เพื่อนรัก เพื่อนเลิฟ(18+)

เรื่องที่เราจะมาแชร์วันนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ย้อนเวลาไปเมื่อตอน ม.4 เราจบม.3มาแระต่อม.4ที่ รร. แห่งหนึ่ง เพื่อนที่เราคบในห้องนี้จะมีแต่ผช. เพราะส่วนมากผช.จะเยอะกว่าญ. เพื่อนในกลุ่มมี 10กว่าคน สนิทที่สุด 2คน เพราะรู้จักกันก่อน หน้าตาดีทุกคนน้ะบอกเลย ทุกคนเป็นกันเอง ไม่เรื่องมาก เเละพวกเค้าจะตามใจเรามาก อยากไปไหน นั่งตรงไหน กินไร เพราะเราเป็นผญ.ไง สุภาพบุรุษทุกคน ถึงเป็นผช.ก็ไม่เคยล่วงเกิน บางคนก็มีแฟนแล้ว มาๆเข้าเรื่อง เริ่มจากเข้าเรียนใหม่ๆล่ะกันน้ะ
วันนี้เปิดเทอมวันแรก ทุกคนก็เข้าแถวตามห้อง ห้องเรามี50คน ช.34ญ.16 พอเข้าแถวเสร็จ ก็จะมีอาจารย์ที่ปรึกษาพาไปห้องเรียน พอถึงห้องทุกคนก็สวัสดีอาจารย์
อาจารย์:สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน อาจารย์ชื่อเดือนเพ็ญน๊ะค๊ะ วันนี้เปิดเรียนวันแรก มีทั้งนร.ใหม่นร.เก่า อาจารย์ขอให้นร.แนะนำตัวก่อนน๊ะค๊ะ เดี๋ยวอาจารย์จะเรียกชื่อตามเลขที่รายชื่อที่อาจารย์มีอยู่ เลขที่1นาย...ชื่อเล่น...มาจากรร... พอถึงเลขที่เรา
เรา..สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ.....ชื่อเล่นฝ้ายค่ะ มาจากรร....
พอแนะนำตัวครบทุกคนอาจารย์ก็จะพูดต่อ
อาจารย์:ครูขอเลือกผญ.2คนข้างหน้าครูเป็นหัวหน้าและรองหัวหน้าน๊ะค๊ะ สมมุติชื่อหัวหน้าว่าเกดน๊ะ รองหัวหน้าชื่อบีน๊ะ
เกด บี: ค่ะ อาจารย์
อจ:นี่ตารางสอนเธอแจกเพื่อนๆเลยน๊ะ
พอแจกเสร็จ
อจ:วันนี้ยังไม่มีเรียนน่ะ ให้ทุกคนทำความรู้จักกันก่อน ตอนบ่ายจะเลือกประธานตรงหน้าเสาธง ไปพร้อมกันที่นั่นครูจะไปรอ และก่อนกลับบ้านมาเอาหนังสือที่เกดกับบีครูจะให้เกดกับบีพามาที่ห้องหนังสือ
ทุกคน:ค่ะ / ครับ
อจ: วันนี้พอแค่นี้ก่อน
เกด:นร.เคารพ
ทุกคน:สวัสดีครับ/ค่ะ
หลังจากที่ครูออกไป ทุกคนก็คุยกัน เรานั่งเฉยๆ เล่นโทรศัพท์
:ฝ้ายเราชื่อวินน๊ะ
เรา:อืม ยิ้ม
วิน:เรายังไม่มีเพื่อนเลยอ่ะ เป็นเพื่อนกันน๊ะ
เรา:ได้ดิ เราก็ยังไม่มีเพื่อน
วิน:งั้นตอนกลางวันไปกินข้าวกัน
เรา..เคร
คุยเสร็จ วินก็เดินไป ซักพักวินก็กลับมาพร้อมเพื่อนผช.อีก8คน
วิน:ฝ้าย นี่เราไปหาเพื่อนมา
เรา:อืม เราฝ้ายน๊ะ
ทุกคนต่างแนะนำชื่อสมมุติชื่อเป็นเลขล่ะกันน๊ะ เลขคู่จะเป็นเด็กห้าวกวน เลขคี่จะออกเรียบร้อย ส่วนคนที่เราสนิท2คน คือ วิน กับ เก่ง 2คนนี้กวนตรีนทั้งคู่ พูดมากด้วย พอกลางวัน เรา10คนก็ไปกินข้าวที่โรงอาหาร
เก่ง:ฝ้ายกินไร
เรา:ไม่รู้ดิ.
