ที่จริงเราจะตั้งกระทู้สนทนาเเต่ไม่สามารถตั้งได้เลยมาตั้งกระทู้คำถามเเทน ตามหัวข้อเลยนะคะ สำหรับเราเรื่องนี้เป็นประสบการณ์ที่เห้มาก ผิดพลาดเเค่ครั้งเดียวเราจำไปจนตายเลยค่ะ อายมากกกก 555555 เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนต่างชาตินะคะ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเราเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตาดำๆโตๆหน้ากลมๆตัวขาวๆอวบๆอายุ17ปีที่ดันมีเเฟนเป็นโอปป้าหน้าแดนกิมจิ ซึ่งตัวเราเองนั้นไม่มีความรู้เกี่ยวกับภาษาเกาหลีเลย เเต่เรารู้เเค่ว่าที่เกาหลีเวลาจะเร็วกว่าไทย2ชั่วโมง หลายๆคนคงจะสงสัยว่าเราคุยกันรู้เรื่องได้ยังไงในเมื่อพูดภาษาเกาหลีไม่เป็น 55555อังกฤษล้วนๆค่ะ เพราะนางก็พูดภาษาไทยไม่เป็นเหมือนกัน เข้าเรื่องเลยนะคะ เราไปเจอนางในเฟสค่ะ ประมาณว่าสุ่มแอดเเล้วไปเจอเเหละค่ะ นางชื่อคิม จุนฮยอกค่ะ(ชื่อในเฟสเป็นภาษาเกาหลีนะคะ เราอ่านไม่ออกเลยถามนางเป็นภาษาอังกฤษ) เป็นผู้ชายเกาหลีเเต้ๆเลยเจ้า หน้าตาก็โอเคใช้ได้ สูง176(อันนี้ถามมา555) ด้วยความที่ว่าอยากมีเพื่อนเป็นคนเกาหลีใง ก็เลยรีบหาพี่กู(เกิ้ล)เลยค่ะ แปลไทยเป็นเกาหลีเเล้วส่งข้อความไปหานางประมาณว่าขอบคุณที่รับฉันเป็นเพื่อนนะคะ สักพักนางก็อ่านค่ะ เเล้วตอบเรากลับมาว่าเป็นคนต่างชาติหรอ? (นางส่งมาเป็นภาษาอังกฤษนะคะ เเต่ขอแปลเป็นไทยเลยละกันจะได้ไม่งง)เราก็บอกว่าใช่ นางก็ตื่นเต้นใหญ่มีคนต่างชาติทักมานางก็ถามต่อค่ะ ว่าเรามาจากไหน เราก็บอกว่าเราเป็นคนไทยค่ะ นางก็ถามอีกว่าเราอายุเท่าไหร่  เราก็ตอบว่า17นางก็ตอบมาว่าฉันก็17เหมือนกัน เราก็เลยถามชื่อถามอะไรเรื่อยเปื่อยเเล้วก็คุยกันจนถึง4ทุ่มของบ้านเรานะคะนางก็ขอตัวไปนอนเราก็เลยนึกได้ว่าเวลาที่เกาหลีเร็วกว่าเรา2ชั่วโมงถ้าบ้านเรา4ทุ่มเเสดงว่าตอนนี้เกาหลีก็เที่ยงคืนเเล้ว เราก็โอเคให้นางไปนอนเเล้วนางก็บอกว่าเจอกันพรุ่งนี้นะเราก็ตอบไปว่าโอเค เราคุยกันเเบบนี้ทุกวันค่ะ นางเล่าให้ฟังว่านางเรียนตั้งเเต่08.00-16.00(ก็คือ6โมงเช้าบ้านเรา-บ่าย2โมง)เเล้วก็ยังไม่กลับบ้านนะคะ นางต้องไปเรียนพิเศษอีกถึง22.00 (ก็คือ2ทุ่มบ้านเรา)นั่นก็หมายความว่าเราจะได้คุยกันวันล้ะเเค่1-2ชั่วโมง เราก็โอเคนะคะเพราะเราไม่ได้ซีเรียสเรื่องเวลาอยู่เเล้ว คุยกันเเบบนี้ทุกวันเกือบอาทิตย์ได้ จนนางถามเราว่าเรามีเเฟนรึยัง เราก็ตอบว่ายัง นางก็ตอบว่าเหมือนกัน เราก็เลยบอกนางว่าไม่ต้องซีเรียสฉันจะโสดเป็นเพื่อนคุณเอง นางก็หัวเราะค่ะ เเล้วบอกว่าไม่ ฉันจะไม่โสดเเล้ว เราก็เลยถามนางว่าเอ้าทำไมหล่ะ นางก็ตอบมาว่า ฉันจะขอคุณเป็นเเฟน คุณตกลงมั้ย เราก็เเบบตอนนั้นคือดีใจมาก ทีเเรกคิดไว้เเค่มีเพื่อนเป็นคนเกาหลี นี่กลับฟลุ๊คจะได้เเฟนเป็นโอปป้าซะงั้นเราก็เลยตอบตกลงค่ะ เพราะคิดว่าลองดูก็ไม่ได้เสียหายอะไร ถึงเเม้จะอยู่ไกลเเต่ว่าระยะทางไม่ได้เป้นปัญหากับเรา2คนค่ะ เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม เวลาเดิม บางครั้งเราก็อยากให้นางดีใจที่เราพูดภาษาเกาหลีได้นิดหน่อยก็เลยไปหาตามเว็บที่มีประโยคภาษาเกาหลีต่างๆเเล้วก็โหลดเก็บไว้ เเล้วก็ส่งไปให้นาง นางเห็นเเล้วดีใจใหญ่เลยค่ะ บอกว่าเราเก่งภาษาเกาหลีจัง พูดเกาหลีได้หรอ เราก็บอกว่าเปล่า