สั้นๆ ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมของนศ.มหาลัย ก็เห็นมีแต่ใครๆไปเที่ยวญี่ปุ่น เกาหลี ฮ่องกง อะไรแบบนี้ใช่ป่ะ ตัวผมเองอาจจะเรียกได้ว่าเป็นพวก
โรคจิตก็ได้นะ ไม่ชอบตามใคร ชอบยูนิคค ก็เลยคิดๆจะไปที่ไหนดีแล้วก็ไปสะดุดที่อินโดนีเซียจาการ์ตา เออเมืองนี้แหละ ตีตั๊วไปคนเดียวเลย (จริงๆไปบาหลีมาด้วยนะแต่ตอนนี้อยากจะพูดแต่จาการ์ตา)
ก่อนจะไปจาการ์ตาก็เกิดความสงสัยว่าทำไมไอเมืองนี้คนไทยไม่พูดถึงเลยอ่ะ แต่ยังไงก็คงมีอะไรน่าสนใจบ้างแหละเพราะเมืองหลวงมันต้องมีหน่อยสิ พอไปถึงก็รู้ซึ้งเลยว่า มันไม่มีอะไรจริงๆ!!!!! จึงเลยขอสรุปเป็นข้อได้ว่า
1.ในจาร์กาตาร์มีอะไรให้เที่ยวบ้าง?
- แทบจะไม่มี555 ที่หลักๆเลยก็จะมี หอคอย Monas เมืองเก่า Kota Tua พิพิธภัณฑ์รอบๆMonas น่าจะมีแค่ประมานนี้จริงๆ เที่ยวครึ่งวัน
ก็หมด ฉะนั้นเวลา3-4ที่เหลือ ของผมคือนอนกลิ้งอยู่ในโรงแรมกับออกไปเดินห้าง 555 ก็มันไม่รู้จะไปไหนจริงๆ ฝนก็ตกทั้งวี่ทั้งวัน ของใน
ห้างเสื้อผ้า แบรนด์ต่างๆแพงกว่าไทยประมานเท่านึงได้ เออ มีเซ็นทรัลของไทยไปเปิดที่นั่นด้วยนะ
2.บางคนบอกว่าเมืองนี้เหมือนกรุงเทพฯบ้านเรา
- ขอตอบเลยว่าคล้ายอยู่นิดเดียวเท่านั้นยังห่างจากบ้านเราอยู่ บ้านเราดีกว่าเยอะ สะอาดกว่า มีระเบียบกว่า การเดินทางอะไรต่อมิอะไรก็ดีกว่า
ถ้าอยากรู้ว่าจาการ์ตาร์เป็นยังไง ให้นึกถึงโฮจิมินท์ซิตี้ในเวอร์ชั่นขยายใหญ่กว่า คนเยอะกว่า มีตึกสูงเยอะกว่าหน่อย อีกอย่างเดินทางเท้านี่ระวังให้ดีๆ
เดินๆอยู่อาจจะตกลงไปในท่อได้ ซึ่งผมเกือบจะตกลงไปแล้ว55 เพราะบางจุดไม่มีฝาปิด และกระเบื้องก็หลุดเป็นหลุมเป็นบ่อ
3.ชุมชนแออัดเยอะมากๆ
- ไม่แปลกที่ทุกเมืองในโลกมีสลัมใช่ไหม แต่จาการ์ตาอาจจะแปลกตรงที่เมื่อพ้นเขตหรูหราตึกระฟ้าไปสัก500เมตร ก็กลายเป็นชุมชนแออัดทันที
ด้วยความที่จากการ์ตาไม่ค่อยมีอะไรเวลาส่วนใหญ่ของผมเวลาใหญ่จึงหมดไปกับการเดินห้างหรูๆ กลางเมือง(นึกภาพอารมณ์แบบพารากอน เอ็มควอเทียร์) ผมก็เดินยันมืดค่ำแล้วโบกแท๊กซีกลับโรงแรม ด้วยความรถติดแท๊กซี่เลยพาไปทางลัดมั้งเป็นทางเล็กๆข้างๆห้างแต่ก็แล้วหลุดเข้าไปในสลัมเฉยเลย มันคือสลัมจริงๆนะ แบบเดินรถทางเดียวแคบๆ ข้างๆเป็นบ้านเพลิงๆ มีรางระบายน้ำหน้าบ้านแบบที่ไม่มีฝาปิดเป็นทางยาวๆ มีสะพานพาดเข้าบ้าน ตอนนั้นในผมนี่แป้วเลย แท๊กซี่จะพาเราไปที่ไหนฟร่ะ พาหลอกมาปล้นไหมนี่ กลางคืนด้วยเปลี่ยวก็เปลี่ยว