เก่ง:งั้นไปดูกัน
เรา..อืม
เก่ง:เห้ย พวกยิ้ม จะไปกับกูป้าว
ทุกคน:ไปดิ
พวกเราก็ไปหาไรกินกัน
บนโต๊ะ
2:เห้ยพวกยิ้ม ฝ้ายมันผญ.คนเดียวทั้งกลุ่มเลยหรอว่ะ
วิน:เออ กูเห็นฝ้ายนั่งเล่นโทรศัพท์ ไม่สนใจใครกูเลยขอเป็นเพื่อน แล้วก็ไปหาพวกยิ้มมาเป็นเพื่อนเนี่ยแหละ
2:เออ
เรา:ยิ้ม
ต่างคนต่างกินข้าว เสร็จแล้วก็ขึ้นห้องเรียน เรา10คน นั่งติดกัน วินกับเก่งนั่งข้างเรา
วิน:ฝ้ายขอไลน์กับเฟสหน่อยดิ
เรา:อืม .....
วิน:ใจน๊ะ เราจะตั้งกลุ่มไว้น๊ะ มีอะไรก็คุยกัน
เรา:อืม
เก่ง:ฝ้าย พูดน้อยจัง
เรา:ก็พึ่งจะรู้จักกันจะมีอะไรให้คุยหละ
เก่ง:อืมเนอะ
ถึงเวลากลับบ้านเราก็แยกย้ายกัน พี่มารับเราหน้ารร. พี่เราเป็นผญ.อยู่มหาลัยแล้ว สมมุติชื่อพี่เราว่าฝนน๊ะ
ฝน:เป็นไงรร.ใหม่ ดีม๊ะ
เรา:เออ ก็ดี
ฝน:มีเพื่อนยังอ่ะ
เรา:มีแล้ว มีแต่ผช.
ฝน:เออ ดูแลตัวเองดีๆ กูเคยเรียน ส่วนมากมีแต่ผช. กูเข้าใจ
เรา:เออ
คือเราจะอยู่กับพี่สาวแค่2คน พ่อกับแม่ไปอยู่ต่างประเทศ พ่อเราอเมริกัน แม่เราไทย เราจะออกไทยเหมือนแม่
พอถึงบ้านเราก็อาบน้ำแต่งตัว จัดตารางสอน เตรียมออกไปกินข้าว พี่เราจะไม่ทำอาหารกิน เพราะมันไม่มีเวลา ก่อนไปก็นั่งเล่นเฟส ไลน์ วินตั้งกลุ่มเฟสไลน์ไว้เเล้ว ซักพักพวกมันก็ทักมา
4:เห้ย พวกยิ้ม ทำไรกัน
2:นั่งเล่น
3:กินข้าว
วิน:เบื่อๆว่ะ
เก่ง:นั่งเฉยๆ
เรา:เรากำลังออกไปหาไรกิน
ทุกคนเว้น3 ขอไปกับเรา เราก็ตอบตกลง ให้ไปเจอกันที่ตลาด...เราขับรถมาน๊ะ เราจะมีมอไซส่วนพี่เราจะมีรถเก๋ง
พอมาถึงตลาด
วิน:ฝ้ายขับรถเป็นด้วย เก่งว่ะ
เรา:พี่ฝึกให้อ่ะ
เก่ง:ฝ้ายจะกินไร
เรา:ยังไม่รู้เลย
4:ไปกินหมูกระทะกันมั้ย ถือว่าฉลองเพื่อนใหม่
วิน:เออ ดี
เก่ง:อืม
เรา:ก็ดีน๊ะ
7:งั้นเราขอกลับก่อนน๊ะ
เรา:ไมอ่ะ
7:เรามีเงินแค่100
เรา:ไม่เป็นไร ไปด้วยกันนี่แหละ เราเลี้ยงเอง
7:เกรงใจ
เรา:มาเหอะ เพื่อนกัน
วิน:ไปดิ7
7:อืม ถ้าเรามีเราจะคืนน๊ะ
เรา:ไม่ต้องหรอกไปๆ
วิน:ฝ้ายเดี๋ยวเราขับรถให้
เรา:อืมๆ
พอถึงร้านหมูทะ เราก็เลือกโต๊ะกัน
เราโทรหาพี่เรา
เรา:ฝนเดี๋ยวกลับน๊ะมากินหมูทะกับเพื่อน
ฝน:เออ
