สวัสดีค่ะ เราสมัครสมาชิกพันทิปเพื่อมาตั้งกระทู้นี้เลยค่ะ ย้อนไปเมื่อ 5 ปีก่อน เราเรียนอยู่ ม.4 โรงเรียนในจังหวัดทางภาคอีสานค่ะ เรามีเพื่อนเป็นรุ่นพี่คนนึงที่มาเรียนห้องเดียวกับเรา คือเรากับแกค่อนข้างสนิทกันในระดับนึงค่ะ แกชอบมาลอกงานเราบ้างเพราะเราค่อนข้างเรียนเก่ง บางครั้งก็จะมาปรึกษาเรื่องความรักเพราะแฟนแกค่อนข้างขี้หึง คือด่าเพื่อนผู้หญิงของแกกราดเลยค่ะ แกก็จะบอกว่างี่เง่า อายเพื่อน กลัวเพื่อนไม่คบเพราะแฟน พี่แกค่อนข้างหน้าตาใช้ได้ค่ะแล้วแกก็มีไฝที่สันจมูกด้วย วันนึงเราเห็นเป็นรอยแผล เราก็ถามแกว่าไปเอาไฝออกหรอ แกก็ม่าใช่หมอดูทักว่าถ้าไม่เอาออกจะมีเรื่องเกี่ยวกับอุบัติเหตุ เราก็เออๆออๆไปกับแก ก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันค่ะ จนวันนึงเป็นวันสอบแกก็มานั่งคุยเล่นกับเรา แกก็บอกว่ารู้สึกชอบเรานะ แต่เราก็มีคนคุยแล้วแกก็มีคนคุยแล้ว เราก็แหย่ๆแกไปว่า ก็ชอบเหมือนกัน แต่เราไม่ได้คิดไร พูดพอให้แกหัวเราะ แล้วมันเป็นช่วงกีฬาสีโรงเรียนค่ะ กีฬาสีวันสุดท้ายเราฝากเสื้อไว้กับแก พอเลิกเราก็ตามหาแกจะเอาเสื้อคืน ก็คุยกันปกติเจอกันวันจันทร์นะ แกก็โอเค พอวันจันทร์มาถึง เพื่อนก็มาบอกว่าแกเกิดอุบัติเหตุรถชนกันนะ เราก็ตกใจ ได้แต่ติดตามข่าวกับแฟนแก จนถึงอีกจันทร์ถัดมาเราเลยให้แฟนแกพาเราไปเยี่ยม เราก็บอกว่าหายเร็วๆนะมาเยี่ยมแล้ว เราอยู่ไม่ถึง5นาที เลยกลับมาเรียนหนังสือ เช้าวันต่อมาเพื่อนมาบอกว่าแกเสียแล้ว เราช็อคเลยค่ะ ส่วนแฟนแกร้องไห้จนเป็นลม ห้องเราเลยแชร์กันซื้อพวงหรีดไปวัด เราก็แต่งกลอนไว้อาลัยให้แก จุดพีคอยู่ตรงเราจุดธูปให้แกด้วยความเสียใจด้วยความไม่อยากเสียเพื่อน เราเผลอพูดไปถ้าจำไม่ผิดเราพูดว่าซักอายุ20จะไปเจอนะ เดี๋ยวตามไป แล้วเราก็ลืมคำพูดไปค่ะ เพราะไม่ได้ตั้งใจพูด ตอนนี้เราอายุ20แล้ว แล้วเราก็นึกขึ้นได้ เรากลัวมากๆเลยค่ะ กลัวกับคำพูดที่ไม่ทันคิด โกรธตัวเองที่ไม่ตั้งสติ ใครพอรู้แนะนำเราหน่อยค่ะ เรากลัวจนเก็บไปฝัน ไม่กล้านอนหลับเลยค่ะ ไม่กล้าบอกพ่อแม่ กลัวท่านเป็นห่วงและคิดมาก เราเป็นความหวังของครอบครัวค่ะ