3.ชาวต่างชาติก็หายากมากๆเช่นกัน
ในความรู้สึกคือไม่เจอชาวต่างชาติน้อยมาก ไม่ว่าจะฝรั่ง ยิ่งคนไทยแทบไม่มีเลย ผมเคยนั่งอยู่ในร้านกาแฟในห้างกลางเมือง
แล้วโทรไลน์เม้ากับเพื่อนที่ไทย กลายเป็นว่าคนที่นั่งโต๊ะรอบข้างหันมามองกันเลย อารมณ์แบบประมานว่าอินี่พูดภาษาอะไร
4.คนที่หน้าออกจีนๆขาวๆหรือแต่งตัวเหมือนนักท่องเที่ยวไม่แนะนำให้ไปเดินมั่วๆหรือที่แปลกๆ
อย่างผมไปโกตาทัวมา เป็นเมืองเก่าสมัยอาณานิคมดัชซึ่งเดินเล่นๆแถวนั้นเข้าซอยโน้นออกซอยนี้ เดินไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าค่อนข้างไกลละ
จนเดินเข้าไปในซอยนึงเป็นชุมชนทีนี้แหละโดนมองตั้งแต่ปากซอยเลย รู้สึกได้ถึงความไม่ปลอดภัย (จริงอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ เขาอาจจะมองเฉยๆ)
ก็เลยย้อนหลังกลับดีกว่า ไม่อยากเสี่ยง
5.การจราจรเข้าขั้นวิกฤติ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฝนตก ช่วงที่ไปฝนตกแทบทุกวันแล้วรถก็ติดสาหัสมากๆเคยติดประมานหลับตื่นนึงได้ และไม่มีรถไฟฟ้า แต่มีรถเมล์นะ
แบบ BRT คล้าบบ้านเราอ่ะ แต่บังคับต้องซื้อตั๊วแบบเหมา ซื้อเป็นขาไม่ได้เลยไม่ได้ขึ้นเลย อ้อมอไซด์รับจ้างก็มีนะผมได้ลองใช้ครั้งนึง เรียกจาก Kota Tua ไป Monas โดนไป 50,000 รูเปี๊ย(~150 บาท) เลยเลิกขึ้นอีกเลย 55 ปล.อันนี้สงสัยทำไมรถในอินโดถึงนิยมรถ 5 ประตู และต้องสีดำ
6.คนอินโดใจดีนะ
คนอินโดหลายคนที่เจอใจดีนะ นิสัยคล้ายๆคนไทย อัธยาศรัยดี ไม่เหมือนคนมาเลย์ คนสิงคโปร์ บางทีหน้าอาจจะดูดุๆ แต่จริงๆใจดีนะ
หลายคนภาษาอังกฤษค่อนข้างดี สื่อสารดีกว่าคนไทย แต่คนที่นี่ค่อนข้างแบ่งแยกกันชัดเจนระหว่างคนจีนอินโด กับ คนอินโด(เขาเรียกคนจาวาป่าว?) แบบในห้างหรูๆกลางเมืองมีแต่คนจีนแต่งตัวดีๆเดินกันทั้งนั้นเลย
โดยรวมก็ถือว่าเป็นเมืองที่โอเคนะ ถึงจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม แต่ก็ทำให้เราได้เปิดโลกทรรศ์ที่กว้างขึ้น
คนอื่นๆที่เคยไปเมืองนี้มีความเห็นยังไงบ้าง?
