ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ  

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 163 ค่ะ


มกราคม ๒๕๕๖

สวัสดีปีใหม่ทุกคนที่อ่านไดอารีหมอดูค่ะ  

ปีใหม่แล้วใครมีชีวิตที่เปลี่ยนไปบ้างแล้วคะ ช่วงปีใหม่พีร์ขับรถกลับบ้านที่ลำปางเหมือนเดิมค่ะ เพราะชีวิตมีเวลามาอยู่บ้านแค่ช่วงปีใหม่กับสงกรานต์เองค่ะ ส่วนหนึ่งก็เพราะลูกปิดเทอมช่วงนี้พอดี. ระหว่างเดินทางพีร์พยายามขับรถอย่างมีสติให้มากเลยค่ะ รถเยอะมากเจออุบัติประมาณสี่ที่เลย เห็นรายหนึ่งคงหนักมากเพราะขับมอเตอร์ไซด์ เห็นนอนนิ่งอยู่ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง เห็นแล้วสงสาร อธิษฐานในใจบ่อยมากเลยค่ะว่าเราจะไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ขอให้คนที่จะต้องเดือดร้อนอย่ามาเจอกันเลย พยายามไม่ประมาทและขับรถตามกฎจราจรให้ดี เพราะคงจะรู้สึกแย่มากถ้าต้องเห็นคนเจ็บเพราะเรา แต่ยังไงความบังเอิญไม่มีในโลก เมื่อกรรมให้ผลย่อมส่งให้เราไปเจอเรื่องอันตรายได้รับความเจ็บตัวเอง ส่วนคนไหนที่ไม่ต้องใช้กรรมแม้อยู่ในเหตุการณ์เดียวกันก็รอดได้ราวปาฏิหาริย์ เคยเจอเหตุการณ์รถชนกันบ่อยเหมือนกันค่ะ เพราะมีเหตุให้ขับรถบ่อยเหมือนกัน โดยเฉพาะทางออกมอเตอร์เวย์ชลบุรี เจอเหตุการณ์แบบนี้มันเศร้าใจนิดหนึ่งค่ะ ชีวิตมนุษย์ช่างบอบบางเหมือนฟองสบู่จริง ๆ เวลาที่เราเป่าฟองออกไปมีทั้งลูกเล็กลูกใหญ่ขนาดต่างกัน ลอยออกมาเป็นกลุ่มใหญ่ ๆ หลังจากนั้นมันก็ค่อย ๆ แตกทีละฟอง ไม่มีฟองไหนอยู่ได้นาน ค่อย ๆ แตกกันไป ชีวิตเราก็เหมือนกันจะค่อย ๆ แตกดับไปตามกัน ฟองสบู่อายุมันสั้นกว่ามนุษย์ ทำให้รู้สึกไม่ค่อยรู้สึกว่ามันเหมือนกัน อายุมนุษย์ยาวกว่าทำให้ไม่เห็นค่าว่าชีวิตนั้นสั้นนัก อยู่ได้ไม่เกินร้อยปีโดยส่วนใหญ่ มีส่วนน้อยที่เกินร้อยได้ พอเราหลงว่าเราอยู่ได้อีกนานทำให้เราหลงเพลินจนมีเวลาทำสิ่งดี ๆ ได้น้อย ส่วนบางคนคิดได้เหมือนกันนะคะว่ามนุษย์เราอายุสั้นจะตายอยากได้อะไรทำได้หมดแม้เป็นเรื่องไม่ดีผิดศีลก็ยอมทำ อันนี้ก็แย่ไปอีกแบบ

