สวัสดีค่าาาทุกคนอันนี้เป็นกระทู้ที่ตั้งใจเขียนเล่าเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง  ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะค้าาอันเป็นของน้องค่ะน้องไม่ใช้แล้วเลยขอน้องมาใช้ค่ะ

ตอนนั้นเราอยู่ม.4เราได้เจอกับพี่คนนึงที่ร้านอาหารของแม่เรานี่แหละค่ะขอแทนว่าพี่บีนะคะ พอเห็นปุ๊บความรู้สึกเราแบบผู้ชายอะไรทำไมหล่อน่ารักขนาดนี้มีเสน่ห์น่าหลงไหลมากกกกกเราก็แอบมองบางทีมองไปก็เห็นพี่เค้ามองเราอยู่เหมือนกันเรางี้หลบสายตาแทบไม่ทันมันก็เป็นธรรมดาเนอะเวลาเจอคนตรงสเป๊คเราก็ต้องมองเป็นธรรมดาตอนนั้นก็คิดว่ามันเป็นความรู้สึกเด็กๆเนอะเราก็เลยผ่านๆไป แต่พอเจอพี่เค้าหลายๆครั้งทุกครั้งที่เจอใจมันสั่นเราเลยคิดว่าเราชอบพี่เค้าจริงเเล้วเเหละ ทุกครั้งที่พี่เค้ามากินข้าวหรือขับรถผ่านที่ร้านเราก็ได้แต่มองเวลาพี่เค้ามากินข้าวก็ชอบแซวเราเล่นกันเหมือนสนิท555เป็นลูกค้าประจำสนิทกับแม่เราด้วย แม่เราก็บอกบีนี่น่ารักดีเนอะมองแล้วถูกชะตาโอ้ยยแม่หนูชอบก่อนแม่อีก ม.5ตอนเปิดเทอม2 เราก็นั่งเล่นเฟสอยู่เราก็เข้าไปดูว่ามีใครแอดมาบ้างแล้วคือพี่บีเค้าแอดเฟรนด์เรามาค่ะเรานี่ยิ้มหน้าบานเลยเขินมากก แล้วพี่บีก็ทักเรามา
พี่บี : สั่งอาหารหน่อยครับส่งด้วยที่บ้านประตูไม่ได้ล็อก
เรา : อ่อย
พี่บี : อ้าวนี่ลูกค้านะว่าลูกค้าได้ไง555
เรา : งั้นไม่ขายดีกว่าเบื่อลูกค้า
พี่บี : กวนจังนะเรา
เรา : คนกวนส่วนมากจะสวย
พี่บี : 55555
เราเลยหยุดบทสนาไว้เท่านี้ค่ะไม่รู้จะต่ออะไรดี พี่บีเค้าก็ทักมาคุยเรื่อยๆค่ะแบบทำไรอยู่ กินข้าวยังประมาณนี้พี่บีก็มีขอเบอร์เราจ้าาแต่เราไม่ให้คนสวยต้องหยิ่งๆไว้ก่อน555มาจนม.6ตอนเกือบๆปิดเทอม1ตอนนั้นก็วุ่นเรื่องสอบ กังวลอยู่กับการหาที่เรียน ก็ไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วพี่บีก็ทักมาค่ะ
พี่บี : หาย
เรา : หื้มมมมมใครหาย
พี่บี : เราแหละหาย
เรา : อยู่นี่ไงไม่ได้หายไปไหน
พี่บี : เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยเนอะ
เรา : คุยอยู่นี่ไง5555
พี่บี : ไม่ตลก
เรา : พี่โอเคหรือป่าวเป็นไรบอกได้นะ
พี่บี : มีคนแถวนี้ขโมยใจไป
เรา : ใครอ่ะ
พี่บี : เรารู้จักกันมานานแล้วเนอะ
เรา : เป็นไรป่าวเนี่ย
พี่บี : ปอ เราลองคบกันดูมั้ย
เรา : จะกินเด็กระวังโดนจับนะ5555
