ผมมีปัญหาเรื่องการเข้ากับคนในครอบครัว ผมเข้ากับคนอื่นง่ายมากทำไมเข้ากับคนในครอบครัวไม่ได้เลย พอมาอยู่กับครอบครัวรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกแค่นั้งกินข้าวผมก็รู้สึกแปลกๆ แต่พออยู่กับเพื่อนเรามีความสุข มีที่ระบาย พูดได้ทุกเรื่องโดยที่เราไม่อึดอัดอะไรเลย แต่พอเราจะคุยกับคนในครอบมันยากที่จะพูดเรื่องอะไรสักอย่าง ตอนนี้ผมอายุ 18 แล้วผมออกไปทำงานเรียนไปด้วย แล้วพอผมอยากกลับมาเรียนที่บ้าน หรือมาอยู่กับแม่มันเปลี่ยนไป แล้วเราน้ยใจไปทุกเรื่อง อยากจะพูดเรื่องที่เราอึดอัดพอพูดไปเรารู้สึกว่าไม่มีใครเข้าเรา แล้วผมผิดกับพ่อเลี้ยง แต่พ่อเลี้ยงแกก็มีส่วนที่ดีส่วนที่แย่ แต่ผมเป็นคนเจ็บแล้วจำ ประมาณจำฝังหุ่นเลยอะ เราก็พยายามเอาส่วนที่แกทำดีมาช่วยให้เราไม่เกียจแก แต่รู้สึกมันทำไม่ได้ มันยิ่งอึดอัดกว่าเดิม ครอบครัวผมเริ่มแยกออกไปคนละทิ้ง ละทาง คนนึงไปทำงานต่างจังหวัด แล้วแฝดผมก็มีแฟนไปอยู่กับแฟน น้องก็อยู๋กับแม่ ผมก็ไปต่างจังหวัด แล้วแม่ผมก็เหมือนอยากจะให้ผมปลงกับเรื่องของลุง มันมีเรื่องที่แย่มากเรื่องนึงที่ผมรับไม่ได้แล้วทำให้เกียจแกเข้าไส้ แต่ผมก็ดีใจที่แกมาอยู่กับแม่แล้วค่อยดูแลกัน คงเป็นผมที่แย่ไปเอง คิดเองเออเอง ผมต้องทำไงถึงจะให้ทุกอย่างดีขึ้น เรื่องบางเรื่องเราปรึกษาเพื่อนก็ไม่ได้เรื่อง ปรึกษามาแม่ แม่ก็บอกแต่ให้ปล่อยว่าง น้องก็ไร้สาระ พี่ก็บอกแล้วแต่คิดเอา เลยประมาณว่ากุจะปรึกษาใครได้ประมาณนี่ ผมไม่อยากให้พ่อเลี้ยงกับแม่ต้องเลิกลากันเพราะผม