ผมก็ไม่เชิงไม่อยากหลับนะ แต่ไม่อยากฝันมากกว่าครับ สมองผมนี่เป็นอะไรที่สรรหาเรื่องฝันได้บัดซบสุดๆเลยครับ

ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นฝันร้ายเอาซะมาก ส่วนฝันดีๆก็ออกไปแนวติงต๊องซะมากกว่า แล้วผมเป็นคนที่ชอบรู้ตัวเองว่าฝันอยู่

อย่างถ้าฝันดีก็เป็นประเภท...อ่ะอย่างเร็วๆนี่ที่ผ่านมา ฝันว่าอยู่ในโลกที่คล้ายๆเทเลทับบี้ ผมกับเพื่อนๆเกาะลูกโป่งแล้วลอยขึ้นไปบนฟ้า หัวเราะกันเหมือนคนบ้า

ตื่นมานั่งส้วมยังขำตัวเองมาก ฝันเข้าไปได้ยังไง แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นคือไอ้ส่วนใหญ่ที่เป็นฝันร้ายนี่สิ ไม่รู้จะสรรหาความโหดร้ายมาจากไหน

ไม่เกี่ยวกับผี ก็เกี่ยวกับเรื่องเศร้าๆตลอด คนนั้นตายคนนี้ตาย ตัวเองตาย พิการโดนตัดขาไรงี้

ฝันว่านอนอยู่ที่ห้องตัวเองนี่แหละ แต่มุมห้องข้างบนมีผีเกาะอยู่ เวลากลัวนี่ในฝันนี่ภาพโคตรสั่นๆยังกับแผ่นดินไหว ก็บอกตัวเองนะ กุฝันๆๆ เอ้าตื่น 1 2 3 !!!

ตื่นมาเหงื่อแตกทั้งๆที่เปิดแอร์ เหนื่อยถึงเหนื่อยสุดๆ

อย่างตอนช่วงนึงมีข่าวดังๆ ที่แฟนโดนฆ่าต่อหน้า ไอผมก็อินจัดเก็บไปฝันซะงั้น ฝันว่าผมโดนมัด แล้วแฟนผมโดนจับมาปาดคอต่อหน้า โอยยยอย่าให้บอกอารมณ์

พาตัวเองสะดุ้งตื่นขึ้นมาได้ ทั้งเหงื่อทั้งน้ำตานี่ไหล ผมสะบัดหัวให้ตัวเองตื่นๆแล้วตบเตียงดังลั่นเลย ตะโกนด่าตัวเอง ไอ้hereเอ้ยย ไม่นอนแ-่งล่ะ แฟนนี่ตกใจมากลุกขึ้นมาถามมาปลอบ กอดโอ๋ซะยกใหญ่

มีอีกมากจนบางช่วงถ้าฝันร้ายๆมาก ผมพาลไม่อยากนอนขึ้นมา ก็จะนอนกะแฟนให้รอเค้าหลับ ก็จะลุกมาทำงานต่อ(แบบตอนที่พิมพ์นี่แหละครับ)

บางคนอาจจะมองว่าแค่ฝัน แต่สำหรับผม มันเหนื่อยอ่ะครับ ฝันแล้วเหนื่อย พาลนอนไม่มีความสุข บางทีก็ทำงานไปเรื่อยๆรอให้ถึงขีดสุด คือตาจะปิดแล้ว คิดอะไรไม่แล่น ก็ค่อยไปนอน แบบหลับเป็นตายเลยไม่ต้องฝัน ชอบแบบนี้มากแต่ก็ทำให้วงจรการนอนของผมพังหมด