พี่บี : จริงจังหน่อยปอ
คือตอนที่พี่บีส่งมาเราแบบเขินมากหน้าแดงไปหมด แต่!!เราก็ต้องปฏิเสธพี่เค้าไปค่ะเพราะว่าแม่ยังไม่อยากให้เรามีแฟน น้าๆเราก็บอกว่าถ้ามีแฟนก็ตัดกันเลย เราหนักใจมากๆใจนึงก็คนที่ชอบอีกใจนึงกครอบครัว แน่นอนเราต้องเลือกครอบครัวอยู่แล้วเราเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าสิ่งที่ถูกใจเราเลยบอกพี่บีว่า
เรา : พี่บีปอยังไม่พร้อมรอก่อนได้มั้ย
พี่บี : อ่านแต่ไม่ตอบ
เรา : อย่างอแงสิพี่บี
พี่บี : พี่จะรอปอนะ
แล้วพี่บีก็หายไปเลยค่ะไม่ทักมาไม่ไลค์โพสต์เหมือนเมื่อก่อน เราก็คิดนะที่พี่มาขอเราคบเพราะเค้าเหงาหรือป่าวพี่เพิ่งเลิกกับแฟนด้วยเราเลยดูๆไปก่อน
ตอนม.6เทอม2เราก็จะจบแล้วแหละเย้
พี่บี : พี่จะไปแล้วนะปอ
เรา : ไปไหนนนน
พี่บี : ไปทำงานที่กรุงเทพ
เรา : แล้วไปอยู่ยังไงไปทำอะไร
พี่บี : พี่มีบ้านอยู่ที่กรุงเทพไม่ต้องห่วงไปทำงานแทนพ่อกับแม่
เรา : ใครห่วง
พี่บี : แล้วแต่
เรา : 55555 ดูแลตัวเองดีๆนะ
พี่บี : อืมตั้งใจเรียนนะ
เรา : โชคดีนะพี่บี
พี่เค้ามีธุรกิจส่วนตัวค่ะไปดูแลแทนพ่อกับแม่ แล้วพี่บีก็ไปคืนนั้นเลยค่ะไม่มาให้เราเจอก่อนไปเลย ลืมบอกไปค่ะพี่เค้าเป็นวิศวะพ่อกับแม่โทรมาเรื่องให้พี่ไปดูแลธุรกิจแทนเค้าจะกลับไปอยู่ที่เกาหลีค่ะพี่บีเลยลาออกจากงานไป
พ่อเป็นคนเกาหลีแม่เป็นคนไทยค่ะพี่บีเป็นลูกครึ่งตี๋ขาวหล่อด้วยน้าาา
เราก็มีได้คุยกันบ้างแต่ไม่ได้ทุกวันเราจบม.6มาเรียนต่อที่กทม.ค่ะพอพี่บีรู้เค้าก็ถามเราว่า
พี่บี : เรียนไหนอ่ะเรา
เรา : ม.......(ขอไม่บอกนะคะ)
พี่บี : เห้ยจริงดิอยู่ใกล้ๆบ้านพี่เลยมาอยู่กับพี่ได้นะเตียงว่างคนข้างๆก็ไม่มี
เรา : ทะลึ่ง
พี่บี : 55555แล้วหาหอยัง
เรา : ยังเลยพรุ่งนี้ว่าจะขึ้นไปหาอยู่
พี่บี : อยู่บ้านเหรอแล้วมายังไงไปกับใคร
เรา : ไปกับเพื่อนนั่งรถตู้ไปมั้งแม่ไม่ว่างอ่ะ
พี่บี : เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปรับที่ร้านพี่ลงมางานบวชเพื่อนกลับพรุ่งนี้พอดี
เรา : เดี๋ยวขอแม่ก่อน
พี่บี : พี่โทรบอกแม่เราแล้ว
เรา : เห้ยบอกตอนไหนมีเบอร์แม่ได้ไง
พี่บี : เอ้าพี่มีตอนโทรสั่งอาหารไง
เรา : ลืมไปว่าพี่มันร้าย
พี่บี : ร้ายแล้วรักมั้ย
เรา : ผู้ชายอะไรทำไมชอบอ่อย555
พี่บี : ขอเบอร์หน่อยจะเอาไว้โทรตอนที่พี่จะมารับ
เรา : 08............
