ทุกครั้งที่มองออกไปรอบๆกายเหมือนมันคล้ายๆว่ามืดมนไปหมดมองไม่เห็นอะไร อยู่ดีๆก็ร้องไห้บางทีนั่งคิดนอนคิดอะไรไม่ออกก็น้ำตาไหล   เราจะกลายเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่า ??  ตอนนี้มาอยู่ต่างที่ต่างทางมาคนเดียวไม่รู้จักใคร เพราะมีความจำเป็นถึงชีวิต ที่ทำให้เราไม่สามารถกลับไปบ้านเกิดได้ตอนนี้ มันมีความอันตรายและรู้สึกไม่ปลอดภัยต่อชีวิต หรือที่เศร้าเพราะชีวิตผันแปร จากการเป็นอยู่ที่ดีต้องมาตกระกำลำบาก .... มาอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อน เหมือนอยู่บนโลกนี้คนเดียวเลย เราควรวางตัวยังไงดี คิดไม่ออกมันตื้อไปหมด ชีวิตพังทลายไปหมดแล้ว