มีคนเคยบอกว่า “รักแท้ต้องอาศัยกาลเวลา” แล้วมันต้องใช้เวลาสักกี่ปีที่จะพิสูจน์ว่า “รักแท้” มีจริง  สังคมทุกวันนี้ การรักกันเป็นแฟชั่น การรักกันเป็นสิ่งฉาบฉวย แสดงความรักผ่านโลกโซเชียลแบบง่าย ๆ เพียงปลายนิ้วเท่านั้น  ความรักในจินตนาการของคนจึงมักส่งผ่านจากโลกไซเบอร์  วัฒนธรรมเก่า ๆ ค่อย ๆ หดหายไป  ผู้ชายเคยต้องใช้เวลา ความมานะ ความอดทน และการพิสูจน์รักแท้เพื่อให้ได้มาซึ่งหญิงคนรัก เริ่มหดหายไป  ผู้หญิงดูจะเกร่งกล้ามากขึ้นลุกเร้าผู้ชาย เป็นฝ่ายเดินหน้าจีบผู้ชาย วัฒนธรรมเก่า ๆ ใช้ไม่ได้แล้วทุกวันนี้

เคยถามไหม เกิดอะไรขึ้นในสังคมของไทยเรา  ไม่เลย เราไม่เคยถาม เราต่างก็คุ้นเคยกับสิ่งเปลี่ยนแปลงนี้  หญิงจีบชายเป็นเรื่องปกติ  หญิงกะชายใช้ชีวิตร่วมกันก่อนแต่งงานดูเป็นเรื่องธรรมดา อยู่กันได้ก็อยู่ อยู่ด้วยกันไม่ได้ก็ผลัดคู่กันไปเรื่อย ๆ  เลือดบริสุทธิ์หรือพรหมจารีย์ เป็นเรื่องตลกที่กลายเป็นตำนานเล่าขานและยากที่จะหาเจอ  

ถึงเราจะซึมซับสังคมในโลกตะวันตกมากเพียงใด  ก็แค่อยากจะให้หวลนึกถึง วัฒนธรรมอันดีงามของชายไทย หญิงไทย ที่เคยรักษาไว้  รู้ว่ามันยากที่จะร้องขอแบบนี้ แต่ก็ไม่ยากเกินไปไม่ใช่หรือ หากเราช่วยกันดำรงสิ่งดี ๆ ไว้ ถึงจะไม่ได้ทั้งหมด แต่แค่คิดจะช่วยกัน..ก็ถือว่าดี