พี่บี : เจอกันพรุ่งนี้นะเด็กดื้อ
พอวันที่พี่บีมารับนางโทรมาตั้งแต่ตี4เลยจ้าา
พี่บี : ตื่นเก็บของยัง
เรา : เก็บเเล้วพี่บีจะไปแล้วเหรอเช้าขนาดนี่ไปเหอะเดี๋ยวไปเองขี้เกียจตื่น
พี่บี : ไอ้ขี้เซาพี่ยังไม่ได้นอนเลย
เรา : ทำไมไม่นอนไปเที่ยวกับเพื่อนมาเหรอเมาป่าว
พี่บี : มีกินบ้างแต่ไม่เมาพี่ต้องขับรถส่งเพื่อนๆกลับบ้าน
เรา : ดีแล้วไม่เมาน่ารัก
พี่บี : ก็รักดิ
เรา : ขอคิดดูก่อน
พี่บี : เดี๋ยวตอนเที่ยงพี่ไปรับนะนอนต่อเถอะ
เรา : ค้าบบบ
ตอนเที่ยงพี่บีก็มารับค่ะแม่เราก็บอกฝากน้องด้วยนะบีดูน้องด้วยป้ามีธุระเลยไปส่งไม่ได้พี่บีก็บอกสบายมากครับป้าจะดูแลอย่างดีเรากับป๊อปก็ขึ้นรถค่ะ(ป๊อปคือเพื่อนสนิทมากๆของเราตั้งใจสอบมอเดียวกันจะอยู่หอด้วยกัน)แล้วก็ออกเดินทางตอนอยู่ด้วยเราไม่รู้จะพูดอะไรกับพี่บีเขินด้วยเเหละเราก็นั่งคุยแต่กับป๊อปพี่บีมีหน้าที่ขับรถก็ขับไปเถอะ555พี่บีขับรถเข้าห้าง
เรา : จะซื้อไรอ่ะ
พี่บี : หิวข้าวไปกินเป็นเพื่อนหน่อย
ป๊อป : ไปเลยนะเค้าไม่หิวเมื่อคืนไม่ได้นอนจะนอนง่วง
พี่บี : งั้นเดี๋ยวพี่สตาร์ทรถไว้นะป๊อป
ป๊อป : ขอบคุณค่าา
พี่บี : ปอป่ะ
เรา : ไม่ไป
พี่บี : ได้ นางก็ลงรถแล้วปิดประตูเราคิดว่าจะโกรธตูป่าวว้ะ ไม่จ้าานางเดินมาเปิดประตูฝั่งเราเอาหน้ามาใกล้เราแล้วถามจะไปดีๆหรือจะให้จูบก่อนไปส่งสายตามาแบบบิ๊กบอสอยู่กับหมอคังหื้มมมยอมแล้วทูลหัวเรานี่รีบลงเลยจะไม่เสียจูบเเรกตอนปี1แน่นอน ส่วนป๊อปก็เฝ้าพระอินทร์ไปแล้วค่ะ555
พี่บี : ชอบให้กระตุ้นแบบนี้ใช่มั้ย
เรา : มองด้วยหางตาใส่นางค่ะ5555
พี่บี : กินไรดีปอจะกินไร
เรา : ตามใจพี่บีเลย
พี่บี : ตามใจพี่ให้ตลอดนะ
เรา : เฉพาะเรื่องที่ตามใจได้นะ
พี่บี : เด็กดื้อ
นางพาไปกินฟูจิค่ะก็คุยกันไปเรื่อยพอกินเสร็จพี่บีก็จ่ายเงินเราบอกเดี๋ยวช่วยออกนางบอกแค่นี้เองพี่เลี้ยงได้
พี่บี : ซื้อไรไปให้ป๊อปกินมั้ยตอนตื่นมันคงหิว
เรา : ซื้อไรดีอ่ะ
พี่บี : งั้นซื้อนี่ดีกว่า นางจับมือเราพาเรามาซื้อเคเอฟซีให้ป๊อปนางยื่นเงินให้เราบอกเอาไปซื้อให้ป๊อปเราไม่เอาแล้วเดินมาเลยพอสั่งเสร็จตอนจ่ายเงินนางก็รีบยื่นเงินให้พนักงานเราไม่รู้ว่าที่ยืนข้างหลังคือพี่บีว่าและทำไมยืนใกล้นัก
