ยอมรับว่าครั้งแรกที่ได้ยินว่านางทาสจะรีเมก รู้สึกแบบ ฮะ อีกแล้วหรอ พึ่งจะทำไปเองนะ (แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้ดูนะ ดูทางช้างเผือก ละครดีงามอีกเรื่องนึงจริง ๆ) ส่วนแคสต์ว่ากันตรง ๆ ก็คือพังนั่นแหละ โดยเฉพาะแยม กับ วุ้นเส้น มันก็ดูย้อนแย้งนะ เพราะกลับรู้สึกอยากดูขึ้นมา อยากรู้ว่าจะเอามาเล่ายังไงให้มันไม่ซ้ำ คือติดใจกับการกำกับของฟิวส์มาก ปีที่แล้วนางทำ ใต้เงาจันทร์ (ละครที่ชอบที่สุดของปีที่แล้วเลยนะ) แถมได้เอกลิขิต (ในนามปากกา บทกร) มาเขียนอีก ดังนั้นจึงจะไม่เปรียบเทียบกับเวอร์ชั่นเก่า

พอละครออนแอร์จริง ๆ ตั้งแต่ตอนแรก ก็รู้สึกว่ามันไม่แย่ แต่ติดเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการแสดงของวุ้นเส้น และ แยม ซึ่งยังพูดเร็วและพูดไม่ชัดอยู่ ส่วนกระแสภายนอกนั้นด่ากันกระหน่ำซัมเมอร์เซล โดยเฉพาะเพจบางเพจ ด่าสาดเสียเทเสียจนเกินเบอร์ แต่ยิ่งดูมันยิ่งดีขึ้นมาก การแสดงดีขึ้น บทยิ่งดี ยิ่งตั้งแต่หลังคลอดลูกมาเนี่ย พีคตลอด ซึ่งมันน่าเสียดายที่คนส่วนใหญ่ไม่สามารถก้าวข้ามอคตินั้นไปได้ จนพลาดละครที่สนุกไปอีกเรื่อง

เอาจริง ๆ ก็ยังรู้สึกว่านางทาสเวอร์ขั่นนี้มาเร็วเกินไป คนยังไม่ลืมเวอร์ชั่นเก่า และหลายคนมองว่าเวอร์ชั่นนี้ออกทะเล ทั้ง ๆ ที่มันเป็นการปรับบทแบบมีชั้นเชิงมากเลย (ถึงแม้จะไม่เคยดูเวอร์ชั่นเก่า แต่ก็พอจะรู้เรื่องราวของมันอยู่) มีการเพิ่มบทบาทของท่านเจ้าคุณ เพิ่มปูมหลังของตัวละคร มันทำให้เรื่องดูแน่น และมีเหตุผลรองรับทุกอย่างว่าทำไมตัวละครต้องทำแบบนั้น รักการที่เกลี่ยบทให้ตัวละครหลาย ๆ ตัว ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้มีตัวละครใดที่ถูกกลบ แต่ละครมีพาร์ทเป็นของตัวเอง จนเคยคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าใช้ชื่อว่านางทาส แต่ใช้คำว่า “ดัดแปลงมาจากนางทาส” แบบนี้น่าจะเวิร์คกว่า

ส่วนคาแรกเตอร์ก็ชัดเจน เห็นชัดว่าทำไมคุณหญิงถึงดูหงอ ๆ ไม่เด็ดขาด, ทำไมท่านเจ้าคุณจากคนที่มีความยุติธรรมถึงได้กลายเป็นคนหูเบา ฯลฯ มีการเปรียบเทียบให้ถึงความสัมพันธ์ของนายและบ่าว สาลี่/แอบ กับ บุญมี/ม้วน คู่แรกไม่ว่ายังไงก็รัก แต่อีกคู่มีโอกาสเมื่อไหร่ก็ถีบหัวส่ง อีกอันที่ต้องชมคือ การนำเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ มาใส่ สำนวนต่าง ๆ คำต่าง ๆ เช่น เมียกลางทาสี หรือการคล้องดอกชบา

แต่ข้อเสียก็มีอยู่คือ การที่เพิ่มปมโน่น นี่ นั่น เข้าไปมาก จนมันทำให้คนดูลืมไปแล้ว เช่น อีพี่ยืนและ family กว่าจะมาหาเย็นก็ล่อไปตอนจบ อีกอย่างคือเรื่องนี้ใช้เวลาดำเนินเรื่องนานมาก จนหลาย ๆ อย่างดูไม่สมเหตุสมผล เช่น อิพี่ฟักเป็นโคนันมาสิบปีแต่ไม่มีใครรู้เลยเนี่ยนะ ยังคิดว่านอนเป็นผักอยู่ ขณะที่บุญมีก็ไม่มีการทำพลาดเลยอะนะ เวอร์มาก ถึงแม้ว่าตัวละครจะพูดให้เข้าใจแล้วก็ตามแต่มันก็แปลกอยู่ดี ซึ่งด้วยความที่ปมมันเยอะเช่นนี้จึงทำให้คุณดูลืมลายละเอียดหลาย ๆ อย่างไป เช่น ทำไมบุญมีถึงรู้ว่าหนูแดงเป็นลูกเย็น

แต่สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดคือตอนจบโดนตัดฉับ ๆ ไปหมด น่าจะยืดได้อีกสักตอน เรื่องของพี่เที่ยง พี่ฟัก ตอนจบที่ทุกคนอยู่ด้วยกัน และอะไรต่อมิอะไรหายเกลี้ยง

สำหรับนักแสดง ทุกคนมีฉากได้ปล่อยของเป็นของตัวเอง เรื่องนี้ทำให้รู้ว่าพี่ป๋อเป็นนักแสดงที่มีคุณภาพมากที่สุดอีกคนหนึ่ง (ไม่ค่อยได้ดูละครนาง) และเชื่อว่าจากนี้หยาดจะได้รับบทที่ดี ๆ ปัง ๆ ขึ้นมาอีก ขณะโยเกิร์ตเล่นดีมาก จนไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นละครเรื่องแรก ส่วนแยมและวุ้นเส้นปลดล็อคการแสดงของตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว ยิ่งเล่นยิ่งอิน เข้าใจแล้วว่าทำไมถึงต้องเป็นสองคนนี้มาเล่น รวมไปถึงนักแสดงสมทบคนอื่น ๆ ที่เข้ามาเสริมทัพให้ละครยิ่งสนุกและกลมกล่อมได้มากขนาดนี้

มาถึงตอนนี้ ละครจบแล้ว ทุกคนทำหน้าที่ของตนเองได้สมบูรณ์มาก ๆ แต่นางทาส 2559 ได้พิสูจน์ได้แล้วของเขาดีจริง ลบคำครหา คำสบประมาทไปได้หมดจด ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับคนดูทั่วไปแล้วละ ว่าจะลดทิฐิที่มีกับละครเรื่องนี้แล้วเปิดใจยอมรับละครได้หรือเปล่า