การฝึกให้อาบน้ำตั้งแต่เด็กและการสร้างความทรงจำที่ดีมีผลมากทีเดียวค่ะ แมวส่วนใหญ่ไม่ค่อยถูกกับน้ำ ไม่อยากโดนอาบน้ำ ทาสก็เลยต้องเดือดร้อนและได้แผลไปตามๆ กัน

วิธีอาบน้ำแมวที่ถูกต้องคือใช้น้ำอุ่นค่ะ ไม่ใช่อุ่นจนร้อนนะคะ อย่างน้อยๆ ก็ต้องอุณหภูมิห้อง ถ้าใช้น้ำเย็นธรรมดาอย่าว่าแต่แมวเลยค่ะ บางคนยังสะดุ้ง อุณหภูมิร่างกายแมวสูงกว่าเรานะคะ วิธีอาบคือไล่จากหางขึ้นไปคอค่ะ ระวังอย่าฉีดน้ำใส่หน้าเค้าตรงๆ และห้ามน้ำเข้าหูเด็ดขาด ถ้าจะล้างหน้าให้ใช้มือค่อยๆ วักน้ำลูบเบาๆ ก็พอค่ะ และถ้าน้ำเข้าหูเค้าเค้าจะมีประสบการณ์ที่ไม่ดีกับการอาบน้ำไปอีกนาน อาบน้ำล้างสบู่เสร็จแล้วก็บีบๆ ไล่น้ำออกจากขนเค้าให้มากที่สุดนะคะ ตัวจะได้แห้งง่าย ใช้ผ้าขนหนูไม่เยอะ ไดร์ไม่นาน

ทีนี้อาบน้ำนั่นยังไม่เท่าไหร่ การไดร์ขนมากกว่าค่ะที่แมวเกลียด เพราะทั้งฝืนใจ ทั้งร้อน ทั้งเสียงดัง ... ถ้าแมวเค้าดิ้นมากๆ เครียดมากๆ เราแนะนำว่าอย่าไปฝืนเลยดีกว่าค่ะ หงุดหงิดมากๆ จะพาลเครียดแล้วภูมิตกจนป่วยไปอีก ถ้าทราบว่าเจ้านายเครียดง่าย ใช้ผ้าขนหนูแห้งๆ นิ่มๆ พยายามเช็ดถูจนกว่าขนเค้าจะหมาดที่สุด แล้วปล่อยเค้าไปเลียไปแต่งตัวของเค้าเองตามสบาย แต่ถ้าแมวใครพอมีภูมิคุ้มกันจากเสียงไดร์ ก็ไดร์เลยค่ะ ถ้าขนเค้าแห้งก็จะไม่เสี่ยงต่อเชื้อราด้วย

เจ้านายของแต่ละคนคงนิสัยไม่เหมือนกันนะคะ ทั้งนี้เราต้องรู้จักและเข้าใจสภาพร่างกายของเค้าด้วย แมวเป็นสัตว์ที่ชอบทำอะไรเป็น routine อะไรผิดไปจากปกติก็จะเครียด ไม่ชอบเสียงดัง เครียด ไม่ชอบอาบน้ำ เครียด ... ความเครียดเหล่านี้ก็จะทำให้ร่างกายเค้าอ่อนแอ ภูมิคุ้มกันตก และเป็นโรคได้ง่ายค่ะ คำแนะนำของเราก็คือ

1. เลือกเวลาอาบน้ำที่เหมาะสม ไม่ใช่ฝนเทโครมๆ อากาศชื้นๆ ก็จะฝืนอาบ ถ้าแมวเลี้ยงปิด ไม่ได้ปล่อยไปนอกบ้าน ไม่ได้สกปรกมากก็ไม่ต้องอาบถี่ค่ะ สร้างความเครียดให้เค้าเปล่าๆ

2. อาบให้เหมาะกับสภาพแมว ถ้าแมวขนสั้นเครียดง่าย อาบแล้วไม่ต้องไดร์ก็ยังพอได้แต่ต้องเช็ดให้แห้ง หรือ

3. ยอมแพ้เลิกใช้น้ำแล้วหาอะไรทุ่นแรงแทน ถ้าเจ้านายทั้งขนยาว ทั้งขี้กลัว ทั้งเครียดง่ายแล้วล่ะก็ ทาสทั้งหลายควรพิจารณาซื้อแชมพูซักแห้งไว้ติดบ้านก็ดีนะคะ แค่ฟอกไม่ต้องล้างน้ำ ตัวไม่เปียก แต่หอมสะอาดเหมือนกัน สบายใจทั้งเจ้านาย สบายกายทาสด้วย ลดความตึงเครียดระหว่างกันไปได้มากเลยแหละค่ะ