ้าของหอไปตรวจสอบห้องค่ะ เรามองไปที่ตู้เสื้อผ้าก่อนออกจากห้องมัน มีคนตัวหักงอ ยืนอยู่บนตู้ค่ะ ทำนองแบบ มีที่ให้อยู่แล้ว (ความเชื่อเหมือนกันนะ แต่เค้าบอกมาว่า อย่าปล่อยให้หลังตู้มันว่างอ่ะ มันมักจะมีตัวอะไรแบบนี้แหล่ะขึ้นไปนั่งอยู่ ท่าทางมันจะเป็นเหมือนคนแบกของหนักต้องจัดวางแขนขาบิดๆเบี้ยวๆเพื่อให้อยู่บนที่แคบ ๆบนนั้นได้ ) สุดท้ายนี้เราก็ไม่มีอะไรนอกจากขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ เริ่มติดพันทิป <3