ว่าด้วยประชารัฐ จาก ร.ศ.ดร.ณรงค์ เพ็ชรประเสริฐ

บริษัทประชารัฐสามัคคี พึ่ช่วยน้อง พี่คนไหน?
น้องคนไหน? จากอดีตที่ผ่านมาจนถึงวันนี้:

1.พี่ทุนใหญ่คนหนึ่งบอกว่า เฮ้ย! อ้ายน้องมาเลี้ยง
กุ้งกันเถอะ เลี้ยงได้เท่าไร พี่รับซื้อไม่อั้น ไม่ต้องห่วง
เรื่องตลาด พี่จัดการให้ เรื่องพันธ์ เรื่องอาหารก็ไม่
ต้องห่วง พี่มีให้หมด อ้ายน้องก็เชื่อ 4-5 ปีผ่านไป
อ้ายน้องมีแต่หนี้ อ้ายพี่รวยเอา ๆ

2. ต่อมารัฐบาลมีนโยบายเหล้าเสรี ตามคำเรียกร้อง
ของชาวบ้าน หว้งจะได้ผลิตไวน์จากผลไม้ชาวบ้าน
บ้าง อ้ายพี่ทุนใหญ่อีกคน ก็ไปเสนอรัฐบาลให้ควบคุม
การผลิต โดยอ้างเรื่องคุณภาพ ทีสุดก็มีมาตรการควบ
คุมเคร่งครัด ผู้ลงทุนต้องมีเงินหลายสิบล้าน ต้องมีอุป
กรณ์มาตรฐานสูง ต้องมีพื้นที่ประกอบการหลายไร่ ชาว
บ้านทั่วไปก็ทำไม่ได้ ตลาดสุราส่วนใหญ่จึงอยู่ในมือของ
อ้ายพี่คนนั้น

3. อ้ายพี่ทุนใหญ่ในข้อหนึ่ง ร่วมมือกับหน่วยงานของรัฐ
ชักชวนอ้ายน้องเกษตรกร ให้เลี้ยงไก่ ปลูกข้าวโพด วาด
สวรรค์วิมาณให้เห็นความร่ำรวย ไม่ต้องห่วงเรื่องตลาด
อ้ายพี่จะรับซื้อหมด เรื่องพันธ์ อาหารสัตว์ ปุ๋ย ยา มีให้
ไม่จำกัด สุดท้ายอ้ายน้องส่วนใหญ่มีแต่หนี้ พวกปลูกข้าว
โพดต้องขยายพื้นที่เพาะปลูกเพื่อเพิ่มรายได้ ทำลายพื้นที่
ป่า อ้ายน้องคนเลี้ยงสัตว์ บางรายทำสัญญามาแต่รุ่นพ่อ
มาถึงรุ่นลูกยังไม่เคยเห็นสัญญาเลย เห็นแต่ตัวเลขหนี้

4.ต่อมาอ้ายพี่ทุนใหญ่ก็ร่วมมือกับนักการเมืองและรัฐบาล
ชักชวนอ้ายน้องปลูกปาล์ม ปลูกยางพารา อ้างใช้ปาล์มผลิต
นำมันบนดินได้ไม่สิ้นสุด ยางพาราให้ปลูกกันทั่วประเทศเพื่อ
ขายจีน เกษตรกรจะรวยกันใหญ่ เพราะอ้ายพีจะมีตลาดให้
สุดท้ายยางผลิตออกมามากเกิน แถมจีนก็ผลิตเองได้ ทั้งในจีน
ลาว เขมร และพม่ายางราตาตกต่ำ ชาวสวนมีแต่หนี้สิน ไม่มีราย
ได้ ต้องผูกคอตาย แต่อ้ายพี่รวยบรรลัย จากการคัาพันธ์ยาง
พันธ์ปาล์ม ปุ๋ยและยา

คราวนี้มามาดใหม่อ้ายพี่ทุนใหญ่ชวนจัดตั้งบริษัทประชารัฐสา
มัคคี ประกอบด้วยอ้ายพี่ทุนใหญ่ ราชการ อ้ายพี่รองทุนเล็กท้อง
ถิ่น ตั้งไซล่อปลาอ้ายน้องให้เข้าไซด้วย อ้ายน้องก็คงดีใจ อ้ายพี่
เขาจะช่วยให้เป็นนายทุนกับเขาเสียที

คิดหน้าคิดหลังให้ดีๆนะอ้ายน้อง เพราะประวัติศาสตร์มักจะเกิด
ซ้ำรอย กับคนที่ไม่เคยจดจำและเข้าใจประวัติศาสตร์

แชร์มาอีกต่อหนึ่งจากคนรู้จัก นิทานยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ประวัติศาสตร์มักจะเกิดซ้ำรอย กับคนที่ไม่เคยจดจำและเข้าใจประวัติศาตร์

จริงไหมครับ???