สวัสดี ตอนนี้เรา เกิดสภาวะจิตตกอย่างหนัก รู้สึกไม่มีความสุขเลย โดยที่เกิดจาก การที่ชอบคิดมากของเรา คิดทุกอย่าง บางทีเรื่องเล็กๆน้อยเราก็เก็บมาคิด จนเครียด แก้ไม่ตก ในหลายๆอย่าง เราเคยลองเปิดใจที่อยากจะคุยกับใครซักคนึง  คิดว่ามันอาจจะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่ มันก็ไม่เป็นผล เพราะคนที่เราเล่า ก็ได้แต่ปลอบใจเบาๆว่า อย่าคิดมาก ซึ่งในความเป็นจริงเราสั่งห้ามให้ตัวเราคิดไม่ได้ เราพยายามหาวิธีที่ทำให้ตัวเอง พยามไม่คิดมากมากมาย ปล่อยวาง ก็แล้ว ก็ไม่สำเร็จผล เราเป็นคนขี้กลัวขี้กังวล มาตั้งแต่เด็กๆ กลัวทุกอย่าง เราจะยกตัวอย่าง ตอนเด็กๆ เรามียาย ซึ่งเรารักยายเรามาก เรากลัวมาก กลัวยายไม่อยู่กับเรา และชอบคิดไปต่างๆนาๆ นั่งๆอยู่ก็คิดขึ้นมาและกรี๊ดออกมาดื้อๆ จนญาติพี่น้องเราตกใจว่าเราเป็นไร นี่แค่ยกตัวอย่าง แต่ยังมีหลายเรื่องที่เรากลัว พอเวลาผ่านมา เราก็ผ่านมาได้ ในตลอดเวลาเราใช้ชีวิต โดยการวิตกกังวล แบบนี้มาตลอด เป็นๆหายๆ  กลัวการสูญเสียมากๆ เราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ พอเราอยู่คนเดียว เราจะหายใจไม่ออก วิตกกังวลต่างๆนาๆ เวลาเราไม่สะบาย เราจะจิตตกหนักมากก ทั้งๆที่บางครั้งเป็นเล็กๆน้อย เราชอบหาข้อมูลอาการที่เราเป็นจาก เว็บกูลเกิ้ล ซึ่งบางทีออกทะเลไปไกลมาก เราไม่ไว้ใจหมอ เราเลยไม่อยากไปโรงพยาบาล เพราะเราใช้สิทธิประกันสังคม ซึ่งเรามีความรู้สึกว่า หมอไม่ใส่ใจ เรากลัวความผิดพลาดที่เกิดจากความไม่ใส่ใจของหมอ เราเข้าใจว่า โรงพยาบาล รัฐ คนใข้เยอะ หมดดูแลไม่ทั่วถึง แต่เราก็ไม่มีเงินที่จะไป รพ.เอกชน เพราะตอนเด็กๆเราเคยพาแม่เราไปหาหมด ซึ่งหมอจ่ายยาผิด แม่เรามีโรคประจำตัว พอแกได้ยาที่แกไม่เคยกินมาก่อน ก็เข้าใจว่าเป็นยาตัวใหม่ จึงเดินไปถามหมอว่านี่ยาตัวใหม่หรอ ซึ่งพอหมอดู ก็ ตกใจ บอกเขียนสั่งจ่ายยาผิด แล้วถ้าไม่เราไม่ถามแล้วแม่เรากินเข้าไปหล่ะ จะเกิดอ่ะไรขึ้น !!!! และข่าวต่างๆอีกมากมาายที่เกียวกับการผิดพลาดจากโรงพยาบาลที่ออกทางโทรทัศน์ เราเก็บมาคิดและหมด ซึ่งหลายครั้งที่เราเจ็บป่วย เราไปหาหมด แต่พอหมอให้ยามากิน หลายครั้งที่เราไม่กิน ยาที่หมอให้มา เพราะเราฝังใจเรากลัวหมอจ่ายยาผิด นี่แค่ยกตัวอย่าง เรื่องที่เรากังวล แต่จริงๆมีเรื่องที่เรากังวลมากมายไปหมด เราอยากหาวิธิแก้ ให้หายจากเป็นคนที่ชอบคิดมาก ใครมีวิธีแนะนำบ้างคะ ขอผู้ที่เกี่ยวข้องในสายงาน แนะนำเราหน่อยเถอะเรา ตอนนี้เราไม่ไหวแล้ว กับอาการแบบนี้ มันทำให้เรา ใช้ชีวิต แบบผิดๆ กลัวล่างหน้าไปซะหมด ไม่กล้าทำอะไรซักอย่าง