เริ่มแรกต้องขอแทนตัวเองว่า "เนม" นะคะ เนมเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่โตมาในครอบครัวที่อบอุ่นมาก 5555
ตอนแรกบ้านเนมมีกันอยู่ 4 คนค่ะ มีพ่อ,แม่,ทวดผู้หญิง,เนม เนมเกิดที่ต่างจังหวัดค่ะ
ตอนนั้นบ้านของเนมอยู่แถบชานเมืองหน่อยๆ คือถ้าเป็นตอนกลางคืนจะขับรถเข้าบ้านเนมลำบากมากเลย
เพราะทางเข้าบ้านเนมจะเปลี่ยวมาก แถมคนแถวนั้นจะนอนไวกันมาก
หัวค่ำสักทุ่มสองทุ่มก็ปิดบ้านนอนกันหมดแล้วค่ะ แถวนั้นคือมีทุ่งนาด้วย
ใครใจไม่กล้าพอนี่จะไม่ขับรถมาแถวนี้ตอนกลางคืนคนเดียวนะคะ

     เรื่องมันเกิดขึ้นตอนนั้นแหละค่ะ ตอนที่เนมยังเด็กๆ เนมอยู่บ้านของทวดผู้ชายที่เค้าสร้างไว้ให้ทวดผู้หญิงอยู่
ตอนนั้นทวดผู้ชายเสีย ยายเลยให้แม่กับพ่อของเนมย้ายเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ อยู่ดูแลทวดด้วย
ตอนนั้นพ่อของเนมเป็นลูกจ้างประจำของหน่วยงานราชการค่ะ ยังไม่ได้รับการสอบบรรจุเลย(เค้าเรียกแบบนี้รึเปล่า?)
ส่วนแม่ของเนมตอนนั้นเป็นแม่บ้านค่ะ เพราะเนมยังเด็กมากและเรามีบ้าน มีรถ แค่เงินเดือนของพ่อก็ใช้กินใช้อยู่ได้สบายทั้งเดือนเลย
ระแวกบ้านตอนนั้นมีเด็กอยู่เยอะมากเลยนะคะ เด็กที่รุ่นราวคราวเดียวกัน แม่พยายามพาเนมออกไปเล่นกับเพื่อนบ้าง
รุ่นพี่บ้างที่เค้าอยู่แถวบ้าน แต่เนมก็บอกแม่ว่าไม่อยากไปไหน เนมชอบอยู่ในห้องคนเดียว ตอนนั้นไม่คิดว่าตัวเองผิดแปลกอะไรนะคะ
ตอนนั้นเนมเด็กมากๆ เพิ่งจะ 1 ขวบ แต่เนมจำทุกอย่างได้ จำทุกความรู้สึกได้ เนมจำได้ว่าตอนนั้นเนมอยู่ในห้องและทุกครั้ง
เนมจะล็อคห้องไว้ค่ะ เพื่อไม่ให้เข้ามา เนมจะระบายสี วาดรูปเล่นและหัวเราะกับคนๆ นึง
ตอนนั้นเนมแค่รู้สึกว่าเค้ามีตัวตน แต่เนมไม่รู้นะคะว่าเค้าเป็นใครและเนมก็ไม่เคยบอกแม่ด้วยว่าเนมเล่นกับเค้าอยู่ในห้องตลอด

     จนเนมเข้าโรงเรียน.. เอาตรงๆ ตอนนั้นคิดได้แล้วว่าตัวเองมีปัญหากับคนอื่น 5555555
รู้สึกรำคาญทุกอย่างที่อยู่รอบตัว คิดตลอดว่าอยากกลับบ้าน อยากอยู่บ้านมากกว่ามาเรียน พอเรียนๆ ไปก็มีปัญหาจริงๆ
คือเนมไม่เล่นกับเด็กผู้หญิง เนมไม่ชอบเข้าใกล้เด็กผู้หญิง แต่ตอนนั้นก็คิดว่าก็นางสวยกว่างี้ 555
แต่เล่นกับผู้ชายสนุกนะคะ แต่ได้แผลกลับบ้านทุกวัน ปากแตกบ้าง ล้มแล้วเป็นแผลตามตัวบ้าง ก็ตามภาษาเด็กๆ
จนโตขึ้นมาอีกนิดนึงประมาณประถมตอนต้น ตอนนั้นเนมเริ่มห้าวแล้วค่ะ
แต่เกิดอุบัติเหตุบ่อยมาก ตกบันไดบ่อยมากทั้งๆ ที่บ้านมีบันไดแค่ 3 ขั้นไม่สูงมาก แต่ตกทีไรเจ็บหนักทุกที
ตอนนั้นจำได้ว่าเริ่มขอแม่แยกห้องนอนคนเดียวเพราะรู้สึกว่านอนกับพ่อแม่แล้วอึดอัด แต่แม่ไม่ให้แยกค่ะ
แม่ค้านหัวชนฝามาก ตอนนั้นแค่รู้สึกว่าแม่ดูค้านจนแปลกเพราะแม่ขึ้นเสียงใส่เนมด้วย

