เรามีโรคประจำตัวเป็นโรคซึมเศร้า ไบโพลาร์ ลมชัก BPD (ใช้คำว่าโรคประจำตัวเพราะ ไม่หายสักที เป็นมาเกือบ10ปีแล้วค่ะ) แล้วก็โรคนอนไม่หลับเรื้อรัง อันนี้เป็นมาแต่เด็กเลยค่ะ (เราจะนอนได้ก็ต่อเมื่อร่างกายสั่งปิดตัวเอง ประมาณว่าวิญญาณหลุดอ่ะ) ยาในกลุ่มจิตเวช เราทานแล้วมีผลข้างเคียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่
(เรามีปัญหากับยาหลายตัว เช่น พวกบำรุงเลือด วิตามิน  ยากลุ่มที่ใช้รักษาไมเกรน ยาต้านเศร้า จนหมอเค้าก็ค่อนข้างจนปัญญากับเรา)

เราสูง162 หนัก48 โล ขับถ่ายดีไม่มีปัญหา ไม่เป็นไทรอย ระดับน้ำตาลปกติ เราไม่มีปัญหาเรื่องปวดท้อง หรือแสบท้องอะไรเลยค่ะ

ช่วงนี้เราหยุดยาเนื่องจาก เรามีปัญหาเกี่ยวกับอาการปวดหัวค่ะ ปวดหนักชนิดที่กินยาแก้ปวดไม่ได้ผล พอปวดหัวก็จะมีปัญหาเรื่องคลื่นไส้ตามมาด้วย // พอทานยาอะไรเข้าไป รวมทั้งยาแก้คลื่นใส้ มันเหมือนจะยิ่งกระตุ้นให้เราอาเจียนเร็วขึ้น (ถ้าไม่อ้วกก็ทรมานแทบบ้า)


แต่ช่วงที่ไม่มีอาการปวดหัว กระเพาะเราจะไปเชื่อมต่อกับหลุมดำค่ะ

เรานอนตอนตี3 ตื่นราวๆ 11โมง (ร่างกายเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงตอนตื่นนอน) เราเข้างานตอนบ่าย

อาหารมื้อแรกของวันจะอยู่ที่ราวๆ บ่าย2 (ทานข้าวได้ประมาณ3ช้อนโต๊ะ ถ้ามากกว่านี้เราจะรู้สึกปวดหัว  จะปวดหลังจากกินเลยค่ะ แล้วก็จะปวดอยู่แบบนั้น)

อาหารมื้อที่2 จะทานตอน5โมงเย็นค่ะ (เราทานเป็นพวกผักต้ม เช่น คะน้า กระหล่ำปลี หน่อไม้เหลือง บางทีก็ใส่บล็อกโคลี่ หมูสามชั้นลวก กุ้งลวก) ผักรวมๆกันก็เกือบๆโล (ไม่อิ่ม)

อาหารมื้อที่3 จะทานตอนทุ่มนึง ทานผักลวก มาม่า ไข่ลวก หมูทอด(ทอดเอง) ก๋วยเตี๋ยว ตำน้ำพริกซีฟู้ด ขนมปัง ของกินเล่น และต่างๆนานา (เท่าที่หาได้)

ถ้าเราไม่กินเราจะรู้สึกเหมือนน้ำย่อยกัดกระเพาะค่ะ จะค่อนข้างกระวนกระวายจนนอนไม่ได้เลย

แต่พออิ่มก็หลับได้

เรารู้สึกว่า เรากินข้าวกับนมไม่ได้ค่ะ เราจะปวดหัวมาก

เราเคยใช้เมนูผักลวกล้วนๆ (คลีนกันสุดๆ) มาประมาณ3อาทิตย์ก่อนหน้านี้ (ช่วงที่ปวดหัวจนอ้วกทุกคืน) เราว่าอาการปวดหัวเราดีขึ้นค่ะ

แต่ปัญหาก็คือ พอไม่ปวดหัว เราก็หิวเกินไป หิวมาก  

เราพยายามหาคิดเมนูที่หนักท้องค่ะ แบบทานนิดเดียวอยู่ได้หลายชม.ไรงี้น่ะค่ะ

วันนึงเราทานผักเป็นโลค่ะ

เรารู้ว่าเรามีปัญหาเรื่องตารางการนอนและตารางการกินอาหาร  แต่เรายังไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องอาการนอนไม่หลับได้
(เรามีเรื่องเครียด แต่ชาตินี้คงรักษาไม่ได้ เพราะพ่อเราไม่ยอมรับค่ะ เค้าไม่ยอมรับว่าเค้าทำให้เราเครียด)แบบว่าเราเป็นซึมเศร้าตั้งแต่อายุ11ปี เพราะพ่อ แถมยังได้ไบโพลาร์และBPDมาจากพ่อด้วย (พ่อเราเป็นแบบแมเนียอาละวาท เค้าไม่มีอาการซึมเศร้าเลย และBPDชนิดหัวรุนแรง) เราเป็นซึมเศร้า และไบโพลาร์ขั้วลบ และBPDขั้วลบ (เราแทบไม่มีแนเนียเลยค่ะ จะมีก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ปีละครั้ง)



เรามีอาการนอนไม่หลับเฉพาะเวลาที่อยู่บ้านเท่านั้น  และเราออกจากงานมาอยู่บ้านเกือบ2ปีแล้ว พ่อเราต้องการให้เราอยู่บ้านช่วยงานเค้า

เราเคยหายจากอาการนอนไม่หลับค่ะ ตอนที่ออกจากบ้านไปอยู่คนเดียว (ที่ทำงานไกล) เรานอนหลับปกติ หลับดีกว่าคนทั่วไปด้วย เราง่วงนอนตอน2ทุ่ม  และหลับสนิทยัน6โมงเช้าค่ะ  การกินของเราก็ปกติดี  (เราไม่จำเป็นต้องใช้ยานอนหลับเลยค่ะ) อันที่จริงเราแทบไม่มีอาการซึมเศร้าเลย จะหนักไปทางไฮโปรแมเนียซะส่วนใหญ่เวลาอยู่นอกบ้าน