ที่ลำปางอาชีพหมอดูเป็นที่นิยมเป็นปรกติอยู่แล้วค่ะ พีร์เลยมาทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ คิดค่าดูแค่ยี่สิบบาทเป็นเคล็ด ชาวบ้านต่างจังหวัดปรกติจะไม่ค่อยมีใครให้ความสำคัญของเรื่องศีลห้าหรอกค่ะ เพราะมัวทำมาหากินเลี้ยงปากท้องซะมากกว่า คิดว่าอาชีพหมอดูนี่แหละเหมาะจะสอดแทรกให้เขาเริ่มถือศีลได้บ้าง และมันได้ผลจริง ๆ ค่ะ ดูให้ที่บ้านมานานหลายปีแล้ว หลายคนเลิกฆ่าสัตว์ได้แล้ว ปรกติต่างจังหวัดเขาจะขายปลาเป็น ๆ ให้มาทำเองที่บ้าน มีหลายบ้านที่แนะนำไปว่าการฆ่าสัตว์ทำให้อายุสั้น มีเคราะห์เป็นโรครักษาหายยาก พอปีนี้เขากลับมาดูเลยถามซ้ำว่ายังฆ่าสัตว์อีกหรือเปล่า หลายคนบอกว่าไม่ได้ทำแล้ว และมีอีกหลายครอบครัวที่ลำบากทำมาหากินอะไรก็ยากลำบากไปหมด ปลูกผักยังต้นแกร็น ๆ ไม่งามปลูกข้าวโพดต้นก็เล็กหัวไม่ค่อยโต ธรรมชาติของกรรมเวลาจะเล่นงานนี่คิดจะปลูกอะไรขายยังส่งผลได้ขนาดนี้ บางคนพืชผลงามมากแต่งามตอนมันราคาตกต่ำที่สุดเก็บผักทั้งน้ำตายังมีเลยค่ะ บางคนบุญส่งผล ผักงอกงามตอนราคาขึ้นตลอดขายได้กำไรไม่เคยขาดทุน ดังนั้นพีร์แนะนำให้เลี้ยงดูพ่อแม่ให้ดีอย่าบ่นอย่ารำคาญ ไม่ต่อว่าท่านเวลาหงุดหงิด และหลังจากนั้นให้หันมาใส่บาตรทำสังฆทานแบบไม่เกินกำลังตัวเอง มีผักสวนริมรั้วเยอะแยะให้ทำกับข้าวเอาไปใส่บาตรก่อน เหลือแล้วก็ทานในครอบครัวได้ พีร์ยังแนะนำให้เขาอนุโมทนาบุญกับคนอื่นด้วย อันนี้ก็ได้บุญเหมือนกัน หลัง ๆ มีหลายบ้านที่ทำได้มีฐานะดีขึ้นทีละนิด ๆ รู้สึกดีค่ะปีนี้ กลับมาเห็นหลายคนเปลี่ยนตัวเองในทางที่ดีขึ้น เป็นกำลังใจกับอาชีพอาชีพหมอดูค่ะว่าอย่างน้อย ๆ ก็ได้เป็นกลไกให้ชาวบ้านเห็นความสำคัญของการไม่ผิดศีล และได้ริเริ่มทำบุญทำทานกับวัดกับศาสนาได้

ขนบธรรมเนียมทางเหนือจะนับถือผี จะมีเทศกาลเลี้ยงผี บางบ้านบนหมูเป็นตัว บางบ้านบนบนเหล้าขาวกับไก่ ขึ้นบ้านใหม่ งานแต่ง งานศพ ล้มกันเป็นตัว ๆ เลี้ยง หลังจากแนะนำไปเริ่มมีคนกลัวการทำบาปเรื่องนี้ เปลี่ยนไปซื้อที่มันตายแล้วแทน เดี๋ยวนี้พ่อค้าแม่ค้าที่หัวใสก็เอาที่มันตายแล้วมาขายแทน ทำให้ตอนนี้ที่บ้านสบายขึ้นเยอะไม่ต้องทำบาปกับสัตว์ใหญ่ เหลือแต่ยุงนี่แหละค่ะ ต้องค่อย ๆ พูดแนะนำกันต่อไป

อาชีพหมอดูสามารถช่วยคนได้นิด ๆ หน่อยอย่างนี้ รู้สึกดีเหมือนกันค่ะ และจะพยายามพัฒนาฝีมือให้ได้มากกว่านี้นะคะ