สวัสดีคะพอดีว่าอ่านเรื่องเล่าสยองขวัญในพันทิพย์มาหลายเรื่องวันนี้เลยอยากแชร์เรื่องตัวเองบ้างคะ อาจจะไม่ได้น่ากลัวมาก แต่ก็พอหลอนๆ
เริ่มเลยแล้วกัน !!!
เราเองเรียนมหาลัยแถวๆภาคตะวันออก จบออกมาก็มาหางานทำแถว กรุงเทพฯ ซึ่งเราก็ได้งานสมใจคะ แต่ว่าประเด็นคือต้องมาอยู่หอคนเดียวนี่แหละเราได้งานแถวสีลม เราเลยเลือกหอพักที่ใกล้รถไฟฟ้ามากที่สุด คำตอบสุดท้ายคือ อนุสาวรีย์ชัย เลยคะเพราะรถตู้เยอะจะได้กลับบ้านได้ด้วย ก็ไปเดินๆหาหอ หลายหอสรุปก็เลือกหอหนึ่งซึ่งเป็นหอที่เราเคยมาอยู่ตอนฝึกงานซึ่งตอนนั้นอยู่กับเพื่อน 3 คนคะ แต่ครั้งนี้อยู่คนเดียว เป็นหอที่ค่อนข้างเก่ามากเลยคะอยู่ติดๆถนนเลย ซึ่งก็อยู่มาเรื่อยๆ ไม่มีอะไรคะ แต่มันเริ่มเกิดขึ้นตอนเราอายุย่างเข้า 25 คะ
เหตุการณ์แรกเลย หอเราห้องน้ำอยู่ข้างนอก คือต้องเปิดประตูไป จะเจอระเบียงก่อน แล้วเลี้ยวขวาถึงเจอห้องน้ำ และตรงระเบียงจะเป็นแทงค์น้ำของอีกตึกนึงคะ ซึ่งตอนกลางคืนจะหลอนมาก เวลาเข้าห้องน้ำเราก็จะทำเมินๆไม่มองตรงแทงค์น้ำนั้น มีบางวันก็แอบมองเพราะเราก็ชอบฟังเรื่องผีๆ แล้วก็ชอบคิดนู้นนี่นั้นคะ มีวันนึงเรามองไปที่แทงค์ เราเหมือนเห็นเป็นผมคนอยู่ตรงข้างหลังแทงค์เป็นผมยาวๆ ตอนนั้นก้อคิดว่าตาฝาดเลยไม่ขึ้นไร รุ่งเช้าคะ เราออกมาอาบน้ำ ก็เจอเป็นเส้นผมกระจุกนึงอยู่ตรงระเบียง ผมยาวๆสีดำ เรานี่ตกใจมากแต่ก็ไม่คิดไรคงเป็นผมของห้องคนข้างบนเราปลิวลงมาเราก็เก็บไปทิ้ง หลังจากนั้นเราก็เอาผ้าไปตาก (ระเบียงเรามีตะแกรงปิดเพื่อกั้นตกคะ) เพื่อปิดไม่ให้เห็นแทงค์น้ำ เพราะกลัวคะ อันนี้แบบ เบาๆ
เหตุการณ์ที่สอง เราเล่าก่อนว่าห้องเราเป็นประตูทางเข้ากับประตูระเบียงตรงกันคะ ซึ่งเรามาอ่านในเน็ตแบบว่าจุ้ยไม่ดีอย่างแรงคะ แต่เราก็ด้วยความไม่คิดไร วันนั้นประมาณหัวค่ำ เราเปิดทีวี ซึ่งทีวีอยู่ตรงกลางระหว่างประตูห้องกับประตูระเบียง และเปิดพัดลมวางไว้หน้าทีวีคะ เราก็เปิดทีวีไว้เป็นเพื่อน แต่ตัวเองก็เล่น บีบี ไปคะ สักพักเราก็ได้ยินเสียงดัง " แคร้ก " เหมือนมีใครเตะบางอย่าง เราละสายตาจากโทรศัพท์ มองไปที่พัดลม คือว่าพัดลมหน้าสั่นเลยคะเป็นพัดลมตั้งโต๊ะขนาดใหญ่ที่ปรับสูงต่ำได้น่ะคะ เราแบบ คิดในใจ อะไรหว่า แล้วเราก้ไม่สนคะ คืออยู่คนเดียวไงไม่อยากคิดอะไรมาก
