สัมมาทิฏฐิ เป็นองค์ธรรมข้อแรกของมรรคมีองค์ ๘ หมายถึง ความเห็นชอบ ความเข้าใจถูกต้อง เข้าใจมัชเฌนธรรม(คือไม่สุดโต่งไปทางความคิดข้างใดข้างหนึ่ง) สัมมาทิฏฐิ ย่อมใช้ในกิจการทั่วไปทุกประเภททั้งทางโลกและทางธรรม แต่สำหรับฝ่ายธรรมชั้นสูงอันเกี่ยวกับการเห็นทุกข์หรืออาสวะซึ่งจัดเป็น การเห็นอริยสัจจ์นั้นย่อมต้องการฝึกฝนอย่างจริงจังเป็นพิเศษ ความเข้าใจถูกต้อง คือต้องเข้าใจอย่างทั่วถึงว่าทุกข์นั้นเป็นอย่างไร อย่างหยาบๆ ที่ปรากฎชัดๆ เป็นอย่างไรอย่างละเอียดที่แอบแฝงเป็นอย่างไร เหตุให้เกิดทุกข์เป็นอย่างไร ความดับสนิทของทุกข์มีภาวะอย่างไร มีลำดับอย่างไร ทางให้ถึงความดับทุกข์คืออะไร เดินให้ถึงได้อย่างไร สัมมาทิฏฐิมีทั้งที่เป็นโลกิยะคือของบุคคลที่ต้องขวนขวายปฏิบัติก้าวหน้าอยู่และสัมมาทิฎฐิที่เป็นโลกกุตตระ เรื่องที่ควรศึกษาเพื่อ สัมมาทิฏฐิ คือ ปฏิจจสมุปบาท  อริยสัจ ๔ กุศลอกุศลและมูลเหตุแห่งกุศลและอกุศล ไตรลักษณ์
      ปัจจัยให้เกิดสัมมาทิฏฐิ 2 (ทางเกิดแห่งแนวคิดที่ถูกต้อง, ต้นทางของความดีงามทั้งปวง)
1.ปรโตโฆสะ คือปัจจัยภายนอก เสียงจากผู้อื่น การกระตุ้นหรือชักจูงจากภายนอก คือ การรับฟังคำแนะนำสั่งสอน เล่าเรียนความรู้ สนทนาซักถาม ฟังคำบอกเล่าชักจูงของผู้อื่น โดยเฉพาะการสดับสัทธรรมจากท่านผู้เป็นกัลยาณมิตร
2.โยนิโสมนสิการ การใช้ความคิดถูกวิธี ความรู้จักคิด คิดเป็น คือกระทำในใจโดยแยบคาย มองสิ่งทั้งหลายด้วยความคิดพิจารณา รู้จักสืบสาวหาเหตุผล แยกแยะสิ่งนั้น ๆ หรือปัญหานั้น ๆ ออก ให้เห็นตามสภาวะและตามความสัมพันธ์แห่งเหตุปัจจัย
      สัมมาทิฏฐิ แบ่งเป็น 2 ประเภท หรือ 2 ระดับคือ
1.โลกียสัมมาทิฎฐิ ความเห็นชอบระดับโลกีย์ คือ ยังเนื่องในโลก ขึ้นต่อโลก ได้แก่ ความเห็น ความเชื่อ ความเข้าใจเกี่ยวกับโลก และชีวิตที่ถูกต้องตามหลักแห่งความดี เป็นไปตามคลองธรรม หรือสอดคล้องกับศีลธรรม โดยทั่วไปสัมมาทิฏฐิประเภทนี้เกิดจาก ปรโตโฆสะ คือปัจจัยภายนอก ' เป็นเบื้องต้นของสัมมาทิฎฐิ
2.โลกุตตรสัมมาทิฏฐิ ความเห็นชอบระดับโลกุตระ คือไม่ขึ้นต่อโลก ได้แก่ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับโลกและชีวิตถูกต้อง ตามความเป็นจริง หรือรู้เข้าใจสภาวะของธรรมชาติ สัมมาทิฏฐิประเภทนี้ เกิดจาก โยนิสมนสิการ คือปัจจัยภายใน เป็นเบื้องปลายของสัมมาทิฎฐิ