ในชีวิตนี้ พยายามทนกับเรื่องแบบนี้ แต่ต่อไปนี้จะไม่ทนอีกต่อไป!!! เพราะเมื่อวานเดินลื่น ก้นจ้ำพื้นตรงฟุตบาทหลังราม อันเนื่องมาจากร้านค้าที่ตั้งอยู่หน้าอาคารต่าง เมื่อทำความสะอาดร้าน ล้างนู้นล้างนี่ ก็จะเทราดน้ำลงมาเลย แทนที่จะมีจิตสำนึก ค่อยๆยกถังน้ำเสีย มาเทตรงฝาท่อระบายน้ำกลับไม่ทำ แล้วที่บอกว่าทนมาตลอดนี่ก็เพราะว่า บางครั้งกำลงัเดินอยู่ เจ๊แกก็สาดน้ำมาโครม เลอะปลายขากางเกงประจำ จนมาถึงเมื่อวานนี้ มาเป็นฟองเลยครับ แล้วเราจะไม่ลื่นได้อย่างไร
       ทั้งนี้ในการลื่นของผมนั้น ผมยืนยันว่าได้ทรงตัวดี และเดินเต็มเท้าตลอด ไม่ใช่คนที่เดินลากเท้าแกรกๆ และตอนนั้นมันลื่นจริงๆครับ พอก้าวเท้าไปมันก็วืดลงไปเลย
       มาตรแม้นว่าผมไม่ลื่นก้นจ้ำ หรืออย่างไรก็ตาม แต่การเทน้ำที่เต็มไปด้วยสิ่งสกปรก บางเจ้านี่เศษอาหารก็ไม่คิดจะกรอง จะเทก็เทราดลงมา ผมเห็นว่าไม่สมควรด้วยประการทั้งปวง ที่จะทำเช่นนี้กับทางเท้าสาธารณะ ที่มีผู้คนสัญจรพลุกพล่าน ทั้งลูกเด็กเล็กแดง พ่อเฒ่าแม่แก่ คนเจ็บคนไข้มากมาย อีกทั้งเป็นการแสดงให้เห็นว่าพ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ จิตใจคับแคบ เห็นแก่ตัว ไม่คำนึงถึงส่วนรวม ถึงประโยชน์สาธารณะ เอาสบายเข้าว่า แถมพ่อค้าแม่ค้าบางคนนี่กักขฬะมาก พอใครทำอะไรไม่พอใจเข้าให้ก็มักจะสบถผู้อื่นอย่างรุนแรง ช่างสะท้อนอะไรหลายๆอย่างของคนพวกนี้เสียเหลือเกิน

---

       ต่อมาคือ ถ้าเราจะให้ใครมาดำเนินการกับพ่อค้าแม่ค้าพวกนี้ได้อย่างไรบ้างครับ ผมไม่ได้ต้องการให้ใครมาชดใช้ก้นผม เพราะตื่นมาก็ไปทำงานได้ ไม่ถึงกับล้มหมอนนอเสื่อ แต่สิ่งที่ควรทำคืนให้พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้หยุดรุกราน พื้นที่สาธารณะสักทีครับ ใครจะมาจัดการได้บ้าง