เหตุการณ์ที่สาม เวลาเราตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนตี 2 โดยประมาณนะคะ เราจะมักได้ยินเสียงเด็กวิ่งอยู่หน้าห้องเราคะ แบบว่าวิ่งเล่นกันสนุกมาก วี้ดว้ายกระตู้หู้กันสุดๆ ตอนนั้นเราก็คิดคะ คงเป็นลูกใครสักคนไม่หลับไม่นอน มาเล่นกัน เราได้ยินแบบนี้ 3 คืนติดได้มั่งคะ ถ้าจำไม่ผิด ได้ยินจนเริ่มคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องปกติล่ะ เราเลยลงไปที่ศาลด้านล่างของหอคะ ซึ่งปกติเราก็จะถวายพวกมาลัยบ้าง ในช่วงวันพระ แต่ก็ไม่ได้บ่อยอะไร ครั้งนี้เราไปถวายแล้วก็ลองสังเกตุในบริเวณศาล เจอคะ เป็นรูปปั้นเด็กหลายท่านเลยคะ ซึ่งปกติเราไม่เคยสังเกตุเพราะว่าอยู่ด้านล่าง เราเลยรีบไปซื้อน้ำแดงถวายท่าน หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้ยินอีกเลยคะ
อีกเหตุการณ์ สำหรับหอนี้นะคะ คือว่าเรานอนหันหัวไปตรงชั้นวางหนังสือคะ ระหว่างที่นอนนี่แบบประมาณกึ่งหลับกึ่งตื่นเราจะรู้สึกบ่อยๆว่า หนังสือมันตกลงพื้น ซึ่งเราก็รีบหันไปดูทันที ก็ไม่เห็น เอาไฟมือถือส่องดูก็ไม่เห็นคะ เป็นแบบนี้บ่อยมาก บางทีนี่เสียงตกแบบว่ามีลมพัด วืบตรงผม เหมือนมีของตกจริงๆพอหันไปดูก็ไม่มี
คือว่าเราจะค่อนข้างเป็นคนสวดมนต์บ่อยคะ สมัยนั้นนะเหมือนประมาณไม่มีไรทำก็สวดมนต์ดีกว่า สวดมนต์คะ ชินบัญชร ยอดพระกัณฐ์ไตรปิฎก บ้างคือสวดมนต์แล้วได้บุญเราก็สวดตามคำแนะนำของผู้ใหญ่ด้วยคะ มีอยู่ครั้งนีงเราสวดคะ ชินบัญชร เรารูสึกได้ ตรงหลังคอคะ ขนลุกและแบบเหมือนเราไม่ได้อยู่คนเดียว เหมือนมีใครไม่รู้มาอยู่ในห้องเราอ่ะคะ คือเราขนลุกตลอด เราแข็งใจหันไปดูก็ไม่มีไรนะคะ แต่เราแบบหนาว ขนลุกเลย เราก็คิดว่าเราอาจจะคิดไปเอง อยู่คนเดียวแล้วเพ้อไรงี้น่ะคะ (ห้องเราไม่มีแอร์) เพราะห้องเราก็มีพระนะคะ เราไหว้บ่อยด้วย ซื้อพวงมาลัยมาถวายบ่อยๆ
เรื่องเราก็ประมาณนี้คะสำหรับหอนี้นะคะ
ขอบคุณค๊าา
*** ลืมบอกไป ห้องเราอยู่ชั้น 7 เลขห้อง 733 คะ**
ประสบการณ์หลอนในช่วงวัยเบญจเพส
เริ่มเลยแล้วกัน !!!
