ในบริษัทที่เราทำงานอยู่ ซึ่งเราก็เพิ่งเข้าไปทำได้ไม่นาน เราเห็นว่าพนักงานในแผนกเรา ส่วนใหญ่จะมีนิสัยเฮฮา พูดมาก ผู้จัดการก็ใจดี ไม่โหด นั่งอยู่อีกห้องนึง พนักงานแผนกเราก็เลยพูดและหัวเราะกันเกือบทั้งวัน

แต่เราเป็นคนนิสัยเงียบๆ นิ่งๆ เป็นบุคลิกของเราเลย กับคนไม่สนิทเราก็ไม่ค่อยคุย กับคนสนิทก็ไม่คุยมากถ้าไม่มีอารมณ์จะคุย เป็นคนไม่ค่อยมีเรื่องจะคุย ชอบอยู่กับตัวเอง แต่ก็พยายามจะผูกมิตรกับคนอื่นอยู่บ้าง เราอายุเกือบจะน้อยสุดในแผนก ช่วง 2-3 วันแรกที่เราเข้าทำงาน เราก็พยายามคุยกับคนอื่นๆ ตามประสาคนที่รู้สึกตื่นเต้นทกับการได้เจอคนใหม่ๆ ก็พยายามจะคุย พวกรุ่นพี่พูดอะไรตลกๆ เราก็พยายามขำและหัวเราะไปด้วย แต่เราฝืนทำแบบนั้นได้ไม่นาน หลังจากนั้นเราก็กลับเป็นตัวเราเหมือนเดิม กลายเป็นคนเงียบๆ เหมือนเดิม ไปถึงที่ทำงานก็แค่ทักทายสวัสดีพวกรุ่นพี่ และก็นั่งทำงานเงียบๆ พูดคุยกับคนอื่นๆแค่เรื่องงาน ถ้าไม่ใช่เรื่องงานก็ไม่มีเรื่องอะไรให้คุยแล้ว เพราะเราไม่ค่อยชอบพูดเรื่องเล่นๆด้วย บางทีพวกเขาพูดอะไรตลกๆ เราก็ไม่ค่อยขำ เพราะปกติเราไม่ใช่คนที่จะขำอะไรง่ายๆ เราก็อยู่เฉยๆ ปล่อยให้คนอื่นๆ หัวเราะไป รุ่นพี่บางคนเรารู้สึกเขินๆเวลาเจอเขา และก็ไม่ใช่คนที่ต้องทำงานกับเรา(แต่อยู่แผนกเดียวกัน) เราก็เลยไม่คุยกับเขา พอถึงเวลาเลิกงานเราก็กล่าวอำลาสวัสดีพวกรุ่นพี่

แต่เราก็ไม่ใช่คนเดียวที่มีนิสัยเงียบๆ ในแผนกยังมีคนอื่นที่นิสัยเงียบๆเหมือนกัน(เป็นคนส่วนน้อย) และเราก็ไม่เคยคุยกับเขาเลย แต่บางทีก็รู้สึกอิจฉาคนที่มีอายุเท่ากับเรา แต่เป็นคนพูดมากและพูดตลก คุยสนุก ช่างแตกต่างกับเราเหลือเกิน บางทีเราก็ไม่อยากเป็นคนเงียบๆ เพราะคิดว่าคนเงียบๆท่าทางสงบเสงี่ยม มักถูกคนอื่นแกล้งและกดขี่ข่มเหงได้ง่าย และบางทีอาจถูกมองว่าหยิ่ง เข้าถึงยากด้วย แต่คนไหนที่พูดมากๆ ปากจัดๆ จะสนิทกับคนอื่นได้ง่าย และคนอื่นจะเกรงใจ เราไม่รู้ว่าพนักงานคนอื่นๆจะมองเรายังไง ตอนนี้ยังไม่มีใครว่าอะไรเราเรื่องที่เราเป็นคนเงียบๆ แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะพูดลับหลังเราไหม เราเองก็ยังทำงานไม่เก่งด้วย ยังอยู่ในช่วงเรียนรู้ ถ้าคุณเป็นพนักงานในแผนกเดียวกับเรา คุณจะมองเรายังไง