สวัสดี
คือเราเคยลงเรียนญี่ปุ่นเมื่อสามปีที่แล้ว เรียนไปคอร์สเดียวลืมหมดแล้ว5555 ตอนนั้นก็เรียนตั้งแต่พูด อ่าน เขียน แล้วก็ฟังเลยในคลาสเดียวกัน ครึ่งแรกก็จะมีครูคนญี่ปุ่นมาเรียนสนทนาก่อน ส่วนครึ่งหลังก็จะเป็นคนไทยสอนเขียน อ่าน แบบอธิบายไวยากรณ์ไรงี้ คือเราว่าเขาก็สอนดีนะแต่เราจำไม่ค่อยได้นี่สิ พอเริ่มอ่านโรมันจิได้ก็จ้องดูแต่โรมันจิ จนลืมฮิรางานะ พอถึงเวลาฟังเราก็จะฟังไม่ทันว่าเขาอ่านถึงไหนแล้วเพราะนึกตัวอักษรกับเสียงไม่ออก เวลาผ่านไปสามปีเราก็ลืมหมด จนอ่านฮิรางานะไม่ได้เลย5555 ก็ผิดเองแหละที่ไม่ทบทวน
แต่ช่วงหลังๆมานี้เราดูอนิเมะเสียงญี่ปุ่นซับไทยบ่อยมากๆ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาดูจบไปประมาณ 7-8เรื่อง55555บ้าไปแล้ว แต่มันไม่ได้เปล่าประโยชน์เลยเราว่าเราได้คำศัพท์ใหม่ค่อนข้างเยอะและก็ค่อยข้างจะคุ้นกับสำเนียงมากกว่าการนั่งเปิดdictonaryหรือgoogle translateอีก แต่ก็มีข้อเสียอยู่อย่างด้วยความที่มันเป็นอนิเมชั่นแน่นอนว่าการพูดการออกเสียงจะต้องโอเว่อร์เป็นธรรมดา พูดกันทีงี้นึกว่าตะโกนอยู่ ตกใจทีก็สะดุ้งกันไปข้างแหละ5555 พอคิดได้แบบนี้ก็เลยคิดว่าจะขยับไปดูพวกหนังหรือซีรีย์ที่ใช้คนแสดงบ้างดีกว่า เคยดูอยู่ไม่กี่เรื่องที่ชอบจริงๆเพราะส่วนใหญ่จะติดซีรีย์ฝรั่ง แล้วก็คิดได้ว่าเหมือนสมัยฝึกอังกฤษเลยตอนนั้นก้นั่งดูซีรีย์ดูหนังแบบไม่วางตาเหมือนกัน แล้วเราก็ได้จริงๆด้วยสำเนียงที่ได้ยินหรือการพูดมันมากกว่าไปฟังในเทปที่เขาอัดมา มันแตกต่างจากการท่องศัพท์เพื่อจำไปสอบอย่างสิ้นเชิง มันคือการฟังจากการนำมาใช้จริงในชีวิตจริงๆ มันทำให้เราได้รู้ว่าศัพท์คำนึงมันใช้ยังไงได้บ้าง บางคำเราไม่เคยเปิดดิกด้วยซ้ำแต่กลับเข้าใจความหมายมากกว่าคำที่เคยเจอในดิกอีก บางคำเราไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นภาษาไทยที่เข้าใจได้แต่เรากลับใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว
เราว่ามันเป็นประโยชน์ของการฟัง การเรียนภาษาที่ดีควรเริ่มจากการฟัง พูด แล้วค่อยอ่านและเขียนได้
ใครมีแนวคิดดีๆในการเรียนภาษามาแชร์กันได้นะ
ใครเรียนภาษาญี่ปุ่นมาคุยกันเร็ว
คือเราเคยลงเรียนญี่ปุ่นเมื่อสามปีที่แล้ว เรียนไปคอร์สเดียวลืมหมดแล้ว5555 ตอนนั้นก็เรียนตั้งแต่พูด อ่าน เขียน แล้วก็ฟังเลยในคลาสเดียวกัน ครึ่งแรกก็จะมีครูคนญี่ปุ่นมาเรียนสนทนาก่อน ส่วนครึ่งหลังก็จะเป็นคนไทยสอนเขียน อ่าน แบบอธิบายไวยากรณ์ไรงี้ คือเราว่าเขาก็สอนดีนะแต่เราจำไม่ค่อยได้นี่สิ พอเริ่มอ่านโรมันจิได้ก็จ้องดูแต่โรมันจิ จนลืมฮิรางานะ พอถึงเวลาฟังเราก็จะฟังไม่ทันว่าเขาอ่านถึงไหนแล้วเพราะนึกตัวอักษรกับเสียงไม่ออก เวลาผ่านไปสามปีเราก็ลืมหมด จนอ่านฮิรางานะไม่ได้เลย5555 ก็ผิดเองแหละที่ไม่ทบทวน
แต่ช่วงหลังๆมานี้เราดูอนิเมะเสียงญี่ปุ่นซับไทยบ่อยมากๆ หนึ่งเดือนที่ผ่านมาดูจบไปประมาณ 7-8เรื่อง55555บ้าไปแล้ว แต่มันไม่ได้เปล่าประโยชน์เลยเราว่าเราได้คำศัพท์ใหม่ค่อนข้างเยอะและก็ค่อยข้างจะคุ้นกับสำเนียงมากกว่าการนั่งเปิดdictonaryหรือgoogle translateอีก แต่ก็มีข้อเสียอยู่อย่างด้วยความที่มันเป็นอนิเมชั่นแน่นอนว่าการพูดการออกเสียงจะต้องโอเว่อร์เป็นธรรมดา พูดกันทีงี้นึกว่าตะโกนอยู่ ตกใจทีก็สะดุ้งกันไปข้างแหละ5555 พอคิดได้แบบนี้ก็เลยคิดว่าจะขยับไปดูพวกหนังหรือซีรีย์ที่ใช้คนแสดงบ้างดีกว่า เคยดูอยู่ไม่กี่เรื่องที่ชอบจริงๆเพราะส่วนใหญ่จะติดซีรีย์ฝรั่ง แล้วก็คิดได้ว่าเหมือนสมัยฝึกอังกฤษเลยตอนนั้นก้นั่งดูซีรีย์ดูหนังแบบไม่วางตาเหมือนกัน แล้วเราก็ได้จริงๆด้วยสำเนียงที่ได้ยินหรือการพูดมันมากกว่าไปฟังในเทปที่เขาอัดมา มันแตกต่างจากการท่องศัพท์เพื่อจำไปสอบอย่างสิ้นเชิง มันคือการฟังจากการนำมาใช้จริงในชีวิตจริงๆ มันทำให้เราได้รู้ว่าศัพท์คำนึงมันใช้ยังไงได้บ้าง บางคำเราไม่เคยเปิดดิกด้วยซ้ำแต่กลับเข้าใจความหมายมากกว่าคำที่เคยเจอในดิกอีก บางคำเราไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นภาษาไทยที่เข้าใจได้แต่เรากลับใช้มันได้อย่างคล่องแคล่ว
เราว่ามันเป็นประโยชน์ของการฟัง การเรียนภาษาที่ดีควรเริ่มจากการฟัง พูด แล้วค่อยอ่านและเขียนได้
ใครมีแนวคิดดีๆในการเรียนภาษามาแชร์กันได้นะ