เราเองเรียนมหาลัยแถวๆภาคตะวันออก จบออกมาก็มาหางานทำแถว กรุงเทพฯ ซึ่งเราก็ได้งานสมใจคะ แต่ว่าประเด็นคือต้องมาอยู่หอคนเดียวนี่แหละเราได้งานแถวสีลม เราเลยเลือกหอพักที่ใกล้รถไฟฟ้ามากที่สุด คำตอบสุดท้ายคือ อนุสาวรีย์ชัย เลยคะเพราะรถตู้เยอะจะได้กลับบ้านได้ด้วย ก็ไปเดินๆหาหอ หลายหอสรุปก็เลือกหอหนึ่งซึ่งเป็นหอที่เราเคยมาอยู่ตอนฝึกงานซึ่งตอนนั้นอยู่กับเพื่อน 3 คนคะ แต่ครั้งนี้อยู่คนเดียว เป็นหอที่ค่อนข้างเก่ามากเลยคะอยู่ติดๆถนนเลย ซึ่งก็อยู่มาเรื่อยๆ ไม่มีอะไรคะ แต่มันเริ่มเกิดขึ้นตอนเราอายุย่างเข้า 25 คะ
เหตุการณ์แรกเลย หอเราห้องน้ำอยู่ข้างนอก คือต้องเปิดประตูไป จะเจอระเบียงก่อน แล้วเลี้ยวขวาถึงเจอห้องน้ำ และตรงระเบียงจะเป็นแทงค์น้ำของอีกตึกนึงคะ ซึ่งตอนกลางคืนจะหลอนมาก เวลาเข้าห้องน้ำเราก็จะทำเมินๆไม่มองตรงแทงค์น้ำนั้น มีบางวันก็แอบมองเพราะเราก็ชอบฟังเรื่องผีๆ แล้วก็ชอบคิดนู้นนี่นั้นคะ มีวันนึงเรามองไปที่แทงค์ เราเหมือนเห็นเป็นผมคนอยู่ตรงข้างหลังแทงค์เป็นผมยาวๆ ตอนนั้นก้อคิดว่าตาฝาดเลยไม่ขึ้นไร รุ่งเช้าคะ เราออกมาอาบน้ำ ก็เจอเป็นเส้นผมกระจุกนึงอยู่ตรงระเบียง ผมยาวๆสีดำ เรานี่ตกใจมากแต่ก็ไม่คิดไรคงเป็นผมของห้องคนข้างบนเราปลิวลงมาเราก็เก็บไปทิ้ง หลังจากนั้นเราก็เอาผ้าไปตาก (ระเบียงเรามีตะแกรงปิดเพื่อกั้นตกคะ) เพื่อปิดไม่ให้เห็นแทงค์น้ำ เพราะกลัวคะ อันนี้แบบ เบาๆ
เหตุการณ์ที่สอง เราเล่าก่อนว่าห้องเราเป็นประตูทางเข้ากับประตูระเบียงตรงกันคะ ซึ่งเรามาอ่านในเน็ตแบบว่าจุ้ยไม่ดีอย่างแรงคะ แต่เราก็ด้วยความไม่คิดไร วันนั้นประมาณหัวค่ำ เราเปิดทีวี ซึ่งทีวีอยู่ตรงกลางระหว่างประตูห้องกับประตูระเบียง และเปิดพัดลมวางไว้หน้าทีวีคะ เราก็เปิดทีวีไว้เป็นเพื่อน แต่ตัวเองก็เล่น บีบี ไปคะ สักพักเราก็ได้ยินเสียงดัง " แคร้ก " เหมือนมีใครเตะบางอย่าง เราละสายตาจากโทรศัพท์ มองไปที่พัดลม คือว่าพัดลมหน้าสั่นเลยคะเป็นพัดลมตั้งโต๊ะขนาดใหญ่ที่ปรับสูงต่ำได้น่ะคะ เราแบบ คิดในใจ อะไรหว่า แล้วเราก้ไม่สนคะ คืออยู่คนเดียวไงไม่อยากคิดอะไรมาก