วิน:ฝ้ายมีพี่ด้วยหรอ
เรา:อืม เราอยู่กะพี่อ่ะ
วิน:อืม
พอกินเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับ เราขอข้ามมาตอนปิดเทอมเลยน๊ะ เพราะตอนเรียนก็ไม่มีอะไร ลืมด้วยแหละ
ปิดเทอมเป็นช่วงวันเกิดวิน พวกเราก็จะเซอไพร์วิน เราตกลงว่าจะมาที่บ้านเรา เราคุยกะพี่เรา พี่เราอนุญาต เพราะมันก็จะไปเที่ยวเหมือนกัน
เราจัดงานตั้งแต่เช้า จัดที่สวนหลังบ้าน มีปาร์ตี้เล็กๆ พอช่วงกลางคืน พวกเราก็เริ่มดื่มเหล้า
วิน:พวกยิ้มขอบใจน๊ะเว่ย
เก่ง:พวกเรามาเล่นเกมส์หมุนขวดกัน ขวดหันไปหาใคร ต้องพูดความจริง เครป้าว
วิน:เออ
พวกเราก็เริ่มหมุนขวดกัน พอมาหยุดที่วิน 2 เป็นคนหมุน
2:วิน กูขอถามว่า ยิ้มงงงงง มีแฟนยัง
วิน:ยังไม่มีแฟนเว้ย มีแต่แอบชอบ
2:ชอบใครว่ะ
วิน:เหอะๆ คำถามเดียว
ก็หมุนไปเรื่อยๆจนถึงเรา 6เป็นคนหมุน
6:ฝ้าย ฝ้ายมีแฟนยัง
เรา:มีคุยๆ
6:โห่ เสียดาย
ทุกคนขำ
พอถึงเวลาเป่าเค้กเราเป็นคนไปเอาเค้ก เพราะแช่ในตู้เย็น พอออกมา เราก็เริ่มร้องเพลง HBD ทุกคนก็ร้องตาม
วิน:ขอบใจน๊ะ เราขอพูดความในใจได้ป่ะ
เรา:อืม พูดเลย
วิน:เราชอบฝ้าย เป็นแฟนกันน๊ะ
เก่ง:เห้ย ไรเนี่ย ตั้งแต่เมื่อไหร่
ทุกคนโห่
เรา:อะไรของแกเนี่ย
วิน:น๊ะ
เก่ง:วินชอบฝ้ายตั้งแต่เมื่อไหร่
วิน:ก็ตั้งแต่วันแรกที่เจอ กูเห็นฝ้ายนั่งเล่นโทรศัพท์ กูก็เลยไปทำความรู้จัก
เก่ง:เออ ฝ้ายว่าไงอ่ะ
เรา:รองคบก็ได้
วิน:จริงน๊ะ
เรา:อืม ยิ้ม
เก่ง:ดีใจด้วยเว่ย
วิน:เออ
พอเราตกลงคบกัน เราก็สนิทกันมากขึ้น แต่ไปไหนก็จะไปเป็นกลุ่มตลอด มีแฟนและไม่ทิ้งเพื่อน หุหุ เราขอข้ามมาตอนเรียนจบตรีเลยน๊ะ ตอนคบกันแรกๆยังเด็ก ไม่มีอะไรให้ฟิน มีคุยบ้าง จับมือบ้าง แต่วินจะเป็นคนตามใจ บอกรักบ่อยๆ ไม่เคยทะเลาะกัน ตอนนั้นพี่สาวเราก็เรียนจบโทพอดี พอพี่เรียนจบก็ไปทำงาน เราเรียนจบแค่ตรี แม่เราให้เงินมาเปิดร้าน เราเลยเลือกเปิดร้านเสื้อผ้าแฟชั่น มีลูกน้องช่วย เพราะช่วงนั้นเราบอกแม่ว่าเราจะรองหางานทำเสริมด้วย ส่วนวินเปิดร้านอะไหล่แต่งรถทั่วไป พ่อวินลงทุนให้ ส่วนตัววินชอบรถมาก ชอบรถทุกชนิด ส่วนมากจะเป็นบิ๊กไบร์
ที่ห้าง...