ฉันทรานสเลดเอา นางก็หัวเราะ คุยกันเเบบนี้เเหละค่ะ เกาหลีบ้างไทยบ้าง บางครั้งเราพูดผิดนางก็ช่วยสอนช่วยเตือนว่าคำนี้ไม่ใช่นะ ต้องเขียนเเบบนี้นะ บางวันนางก็แปลเป็นภาษาไทยมาเลยค่ะเราเปิดมาก็ตกใจ นางส่งมาว่า ผมรักคุณ เราก็แบบดีใจชมนางไปว่านางเก่ง สักพักนางก็ส่งมาอีกเเต่คราวนี้นางเขียนผิดเราก็โอเคไม่ได้ว่าอะไรนางก็ช่วยๆกันเเก้ไปบอกคำที่ถูกให้นางไป ก็อย่างที่รู้ๆกันนะคะ ว่าพี่กู(เกิ้ล)นั้นเเปลได้ตรงมาก ตรงมากๆค่ะตรงตามตัวเลย55555บางคำก็แปลถูกบางคำก็ไม่ถูก เราเองก็รู้เรื่องบ้างไม่รู้บ้าง ถ้านางส่งข้อความมาเเล้วเราไม่รู้เรื่องเราก็จะโอเคเออๆออๆไปกับนาง 55555 จนมีอยู่วันนึงค่ะ เราเห็นนางเงียบไป ไม่ทักเรามาเหมือนทุกครั้ง พอทักไปนางก็เงียบไปนานกว่าจะตอบ(ปกติเวลาเราคุยกันเร็วมากค่ะ นาทีต่อนาทีเลย) เราก็ด้วยความสงสัยก็จะถามว่านางเป็นอะไรโกรธอะไรหรือเปล่า ก็เลยไปหาในเว็บๆนึงที่สอนภาษาเกาหลี เราก็ไปหาประโยคที่ว่า"คุณโกรธหรอคะ" พอเจอเเล้วเราก็ก้อปมาวางเเล้วส่งไป แปบเดียวเท่านั้นเเหละนางรีบตอบกลับมาเลยว่า"ฉันไม่ได้บ้า" เราก็งงว่าเฮ้ยกูถามว่าโกรธอะไรเเต่ตอบว่าฉันไม่ได้บ้า หรือว่าเราแปลผิด ก็เลยไปทรานสเลดคำที่ไปก็อปมา แปล ปรากฎว่าคำที่เราส่งไปนั้นมันเเปลว่า "คุณเป็นบ้าหรอ ?" พระเจ้า!!ตอนนี้คือช็อคมาก กูส่งอะไรไป! จากที่นางโกรธอยู่เเล้วนางคงโกรธยิ่งกว่าเดิม คนบ้าอะไรอยู่ดีๆไปหาว่าเค้าเป็นบ้ารึเปล่า เรานี่จะเป็นลม5555พอรู้ตัวเรากำลังพลาดครั้งยิ่งใหญ่ เราก็รีบไปขอโทษขอโพยนางใหญ่ บอกว่าเราไม่รู้จริงๆว่ามันแปลผิด เราทรานสเลดมา นางก็ไม่ยอมอ่านค่ะ เราก็เเค่อยากจะรู้ว่านาง ~โกรธเเค้นเคืองโกรธโทษฉันใย ฉันทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ~ อยากรู้เเค่นั้นจริงๆเเต่ดันเเปลความหมายผิด! ไปหาว่านางเป็นบ้า ! จบเลยค่ะชีวิต 555555 ทุกวันนี้นางก็ยังไม่อ่าน เรานี่เสียดายมาก กำลังจะได้โอปป้าเเดนกิมจิเเล้วเชียว เพราะเเปลผิดเเค่นิดเดียวจริงๆค่ะ 555555อยากจะขอเตือนทุกคนนะคะ เวลาจะพิมอะไรส่งไปให้ใครก็เช็คให้ดีๆว่าพิมถูกรึเปล่า ความหมายถูกรึเปล่า ไม่อยากให้เป็นเหมือนเราค่ะ  TT ทุกวันนี้เรายังเสียดายอยู่เลย ถ้ายังได้คุยกันอยู่ก็อยากจะบอกนางว่า ~ เมื่อไรหนอที่เธอจะกลับมา คอยนับวันเวลาเธอจะให้อภัย โกรธนานไปแล้วหรือเธอจะมีรักใหม่ ดีกันอีกครั้งได้ไหมฉันขอโทษ ~ เเล้วก็ ~ กลับมาได้หรือเปล่า กลับมาหาฉันทีได้ไหม คนดี หากว่าใจของเธอไม่ได้เปลี่ยนไป ก็ให้โอกาสฉันอีก จะได้ไหม ได้โปรดอย่าทิ้งรักไปเลย ~ ความผิดพลาดจากเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า " ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ นอกจากจะมาพร้อมกับความอายเเล้วยังนำพาความสูญเสียอันใหญ่ยิ่งด้วย เรื่องทั้งหมดของเราก็มีเพียงเท่านี้เเหละค่ะ อยากนำมาเตือนทุกคนว่าไม่ควรพูดภาษาอื่นที่เราไม่รู้ เพราะนอกจากตัวเราเเล้วก็ไม่สามารถเชื่อใครได้อีกเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นกูเกิ้ลทรานสเลด หรือเเม้เเต่ตามเว็บที่สอนภาษา เราเจอมากับตัว เจ็บนี้อีกนาน เจ็บนี้ไม่ลืม จำไปจนตายเลยค่ะเรื่องนี้555555  ใครมีเรื่องราวอะไรก็มาเเชร์กันได้นะคะ ขอบคุณที่อ่านมาจนจบค่ะ.