เหตุการณ์ที่สาม เวลาเราตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนตี 2 โดยประมาณนะคะ เราจะมักได้ยินเสียงเด็กวิ่งอยู่หน้าห้องเราคะ แบบว่าวิ่งเล่นกันสนุกมาก วี้ดว้ายกระตู้หู้กันสุดๆ ตอนนั้นเราก็คิดคะ คงเป็นลูกใครสักคนไม่หลับไม่นอน มาเล่นกัน เราได้ยินแบบนี้ 3 คืนติดได้มั่งคะ ถ้าจำไม่ผิด ได้ยินจนเริ่มคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องปกติล่ะ เราเลยลงไปที่ศาลด้านล่างของหอคะ ซึ่งปกติเราก็จะถวายพวกมาลัยบ้าง ในช่วงวันพระ แต่ก็ไม่ได้บ่อยอะไร ครั้งนี้เราไปถวายแล้วก็ลองสังเกตุในบริเวณศาล เจอคะ เป็นรูปปั้นเด็กหลายท่านเลยคะ ซึ่งปกติเราไม่เคยสังเกตุเพราะว่าอยู่ด้านล่าง เราเลยรีบไปซื้อน้ำแดงถวายท่าน หลังจากนั้นก็ไม่เคยได้ยินอีกเลยคะ
อีกเหตุการณ์ สำหรับหอนี้นะคะ คือว่าเรานอนหันหัวไปตรงชั้นวางหนังสือคะ ระหว่างที่นอนนี่แบบประมาณกึ่งหลับกึ่งตื่นเราจะรู้สึกบ่อยๆว่า หนังสือมันตกลงพื้น ซึ่งเราก็รีบหันไปดูทันที ก็ไม่เห็น เอาไฟมือถือส่องดูก็ไม่เห็นคะ เป็นแบบนี้บ่อยมาก บางทีนี่เสียงตกแบบว่ามีลมพัด วืบตรงผม เหมือนมีของตกจริงๆพอหันไปดูก็ไม่มี
คือว่าเราจะค่อนข้างเป็นคนสวดมนต์บ่อยคะ สมัยนั้นนะเหมือนประมาณไม่มีไรทำก็สวดมนต์ดีกว่า สวดมนต์คะ ชินบัญชร ยอดพระกัณฐ์ไตรปิฎก บ้างคือสวดมนต์แล้วได้บุญเราก็สวดตามคำแนะนำของผู้ใหญ่ด้วยคะ มีอยู่ครั้งนีงเราสวดคะ ชินบัญชร เรารูสึกได้ ตรงหลังคอคะ ขนลุกและแบบเหมือนเราไม่ได้อยู่คนเดียว เหมือนมีใครไม่รู้มาอยู่ในห้องเราอ่ะคะ คือเราขนลุกตลอด เราแข็งใจหันไปดูก็ไม่มีไรนะคะ แต่เราแบบหนาว ขนลุกเลย เราก็คิดว่าเราอาจจะคิดไปเอง อยู่คนเดียวแล้วเพ้อไรงี้น่ะคะ (ห้องเราไม่มีแอร์) เพราะห้องเราก็มีพระนะคะ เราไหว้บ่อยด้วย ซื้อพวงมาลัยมาถวายบ่อยๆ
เรื่องเราก็ประมาณนี้คะสำหรับหอนี้นะคะ
ขอบคุณค๊าา
*** ลืมบอกไป ห้องเราอยู่ชั้น 7 เลขห้อง 733 คะ**