เห็นด้วย...เด็ก ๆ เรียนภาษาอังกฤษ นั่งขำทั้งวัน กลั้นหัวเราะไม่ได้
แต่ตอนนี้...กลับกันคือถ้าได้ยินคนพูดสำเนียงไม่ตรงจะรู้สึกขำแทน
.................................................................................................
ใช่เลย ภาษาไทยใช้แต่งเพลงยาก โดยเฉพาะเพลงแบบตะวันตก
ที่สร้างเมโลดี้แปลกใหม่ตลอดเวลา เช่น เพลงแร๊ป เพลงละครเวที
.................................................................................................
แต่เทียบกับภาษาจีน(ซึ่งคล้ายกัน) ภาษาไทยจะร้องได้ลื่นไหลกว่า

เพราะ...
1.แม้คำโดดเหมือนกัน แต่เสียงวรรณยุกต์ไทยจะผ่อนคลายกว่าจีน
คือ มีแค่เสียงเอก โท เป็นหลัก เสียงตรี จัตวา มักเป็นคำยืมจากจีน
ทำให้เมื่อร้องเพลงเกิดเสียงวรรณยุกต์ต้านเมโลดี้น้อยกว่าโดยเฉลี่ย

2.คำไทยมีคำบาลีสันสกฤตอยู่เยอะมาก ซึ่งมีระบบเสียงที่เรียบง่าย
คล้ายระบบเสียงของภาษาญี่ปุ่น เช่น พาสา วัดทะนะทัม ดนตรี กะวี

3.นักแต่งเพลงที่เก่งกาพย์กลอนมักเลือกใช้คำโดยคำนึงถึงวรรณยุกต์
จนเกิดเพลงสมัยใหม่ที่เสียงต้านเมโลดีน้อยแต่ยังคงสื่อความหมายได้

4.นักร้องที่กล้าผันเสียงแชร์ระหว่างการสื่อความหมายกับความไพเราะ
จนคนไทยเข้าใจสุนทรียศาสตร์ และยอมรับได้เช่น คริสติน่า อากีล่าร์

ที่ปรับคำไทยให้เสียงใสกังวาลเป็นธรรมชาติของปากที่ถูกหลักดนตรี
และเอื้อนเสียงวรรณยุกต์ให้ตรงเมโลดี้ที่ไพเราะ แต่ยังคงสื่อความได้
.................................................................................................
จนปัจจุบัน...เพลงไทยใหม่ๆ คนต่างชาติฟังแทบไม่รู้สึกถึงวรรณยุกต์
ตัวอย่าง...เพลง"จะบอกเธอว่ารัก"     
สังเกต...
-สระผสมที่ออกยากเช่น เอือ อัว จะลดรูปรวบคำให้ตรงจังหวะมากขึ้น
-ลดเสียงชักกระตุกของตัวสะกดลงเช่น "อ่อนแอ"กลายเป็น"อ่อน-แน"
-แทบไม่รู้สึกเสียงต้านวรรณยุกต์เลย ด้วยการเลือกคำ และการเอื้อน