แชร์ปสก.ทำไมจาการ์ตาถึงเป็นเมืองหลวงที่ไม่มีอะไรเลย? คือลองไปมาแบบงงๆ
โรคจิตก็ได้นะ ไม่ชอบตามใคร ชอบยูนิคค ก็เลยคิดๆจะไปที่ไหนดีแล้วก็ไปสะดุดที่อินโดนีเซียจาการ์ตา เออเมืองนี้แหละ ตีตั๊วไปคนเดียวเลย (จริงๆไปบาหลีมาด้วยนะแต่ตอนนี้อยากจะพูดแต่จาการ์ตา)
ก่อนจะไปจาการ์ตาก็เกิดความสงสัยว่าทำไมไอเมืองนี้คนไทยไม่พูดถึงเลยอ่ะ แต่ยังไงก็คงมีอะไรน่าสนใจบ้างแหละเพราะเมืองหลวงมันต้องมีหน่อยสิ พอไปถึงก็รู้ซึ้งเลยว่า มันไม่มีอะไรจริงๆ!!!!! จึงเลยขอสรุปเป็นข้อได้ว่า
1.ในจาร์กาตาร์มีอะไรให้เที่ยวบ้าง?
- แทบจะไม่มี555 ที่หลักๆเลยก็จะมี หอคอย Monas เมืองเก่า Kota Tua พิพิธภัณฑ์รอบๆMonas น่าจะมีแค่ประมานนี้จริงๆ เที่ยวครึ่งวัน
ก็หมด ฉะนั้นเวลา3-4ที่เหลือ ของผมคือนอนกลิ้งอยู่ในโรงแรมกับออกไปเดินห้าง 555 ก็มันไม่รู้จะไปไหนจริงๆ ฝนก็ตกทั้งวี่ทั้งวัน ของใน
ห้างเสื้อผ้า แบรนด์ต่างๆแพงกว่าไทยประมานเท่านึงได้ เออ มีเซ็นทรัลของไทยไปเปิดที่นั่นด้วยนะ
2.บางคนบอกว่าเมืองนี้เหมือนกรุงเทพฯบ้านเรา
- ขอตอบเลยว่าคล้ายอยู่นิดเดียวเท่านั้นยังห่างจากบ้านเราอยู่ บ้านเราดีกว่าเยอะ สะอาดกว่า มีระเบียบกว่า การเดินทางอะไรต่อมิอะไรก็ดีกว่า
ถ้าอยากรู้ว่าจาการ์ตาร์เป็นยังไง ให้นึกถึงโฮจิมินท์ซิตี้ในเวอร์ชั่นขยายใหญ่กว่า คนเยอะกว่า มีตึกสูงเยอะกว่าหน่อย อีกอย่างเดินทางเท้านี่ระวังให้ดีๆ
เดินๆอยู่อาจจะตกลงไปในท่อได้ ซึ่งผมเกือบจะตกลงไปแล้ว55 เพราะบางจุดไม่มีฝาปิด และกระเบื้องก็หลุดเป็นหลุมเป็นบ่อ
3.ชุมชนแออัดเยอะมากๆ
- ไม่แปลกที่ทุกเมืองในโลกมีสลัมใช่ไหม แต่จาการ์ตาอาจจะแปลกตรงที่เมื่อพ้นเขตหรูหราตึกระฟ้าไปสัก500เมตร ก็กลายเป็นชุมชนแออัดทันที
ด้วยความที่จากการ์ตาไม่ค่อยมีอะไรเวลาส่วนใหญ่ของผมเวลาใหญ่จึงหมดไปกับการเดินห้างหรูๆ กลางเมือง(นึกภาพอารมณ์แบบพารากอน เอ็มควอเทียร์) ผมก็เดินยันมืดค่ำแล้วโบกแท๊กซีกลับโรงแรม ด้วยความรถติดแท๊กซี่เลยพาไปทางลัดมั้งเป็นทางเล็กๆข้างๆห้างแต่ก็แล้วหลุดเข้าไปในสลัมเฉยเลย มันคือสลัมจริงๆนะ แบบเดินรถทางเดียวแคบๆ ข้างๆเป็นบ้านเพลิงๆ มีรางระบายน้ำหน้าบ้านแบบที่ไม่มีฝาปิดเป็นทางยาวๆ มีสะพานพาดเข้าบ้าน ตอนนั้นในผมนี่แป้วเลย แท๊กซี่จะพาเราไปที่ไหนฟร่ะ พาหลอกมาปล้นไหมนี่ กลางคืนด้วยเปลี่ยวก็เปลี่ยว
