หลังจากที่เล็งไว้มานาน ในที่สุดวันเสาร์ที่ผ่านมาก้ได้กฤกษ์ไปดูหนังเรื่อง Maleficent หรือที่ชื่อไทยว่า กำเนิดนางฟ้าปีศาจ ซึ่งทำให้ประทับใจกับเรื่องนี้มาก แองเจลีน่าแสดงได้ดีสมบทบาทมากๆ ส่วนออโร่ร่าก็หน้าตาน่ารัก

หลังจากหนังจบ ได้อภิปรายกับเพื่อนที่ไปดูด้วยกันว่าคนในรุ่นเรา กำลังจะได้รับการปลูกฝังความรักใน concept ใหม่ โลกนี้ไม่ได้มีความรักแบบเจ้าหญิง เจ้าชายอีกแล้ว และความรักที่แท้จริงไม่ใช่เรื่องฉาบฉวยที่จะสามารถเกิดขึ้นเพียงพบกันครั้งแรก เหมือนกับเรื่อง Frozen ที่โด่งดัง ที่บอกว่าเจ้าหญิงสะสวยไม่ได้คู่กับเจ้าชายรูปหล่อเสมอไป

โดยส่วนตัว ผมไม่มีความศรัทธาเรื่องรักแท้ระหว่างหญิงชาย เพราะความรักระหว่างชายหญิง หรือหญิงชายเกิดขึ้น คงอยู่เพียงระยะหนึ่ง แล้วก็เปลี่ยนไป ไม่เราเปลี่ยน ก็เค้าเปลี่ยน ความรักยังคงเดิม แต่ความรักระหว่างสองคนไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมนึกไม่ออกเลยครับว่าหากผมเป้น Maleficent จะรู้สึกยังไงเมื่อได้รู้ว่าคนที่เธอรักที่สุด คือคนที่ใจอำมหิตพอที่จะทำร้ายเธอได้อย่างเลือดเย็น ในนาทีที่  Stefan คนที่เธอเคยรัก และทำร้ายเธออย่างเจ็บปวด คนที่ยังรัก แต่วางแผนทำร้ายเธอได้อย่างโหดเหี้ยม ตกลงจากปราสาทและสิ้นลม ผมไม่แน่ใจว่าความรู้ของ Maleficent จะซับซ้อนแค่ไหน
ในบางครั้งความรักที่ว่านั้น เมื่อมันผ่านมาในชีวิตเรา นอกจากจะไม่ใช่รักแท้แล้ว ยังเป็นบทเรียนสำคัญ ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปตลอดชีวิต..

หนังทุกวันนี้ พาเราไปหา และสอนให้เรายอมเรียนรู้ที่จะยอมรับว่าความจริงนั้นมีหลายด้าน และหลายครั้งความจริงไม่ได้สวยงาม แต่กระนั้น ความจริงที่โหดร้ายในหลายเวลาก็เป็นสิ่งที่น่าพึงใจยิ่งกว่าความหลอกลวงที่เคลือบน้ำตาลครับ