     เวลาผ่านมา.. เนมอยู่ประมาณ ป.2 หลังจากทวดเสีย ครอบครัวเนมก็ย้ายบ้านค่ะ ไปอยู่ที่บ้านยายในตัวเมือง
บ้านหลังนั้นยายก็ขายให้คนอื่นไป พอมาอยู่บ้านหลังนี้แม่ก็ได้ทำร้านขายอาหารตามสั่งค่ะ เนมก็ช่วยแม่ขายของตลอด
แถมมีไอ่ตัวเล็กของแม่เพิ่มมาอีกคน55555 เนมมีน้องค่ะ ตอนนั้นที่แม่มาบอกร้องไห้หนักมากเลย ไม่ได้อยากมีน้อง แต่มีแล้ว T^T
แล้วตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่บ้านหลังนี้ก็เริ่มรู้สึกถึงบางอย่างที่แปลกๆ เพิ่มขึ้นค่ะ เพราะว่าเนมเริ่มฝันแปลกๆ ตั้งแต่วันที่เข้าไปอยู่
คือเนมฝันเห็นเด็กตัวเล็กๆ เหมือนกุมารที่เราเคยเห็นกันในทีวีกันแบบนั้นเลย เนมเคยได้ยินว่าถ้าฝันถึงอะไร 3 ครั้ง ความฝันนั้นจะเป็นจริง
ตอนนั้นคือฝันหลายครั้งมากนับได้ประมาณ 4-5 ครั้ง แล้วก็ฝันถึงมังกรมาไล่ฆ่าเนม 6-7 ครั้ง ทุกความฝันแปลกๆ เนมฝันมากกว่า 5 ครั้ง
แต่เนมก็ไม่เคยบอกพ่อกับแม่นะคะ กลัวเค้ามองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ

     จนน้องเริ่มผิดปกติคือน้องจะร้องไห้หนักมากๆ แบบไม่ได้หลับได้นอนกันทั้งบ้านทุกวันโกน(บ้านเนมเรียกแบบนี้ ที่อื่นเรียกยังไงอ่ะ)
ซึ่งเป็นวันก่อนวันพระ 1 วันค่ะ น้องจะทั้งร้องทั้งดิ้นพล่าน จำได้ว่าพ่อทั้งสวดมนต์ทั้งทำทุกอย่างน้องก็ไม่หยุดร้อง
แล้วอยู่ดีๆ พ่อก็พูดอะไรขึ้นมาสักอย่าง ประมาณว่าออกไป อย่ามายุ่งแล้วพ่อก็เอาพระที่พ่อใส่ประจำคล้องคอให้น้อง
บวกกับเอามือปาดที่ฝ่าเท้าของพ่อเสร็จแล้วก็เอามือนั่นมาปาดที่หน้าผากน้อง แล้วก็บอกว่าขวัญมาอยู่กับพ่อ
น้องถึงนิ่งแล้วก็หลับไป มักจะเป็นแบบนี้เสมอๆ ทุกครั้งก่อนวันพระค่ะ เนมเป็นคนที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไร
รำคาญเอาหมอนอุดหูนอนอย่างเดียว(เพราะไม่อยากมีน้องอยู่แล้วเลยไม่ได้สนใจ 555)จนวันนึงที่รถล้มแล้วแขนหัก
จำได้ว่าวันนั้นพ่อก็ทำแบบที่ทำกับน้องให้เนม เนมเลยถามออกไปว่าทำไมต้องทำแบบนี้? แต่พ่อก็บอกแค่ว่าอย่ารู้เลย
แต่ให้เนมจำไว้แค่ว่า ถ้าได้ยินเสียงเรียกชื่อตัวเองตอนกลางคืน ไม่ว่าจะได้ยินเป็นเสียงใคร ก็อย่าขานตอบรับ
เนมเลยถามต่อว่า ถึงเป็นพ่อกับแม่หรือน้อง ก็ห้ามตอบเหรอ? พ่อก็บอกว่าใช่ แค่นี้ค่ะที่เนมรู้
แล้วเวลาก็ผ่านมาเกิดอุบัติเหตุกับแม่ของเนมบ่อยมากๆ น้องก็ป่วยบ่อย ส่วนเนมก็ชอบอยู่คนเดียว เนมเริ่มเก็บตัว
แม่เริ่มรู้สึกว่าพอมาอยู่บ้านหลังนี้ทุกอย่างดูแปลกไป พอดิบพอดีกับเพื่อนแม่อยากไปดูดวง แม่เลยอยากลองดูค่ะ