3.ชาวต่างชาติก็หายากมากๆเช่นกัน
ในความรู้สึกคือไม่เจอชาวต่างชาติน้อยมาก ไม่ว่าจะฝรั่ง ยิ่งคนไทยแทบไม่มีเลย ผมเคยนั่งอยู่ในร้านกาแฟในห้างกลางเมือง
แล้วโทรไลน์เม้ากับเพื่อนที่ไทย กลายเป็นว่าคนที่นั่งโต๊ะรอบข้างหันมามองกันเลย อารมณ์แบบประมานว่าอินี่พูดภาษาอะไร
4.คนที่หน้าออกจีนๆขาวๆหรือแต่งตัวเหมือนนักท่องเที่ยวไม่แนะนำให้ไปเดินมั่วๆหรือที่แปลกๆ
อย่างผมไปโกตาทัวมา เป็นเมืองเก่าสมัยอาณานิคมดัชซึ่งเดินเล่นๆแถวนั้นเข้าซอยโน้นออกซอยนี้ เดินไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่าค่อนข้างไกลละ
จนเดินเข้าไปในซอยนึงเป็นชุมชนทีนี้แหละโดนมองตั้งแต่ปากซอยเลย รู้สึกได้ถึงความไม่ปลอดภัย (จริงอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ เขาอาจจะมองเฉยๆ)
ก็เลยย้อนหลังกลับดีกว่า ไม่อยากเสี่ยง
5.การจราจรเข้าขั้นวิกฤติ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าฝนตก ช่วงที่ไปฝนตกแทบทุกวันแล้วรถก็ติดสาหัสมากๆเคยติดประมานหลับตื่นนึงได้ และไม่มีรถไฟฟ้า แต่มีรถเมล์นะ
แบบ BRT คล้าบบ้านเราอ่ะ แต่บังคับต้องซื้อตั๊วแบบเหมา ซื้อเป็นขาไม่ได้เลยไม่ได้ขึ้นเลย อ้อมอไซด์รับจ้างก็มีนะผมได้ลองใช้ครั้งนึง เรียกจาก Kota Tua ไป Monas โดนไป 50,000 รูเปี๊ย(~150 บาท) เลยเลิกขึ้นอีกเลย 55 ปล.อันนี้สงสัยทำไมรถในอินโดถึงนิยมรถ 5 ประตู และต้องสีดำ
6.คนอินโดใจดีนะ
คนอินโดหลายคนที่เจอใจดีนะ นิสัยคล้ายๆคนไทย อัธยาศรัยดี ไม่เหมือนคนมาเลย์ คนสิงคโปร์ บางทีหน้าอาจจะดูดุๆ แต่จริงๆใจดีนะ
หลายคนภาษาอังกฤษค่อนข้างดี สื่อสารดีกว่าคนไทย แต่คนที่นี่ค่อนข้างแบ่งแยกกันชัดเจนระหว่างคนจีนอินโด กับ คนอินโด(เขาเรียกคนจาวาป่าว?) แบบในห้างหรูๆกลางเมืองมีแต่คนจีนแต่งตัวดีๆเดินกันทั้งนั้นเลย
โดยรวมก็ถือว่าเป็นเมืองที่โอเคนะ ถึงจะไม่มีอะไรเลยก็ตาม แต่ก็ทำให้เราได้เปิดโลกทรรศ์ที่กว้างขึ้น
คนอื่นๆที่เคยไปเมืองนี้มีความเห็นยังไงบ้าง?