จาก 1 ถึง 100 ของเราคือ ความผูกพันและการร่วมเดินทางไปกับตัวละครทุกตัวของนางทาส 2016 อย่างแรกต้องยกความดีให้กับทีวีซีนที่กล้าเล่าเรื่องราวนางทาสในมุมที่แตกต่างด้วยบทละครยอดเยี่ยม สามารถแตกเรื่องราวและใส่ข้อคิดเพิ่มเข้าไปอย่างแนบเนียน ผ่านการเล่าเรื่องราวอย่างมีชั้นเชิง พาเราเข้าไปรู้จักและผูกพันกับตัวละครแต่ละตัวอย่างถึงแก่น
ท่านเจ้าคุณ ตัวละครที่เริ่มจากความรัก ไปสู่ความโกรธ ความผิดหวัง ความเสียใจ และลงท้ายด้วยการสำนึกผิดและให้อภัย เวอร์ชั่นนี้เราชอบในความสัมพันธ์ของท่านเจ้าคุณกับบรรดาเมียๆแต่ละคน คือมันมีดีเทลที่ลงลึก ทำให้เข้าใจและอินไปกับอารมณ์ของตัวละคร
พี่ป๋อกับบทนี้อย่างที่เคยพูดไปในกระทู้ก่อนว่าพี่เก็บทุกเม็ดจริงๆ ด้วยคุณวุฒิ วัยวุฒิ ประสบการณ์ต่างๆ พี่สวมบทท่านเจ้าคุณได้อย่างยอดเยี่ยม
เย็น จากเด็กสาววัยแรกรุ่น ไม่เคยมีความรัก มีท่านเจ้าคุณเป็นรักแรกและรักเดียว ถูกเข้าใจผิดจนชีวิตตกต่ำ แต่ประสบการณ์ชีวิตและความเป็นแม่ทำให้เย็นเข้มแข็งและลุกขึ้นสู้ คือไม่ได้สู้แบบห่ำหั่นกันแต่สู้ด้วยความดี ความดีถึงจะเห็นผลช้าแต่สุดท้ายยังไงก็ต้องได้ดี
แยมกับบทนี้ต้องบอกว่ารับบทหนักมาก แต่เราเห็นความเป็นเย็นในตัวแยม แยมมีแววตาของความใสซื่อ แววตาของความน่าสงสาร อันนี้คือสิ่งที่สำคัญส่วนนึงของบทนี้ อีกส่วนคือเรื่องของการแสดง แยมมีพัฒนาการด้านการแสดงที่ดีโดยเฉพาะฉากดราม่า แยมเป็นคนมีของ แต่สิ่งที่ต้องการเพิ่มเติมคือประสบการณ์ เก็บเกี่ยวฝึกฝนไปเรื่อยๆ ไม่มีใครเป็นตัวพ่อตัวแม่ตั้งแต่เล่นละครเรื่องแรกๆหรอก ทุกอย่างต้องอาศัยการสั่งสมประสบการณ์ทั้งนั้น สำหรับเราแยมไม่ได้เป็นเย็นที่เสิศเลอเว่อร์วังแต่เป็นเย็นที่มีเอกลักษณ์และเสน่ห์เฉพาะของตัวเอง

คุณหญิงแย้ม คนมาทีหลังแต่ได้ปาดหน้าขึ้นเป็นภรรยาเอก ด้วยศักดิ์คุณหญิงที่ค้ำคอเลยจำเป็นต้องทำสิ่งที่เห็นแก่ตัวอย่างเลือดเย็นหลายครั้งหลายคราเพื่อความมั่นคงของตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็ทำให้คุณหญิงยอมสารภาพความจริงทุกอย่าง วุ้นเส้นกับบทนี้ต้องบอกว่าตอนแรกเรานึกไม่ออกว่าวุ้นเส้นจะเล่นตัวละครตัวนี้ออกมายังไง แต่พอมาเล่นกับคาแรกเตอร์ตัวละครแบบนี้ มันดูโอเคเลย เป็นคุณหญิงที่ดูแปลกตาแต่ก็เหมาะกับคาแรกเตอร์ของตัวละครที่วางมา เราประทับใจฉากดราม่าของวุ้นเส้นในหลายๆฉากนะ เล่นถึงเลยแหละ ทั้งฉากขอลูก ฉากลานมแสง ฉากสารภาพความจริง