      แม่เล่าว่าความจริงแม่ไปส่งเพื่อนดูดวงค่ะ แต่อยู่ดีๆ หมอดูก็ทักแม่ว่า ทำไมพาเด็กมาด้วย
ตอนนั้นแม่ตกใจมากเพราะแม่ไปหาหมอดูกับเพื่อนแค่ 2 คน ตอนแรกที่เพื่อนแม่จะไปดู กลายเป็นว่าแม่ได้ดูดวงแทน
แม่ก็ถามหมอดูว่าเห็นอะไร ทำไมทักแบบนี้ (ตอนแรกแม่บอกว่าแม่แอบโกรธนะคะเพราะก่อนไปเจอหมอดู
แม่เป็นคนที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องดวงแต่ก็เชื่อเรื่องโชคชะตานะ) หมอดูก็ไม่ตอบแต่หันไปคุยกับอากาศที่อยู่ข้างๆ แม่แทนว่าโกรธแค้นอะไร
ทำให้เค้าทำไม สักพักหมอดูก็หันมาถามแม่ว่าเคยทำแท้งมาเหรอ? แล้วทำไมถึงทำ? แม่ก็เล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นแม่เด็กมาก แม่เรียนอยู่
ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เพิ่งคบกับพ่อแรกๆ เลย ไม่มีเงินเลี้ยงดู เลยเอาเด็กออก หมอดูเลยบอกแม่ว่า เด็กเค้าโกรธมากเลยนะ
เค้าจะเอาแม่ไปอยู่ด้วยให้ได้ ไม่งั้นก็จะเอาน้องไป(นั่นก็คือไม่เนม ก็น้องของเนม) แม่เลยถามว่าต้องทำยังไง
หมอดูบอกว่าอยากคุยกับเค้ามั้ย แล้วทำพิธีให้เค้า ตามที่เค้าบอก แม่ก็บอกว่าอยาก ทีนี้หมอดูเลยเป็นร่างทรงให้ เค้าให้เด็กคนนั้นเข้าร่าง

     แม่เล่าว่าวินาทีนั้นแม่เหมือนใจจะขาดเลย แม่จุกจนพูดไม่ออก แม่รู้สึกเลยว่าแม่รักเค้ามาก
แล้วแม่ก็รู้สึกว่าตัวเองผิดที่ทำให้เค้ามาเกิดผิดเวลา แม่บอกว่ายังไม่ทันที่แม่จะได้พูดอะไร
ร่างของหมอดูก็ร้องไห้ออกมา เสียงที่ลอดออกมาคือไม่ใช่เสียงของหมอดู เสียงนั้นดูโกรธแม่มาก เอาแต่ถามแม่ว่าไม่รักหนูเหรอ
ทำไมต้องทิ้งหนู แล้วก็เอาแต่ถามแม่เนมว่า หนูผิดอะไร ทำไมน้องได้เกิดแต่หนูไม่ได้เกิด ตอนนั้นแม่เราบอกว่า
แม่ร้องไห้หนักมากที่สุดในชีวิต ร้องไห้จนเหมือนจะขาดใจแล้วก็บอกเค้าไปว่า แม่ไม่ได้ตั้งใจจะเอาออก แต่ตอนนั้นแม่ไม่มีอะไรเลย
พ่อก็ไม่มี บ้านเพราะจนมากเพราะแม่เพิ่งคบกับพ่อ ยายไม่ยอมรับพ่อ แม่กับต้องอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ ยาย ถ้าให้ลูกเกิดมา
ก็กลัวว่าลูกจะมีปัญหา ลูกจะน้อยใจที่ไม่มีแบบคนอื่นเค้าและแม่คงจะเลี้ยงลูกไม่ดีแน่ๆ เพราะแม่ก็ยังเด็ก แม่เลยตัดสินใจเอาออก
ร่างหมอดูก็ร้องไห้หนักพอๆ กับแม่เลย แม่เลยถามต่อว่าหนูอยากได้อะไรลูก ถ้าแม่หาให้ได้ แม่จะให้หนูทั้งหมดเลย แต่แม่ขอได้มั้ย
อย่าเอาน้องไป ถ้าหนูเอาน้องไป แม่คงจะขาดใจ เพราะแค่ตอนที่แม่ต้องเอาหนูออก แม่ก็แทบจะทนไม่ไหวแล้ว
เด็กที่อยู่ในร่างก็ตอบกลับมาว่าได้ หนูขอโทษ แต่หนูอยากได้เสื้อผ้าสวยๆ อยากได้ของเล่นเหมือนน้อง อยากกินของดีๆ เหมือนกับน้อง
แล้วก็อยากได้เรือของแม่ (ตอนนั้นหลังบ้านเราเป็นท่าเรือค่ะ แม่เรามีเรือที่ทวดให้ไว้และตั้งชื่อตามฉายาแม่เลยว่า พญาเย็น) แม่เลยบอก
ว่าโอเค แม่จะทำบุญไปให้ แม่บอกว่าแม่รู้สึกรักเค้ามากและขอรับเค้าไว้เป็นลูก
แม่เราขอให้เค้าเป็นพี่คนโตของน้อง คอยดูแลน้องๆ เค้าบอกตกลงแล้วก็ออกจากร่างทรงไป
หลังจากนั้นแม่ก็ทำบุญให้ตามที่เค้าขอทุกอย่าง มอบเรือให้กลายเป็นชื่อของเด็กคนนั้น
โดยหมอดูและแม่ให้ชื่อว่า "เด็กชายอุ้มบุญ" ค่ะ



ไว้จะมาต่อนะคะ วันนี้ขอตัวไปนอนก่อน..