วิน:ฝ้าย ย้ายมาอยู่ด้วยกันดิ
ฝ้าย:บ้าอ่อ
วิน:น๊ะ นี่เราก็เรียนจบมีงานทำแล้วน๊ะ
ฝ้าย:ยังหรอก
วิน:อืม ทำหน้าบึ้ง
ฝ้าย:ให้อะไรมันแน่นอนก่อนเนอะ
คือเราคบกันไม่เคยมีอะไรกันเลย ไม่เคยนอนด้วยกัน อีกอย่างเรายังไม่พร้อมด้วย
เรียนมหาลัย เรามีเพื่อนสนิท 2คน ชื่อ ต้า กับ ปิ่น ผญ.ทั้งคู่น๊ะ
บ้านเรา
ปิ่นทักมา
ปิ่น:ฝ้าย คืนนี้ไปเที่ยวกัน
เรา:ไปไหน
ปิ่น:ผับ
เรา:กูเคยไปซะที่ไหน
ปิ่น:ไปดิ รองดู น๊ะ
เรา:ไม่มีชุดใส่
ปิ่น:เดี๋ยวกูไปรับ ใส่อะไรก็ได้
เรา:เคร
ปิ่น:เออเดี๋ยวชวนต้าก่อน
เรา:เคร
เราไม่ค่อยมีชุดสวยๆใส่ เซ็กซี่สุดก็ชุดเดรสสั้นสีดำ ปกติจะใส่แต่จะมีใส่เสื้อแขนยาวทับ ใส่ส้นสูงสีดำ แต่งหน้าออกโทนแดง บอกแล้วไม่เคยไป จะให้ใส่แบบไหนล่ะพอปิ่นกับต้ามาถึงเราก็ไปผับกัน
บนรถ
ปิ่น:แหม ฝ้าย และบอกไม่มีชุด แต่งนำกุอีก
เรา:ก๊มีแค่นี้แหละ
ปิ่น:ดอก
ต้า:ฝ้าย มาบอกแฟนยิ้มยัง
ปิ่น:เออ ขานั้นมันหวงยิ้มจะตาย
เรา:แค่นี้เองไม่รู้หรอก
ปิ่น:เออ ดีๆน๊ะยิ้ม
พอไปถึงผับ ปิ่นก็สั่งเหล้ามา
ปิ่น:กินเป็นป้าวยิ้ม
เรา:เป็นดิ กูไม่เด็กขนาดนั้น
ปิ่น:เออ
พวกเราก็นั่งกินไป เมาส์ไป เต้นไป มีผช.มาขอเบอบ้าง เราก็ให้น๊ะ
เราเมากันจนไม่ได้สติ ตื่นมาอีกทีก็อยู่บ้านและ
ปิ่น:เห้ย ใครขับมา
ต้า:กูเองแหละ กว่าจะหอบสังขารมาได้
เรา:โทดทีว่ะ
ปิ่น:ยิ้มอ่ะ เมาก่อนเพื่อนเลย
ต้า:งั้นกูว่ากลับกันก่อนเถอะ เดี๋ยวปั๋วด่า
ปิ่น:เออ ฝ้าย กูกลับก่อน
เรา:เออ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่