สาลี่ เป็นบทที่ผสมกันระหว่างนางร้ายกับนางเอก ด้วยความที่สาลี่เป็นเมียคนแรก แต่ถูกแย่งทุกอย่างไปเพราะศักดิ์ที่ต่ำกว่าเลยเกิดความริษยา แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่ทำไปเพราะความรักที่มีต่อท่านเจ้าคุณ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานภาพใดความรักของสาลี่ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง นางมั่นคงมาก ชอบทุกฉากที่สาลี่แสดงความรักต่อท่านเจ้าคุณกับอีแอบ เป็นความรักที่บริสุทธิ์จริงๆ จะบอกว่าเป็นตัวละครที่แปลกมาก ร้ายแต่เกลียดไม่ลง แล้วหยาดก็เล่นดีมากด้วย เป็นตัวร้ายที่บางทีก็น่าหมั่นไส้ บาทีก็น่าเอาใจช่วย บางทีก็น่าสงสาร
บุญมี ตัวละครที่ร้ายเพราะมีปมความแค้น ดำทะมึนมาแต่ไกล สีขาวที่ยังพอมีให้เห็นอยู่บ้างคือความรักที่มีต่อพี่เที่ยง บุญมา และคุณรุ่ง แต่สุดท้ายความแค้นก็ทำให้บุญมีไม่เหลืออะไรเลย ยิ่งกว่าตายทั้งเป็นอีกนะ ความรู้สึกแย่ยิ่งกว่าถูกลงโทษด้วยวิธีการใดๆ ไม่สงสัยที่บุญมีตัดสินใจฆ่าตัวตาย โยเกิร์ตกับบทบุญมีทำเราเซอร์ไพร์สมากว่านี่เรื่องแรกเหรอ เล่นดีเกินคาด เป็นนางร้ายที่น่าจับตามองมาก รู้สึกว่าช่อง 3 ยังไม่ค่อยมีนางร้ายแนวนี้ ร้ายแบบเหี้ยม อำมหิตได้ใจ
นอกจากตัวละครด้านบน นางทาสเวอร์ชั่นนี้จะสมบูรณ์ไปไม่ได้ ถ้าขาดตัวละครที่สร้างปม สร้างสีสันให้กับเรื่อง อย่างพี่เที่ยง อีแอบ พี่โคนันฟัก คุณพระสายหื่น บุญมาสายแหบ คุณหนูแดง คุณรุ่ง กุนซือนมแสง อีม้วน อีแรม พี่เครา พี่ยืน พ่อปิติสุดหล่อ ฯลฯ
"นางทาส" การเดินทาง จาก 1 ถึง 100
ท่านเจ้าคุณ ตัวละครที่เริ่มจากความรัก ไปสู่ความโกรธ ความผิดหวัง ความเสียใจ และลงท้ายด้วยการสำนึกผิดและให้อภัย เวอร์ชั่นนี้เราชอบในความสัมพันธ์ของท่านเจ้าคุณกับบรรดาเมียๆแต่ละคน คือมันมีดีเทลที่ลงลึก ทำให้เข้าใจและอินไปกับอารมณ์ของตัวละคร
พี่ป๋อกับบทนี้อย่างที่เคยพูดไปในกระทู้ก่อนว่าพี่เก็บทุกเม็ดจริงๆ ด้วยคุณวุฒิ วัยวุฒิ ประสบการณ์ต่างๆ พี่สวมบทท่านเจ้าคุณได้อย่างยอดเยี่ยม
เย็น จากเด็กสาววัยแรกรุ่น ไม่เคยมีความรัก มีท่านเจ้าคุณเป็นรักแรกและรักเดียว ถูกเข้าใจผิดจนชีวิตตกต่ำ แต่ประสบการณ์ชีวิตและความเป็นแม่ทำให้เย็นเข้มแข็งและลุกขึ้นสู้ คือไม่ได้สู้แบบห่ำหั่นกันแต่สู้ด้วยความดี ความดีถึงจะเห็นผลช้าแต่สุดท้ายยังไงก็ต้องได้ดี
