สวัสดีค่ะ..ผ่านมาเมื่อปีที่แล้วหรือสองปีที่แล้วดิฉันจำได้ไม่แม่นนัก..ดิฉันเคยเข้ามาโพสต์เกี่ยวกับว่าประจำเดือนของดิฉันไม่มาสี่ถึงห้าปีจนเมื่อปีที่แล้วต้นปีดิฉันได้เข้าตรวจร่างกาย และภายในของดิฉันค่ะ...ปรากฏว่าคุณหมอในไทยตรวจดูแล้วและบอกกับดิฉันว่าดิฉันป่วยเป็นโรคถุงน้ำในรังไข่หรือ (PCOS) ค่ะ.. แล้วจากนั้นคุณหมอไม่ได้ให้ยาหรืออะไรมาทานเลยนะคะการรักษาของดิฉันทุกวันนี้คือดิฉันอยู่ต่างประเทศค่ะ..คุณหมอได้ให้ดิฉันรับประทานยาคุมกำเนิดยี่ห้อ(ยาสมิน)..อยู่ค่ะ ประจำเดือนก็มาทุกเดือนนะคะ..แต่จะมาเฉพาะตอนที่ทานยาคุมกำเนิดเท่านั้นแรกๆดิฉันลองทานไปเดือนสองเดือนแล้วลองหยุดดูค่ะ...ปรากฏว่าประจำเดือนก็ไม่มาหลังจากนั้นดิฉันก็ไม่กล้าที่จะไม่ทานยาคุมอีกเลย...ดิฉันทานยาคุมกำเนิดจนประจำเดือนมาทุกเดือนค่ะแล้วก็ทานทุกๆเดือนแต่ประจำเดือนของดิฉันมาแค่เดือนละหนึ่งถึงสองวันเท่านั้นค่ะ...แล้วก็หมดไป...ดิฉันทรมานกับโรคนี้ซะเหลือเกินค่ะกำลังคิดอยู่ว่าถ้าจะผ่าตัดหรือทำยังไงก็ได้ค่ะให้ดิฉันมีประจำเดือนเป็นปกติ เหมือนชาวบ้านเค้าบ้าง....นอกจากประจำเดือนดิฉันจะไม่มาแล้วสิวดิฉันก็ไม่ขึ้นนะคะแต่หนวดขึ้นแทนค่ะ...มีหนวดขึ้นหรือเรียกว่าเคราก็ได้ค่ะ...ซึ่งดิฉันก็เรียกไม่ถูกนะคะขึ้นตามแถวๆคางของดิฉันนะคะขึ้นทีห้าหกเส้นเลยนะคะ....วันไหนไม่ได้สังเกตก็จะยาว มากเลยค่ะบางทีตกใจเหมือนกันนะคะ....แล้วอีกข้อก็คือขนขึ้นตามแขนตามขา...ตามแขนนี่ยังมีน้อยนะคะแต่ตามขานี่ยาวเลยค่ะ...จากคนไม่เคยมีขนรักแร้นะคะ...จากเคยโกนสมมุติว่าโกนวันนี้นะคะอาทิตย์หน้าหรือเป็น 10 วันกว่าขนรักแร้จะยาว....แต่ว่าตั้งแต่ดิฉันป่วยเป็นโรคนี้โกนวันนี้พรุ่งนี้ขึ้นเป็นตอเลยค่ะ. และสิ่งที่ทรมานจิตใจดิฉันมากมีสองอย่างค่ะ...อย่างแรกหลักๆเลยคือดิฉันให้คุณหมอตรวจภายในคุณหมอบอกว่ามดลูกของดิฉันแข็งแรงค่ะ แต่คน ที่เป็นโรคนี้มีบุตรยากหรืออาจจะมีโอกาสที่จะมีบุตรได้อีกยาวนานเลยค่ะ....ดิฉันกลุ้มใจกับเรื่องนี้มากและอันดับสอง...สิ่งนี้ที่ดิฉันรับไม่ได้เลยคือกลิ่นตัวค่ะตั้งแต่สารส้มไปยันของแพวๆและสเปรย์ทั้งหลายอะไรก็แล้วแต่..ที่แพงๆดิฉันลองมาหมดแล้วค่ะ....เอาไม่อยู่เลยค่ะดิฉันกลุ้มใจและเครียดมากเหมือนเป็น สิ่งเดียวที่ทำให้ชีวิตของดิฉันตกต่ำมากสำหรับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีกลิ่นตัว....คือเอาง่ายง่ายนะคะ...มันเน่าเหม็นมากค่ะทุกคนเข้ามาอ่านอาจจะมีขำหัวเราะบ้างแต่มันเป็นความจริงค่ะ...กลิ่นตัวแรงมากค่ะจากคนไม่เคยมีกลิ่นตัว ....อ้าวลืมบอกแล้วสิ่งหนึ่งที่ทรมานจิตใจดิฉันทุกครั้งที่เปิดตู้เสื้อผ้าคือคนที่เป็นโรคนี้ตัวจะอ้วนเป็นช้างน้ำเลยค่ะ...ดิฉันยังไม่เข้าข่ายช้างน้ำนะคะแต่ที่รู้รู้อ้วนมาเกือบ 20 โลค่ะ.....ทั้งๆที่ไม่ได้ทานจุแล้วก็ดูแลเรื่องอาหารทุกอย่างแต่ไม่เข้าใจเหมือนกันค่ะทำไมมันถึงบวมและอืดขนาดนี้.....ขอคำแนะนำจากหลายหลายท่านด้วยได้ไหมคะว่าท่านใดที่เคยเป็นโรคนี้...ซึ่งดิฉันเข้าใจค่ะว่าโรคนี้รักษาไม่หาย...อาจจะกลับมาเป็นอีกแต่ดิฉันอยากมีบุตรค่ะเพราะดิฉันเพิ่งจะแต่งงานได้ไม่กี่ปีแล้วอีกอย่างหนึ่ง....ดิฉันเกลียดร่างกายของดิฉันที่อ้วนตุ๊ต๊ะแบบนี้ค่ะแถมยังไม่พอยังมีกลิ่นตัวอีกทั้งที่อาบน้ำวันนึง 4-5 รอบ.. แต่ก็ยังมีกลิ่นอยู่เหมือนเดิม ท่านใดที่เคยเป็นโรคนี้แล้วรักษาได้....และสามารถกลับมามีบุตรได้พร้อมทั้งอยากทราบราคาและโรงพยาบาลหรือคุณหมอท่านใดที่รักษาไม่แพงแล้วรักษาดีๆด้วยนะคะ....ขอคำแนะนำด้วยค่ะ...ขอบคุณทุกท่านนะคะที่สละเวลาเข้ามาอ่านแล้วตอบคำถามขอบคุณมากจริงๆค่ะ