อยากรู้ว่าเวลาที่ท้อแท้ จนน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด ทั้งๆ ที่ปัญหามันมีทางแก้ไขได้ แต่ทำไมเราต้องร้องไห้ทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ เราไม่เข้าใจตัวเอง ว่าเราร้องไห้เพราะอะไร หรือเราเหนื่อยเกินไปจนท้อ แต่เรายังมีความหวังอยู่ เราควรทำอย่างไรให้ จิตใจไม่หดหู่ เพื่อนๆมีวิธีดีๆไหมค่ะ ทุกวันนี้ก็สวดมนต์ทุกวันแล้วแต่เป็นคนคิดเยอะด้วยค่ะ