แยมกับบทนี้ต้องบอกว่ารับบทหนักมาก แต่เราเห็นความเป็นเย็นในตัวแยม แยมมีแววตาของความใสซื่อ แววตาของความน่าสงสาร อันนี้คือสิ่งที่สำคัญส่วนนึงของบทนี้ อีกส่วนคือเรื่องของการแสดง แยมมีพัฒนาการด้านการแสดงที่ดีโดยเฉพาะฉากดราม่า แยมเป็นคนมีของ แต่สิ่งที่ต้องการเพิ่มเติมคือประสบการณ์ เก็บเกี่ยวฝึกฝนไปเรื่อยๆ ไม่มีใครเป็นตัวพ่อตัวแม่ตั้งแต่เล่นละครเรื่องแรกๆหรอก ทุกอย่างต้องอาศัยการสั่งสมประสบการณ์ทั้งนั้น สำหรับเราแยมไม่ได้เป็นเย็นที่เสิศเลอเว่อร์วังแต่เป็นเย็นที่มีเอกลักษณ์และเสน่ห์เฉพาะของตัวเอง
คุณหญิงแย้ม คนมาทีหลังแต่ได้ปาดหน้าขึ้นเป็นภรรยาเอก ด้วยศักดิ์คุณหญิงที่ค้ำคอเลยจำเป็นต้องทำสิ่งที่เห็นแก่ตัวอย่างเลือดเย็นหลายครั้งหลายคราเพื่อความมั่นคงของตัวเอง แต่สุดท้ายแล้วความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็ทำให้คุณหญิงยอมสารภาพความจริงทุกอย่าง วุ้นเส้นกับบทนี้ต้องบอกว่าตอนแรกเรานึกไม่ออกว่าวุ้นเส้นจะเล่นตัวละครตัวนี้ออกมายังไง แต่พอมาเล่นกับคาแรกเตอร์ตัวละครแบบนี้ มันดูโอเคเลย เป็นคุณหญิงที่ดูแปลกตาแต่ก็เหมาะกับคาแรกเตอร์ของตัวละครที่วางมา เราประทับใจฉากดราม่าของวุ้นเส้นในหลายๆฉากนะ เล่นถึงเลยแหละ ทั้งฉากขอลูก ฉากลานมแสง ฉากสารภาพความจริง
สาลี่ เป็นบทที่ผสมกันระหว่างนางร้ายกับนางเอก ด้วยความที่สาลี่เป็นเมียคนแรก แต่ถูกแย่งทุกอย่างไปเพราะศักดิ์ที่ต่ำกว่าเลยเกิดความริษยา แต่ทั้งหมดทั้งมวลที่ทำไปเพราะความรักที่มีต่อท่านเจ้าคุณ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานภาพใดความรักของสาลี่ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง นางมั่นคงมาก ชอบทุกฉากที่สาลี่แสดงความรักต่อท่านเจ้าคุณกับอีแอบ เป็นความรักที่บริสุทธิ์จริงๆ จะบอกว่าเป็นตัวละครที่แปลกมาก ร้ายแต่เกลียดไม่ลง แล้วหยาดก็เล่นดีมากด้วย เป็นตัวร้ายที่บางทีก็น่าหมั่นไส้ บาทีก็น่าเอาใจช่วย บางทีก็น่าสงสาร
บุญมี ตัวละครที่ร้ายเพราะมีปมความแค้น ดำทะมึนมาแต่ไกล สีขาวที่ยังพอมีให้เห็นอยู่บ้างคือความรักที่มีต่อพี่เที่ยง บุญมา และคุณรุ่ง แต่สุดท้ายความแค้นก็ทำให้บุญมีไม่เหลืออะไรเลย ยิ่งกว่าตายทั้งเป็นอีกนะ ความรู้สึกแย่ยิ่งกว่าถูกลงโทษด้วยวิธีการใดๆ ไม่สงสัยที่บุญมีตัดสินใจฆ่าตัวตาย โยเกิร์ตกับบทบุญมีทำเราเซอร์ไพร์สมากว่านี่เรื่องแรกเหรอ เล่นดีเกินคาด เป็นนางร้ายที่น่าจับตามองมาก รู้สึกว่าช่อง 3 ยังไม่ค่อยมีนางร้ายแนวนี้ ร้ายแบบเหี้ยม อำมหิตได้ใจ
นอกจากตัวละครด้านบน นางทาสเวอร์ชั่นนี้จะสมบูรณ์ไปไม่ได้ ถ้าขาดตัวละครที่สร้างปม สร้างสีสันให้กับเรื่อง อย่างพี่เที่ยง อีแอบ พี่โคนันฟัก คุณพระสายหื่น บุญมาสายแหบ คุณหนูแดง คุณรุ่ง กุนซือนมแสง อีม้วน อีแรม พี่เครา พี่ยืน พ่อปิติสุดหล่อ ฯลฯ