เรา : พี่บีรวยเหรอเลี้ยงไปทั่วขนาดนี้
พี่บี : เลี้ยงได้อยู่แล้วสบายมากเลี้ยงปอทั้งชีวิตยังได้เลย
เรา : ขอบคุณนะกลับเถอะ
ระหว่างทางป๊อปก็ตื่นมากินไก่แล้วก็นอนต่อปล่อยให้เราอยู่กับพี่บี
ป๊อป : ขอบคุณสำหรับไก่นะปอ
เรา : เค้าไม่ได้เป็นคนจ่ายเงิน
ป๊อป : อ้าว พี่บีขอบคุณนะคะหล่อแล้วยังใจดีอีก
พี่บี : กินไปพูดไปเดี๋ยวติดคอหรอก
เรา : 55555
กินเสร็จป๊อปก็นอนต่อจ้าคนไรกินแล้วก็นอน
พี่บี : ปอว่าป๊อปจะหนาวป้ะเดี๋ยวจอดเอาผ้าห่มให้มันก่อนดีกว่า นางก็ยื่นผ้ามาให้เราห่มให้ป๊อป โอ้ยยยอมแล้วจ้าเป็นคนดีอะไรขนาดนี้
พี่บี : ปอเคยมีแฟนมากี่คน
เรา : ถ้าบอกว่าไม่เคยมีจะเชื่อป้ะ
พี่บี : จริงดิ
เรา : หน้าตาเหมือนคนชอบโกหกเหรอ
พี่บี : งี้ก็โสดดิ
เรา : จะจีบมั้ยหล่ะ
พี่บี : ก็เคยจีบล้ะแต่ไม่ติด
เรา : จุกค่ะไม่น่าเริ่มเลย
พี่บี : พูดไม่ออกอ่ะดิเด็กดื้อ
เรา : แล้วพี่บีเคยมีกี่คน
พี่บี : 2คนถ้ารวมคนนั่งข้างๆก็เป็น3
เรา : เพ้อเจ้อ
พี่บี : จะทำให้เป็นจริง
เรา : จะรอ
พี่บี : ได้เป็นแน่นอนเด็กดื้อ เอามือมาลูบหัวเรา
เรา : ตั้งใจขับรถไปเถอะน้อง555
พี่บี : ขอจับมือหน่อยเป็นกำลังใจในการขับรถ
เรา : ไม่ ดึงมือเราไปจับเลยค่ะจับตลอดทาง
เรา : จับไว้อย่างนี้ไม่เมื่อยเหรอ
พี่บี : หันมายิ้มแบบเจ้าเล่ห์
กว่าจะถึงก็4โมงนางขับช้าค่ะนางบอกอยากจับมือนานๆพอถึงกรุงเทพพี่บีก็ถามว่าจะดูหอไหนเราก็บอกไปแต่พอไปหอที่เลือกไว้เต็มจ้ามีอีกหอนึงเราก็เลยไปดูกันพอไปดูห้อง
พี่บี : ปอจะอยู่ได้เหรอพี่ว่ามันไม่โอเคอ่ะไม่ปลอดภัยด้วย
เรา : ปอก็ว่าอย่างนั้นอ่ะ
ป๊อป : แล้วเราจะไปอยู่ไหนดี
พี่บี : ไปอยู่คอนโดพี่มั้ยปลอดภัยดีใกล้มอด้วย
เรา : ไม่ดีกว่าเอาเกรงใจ
ป๊อป : ปอเอาเถอะใกล้มอด้วย
เรา : ก็ได้แต่พี่บีต้องเก็บตังนะ
พี่บี : ทำไมต้องเก็บอ่ะเงินพี่มีแล้วเก็บเงินไว้กินขนมเถอะเด็กน้อย พี่ไม่เก็บหรอก
ป๊อป : ขอบคุณค่าพี่บีหล่อที่สุด
เรา : ไอ้ป๊อป
เรา : ยังไงก็ขอบคุณนะพี่บี
พี่บี : ไปดูคอนโดเลยป้ะ
พอไปถึงเปิดห้องมาปุ๊บหอมมากเลยค่าากลิ่นเดียวกับกลิ่นตัวพี่บีเลยละมุนในห้องมีครบหมดทุกอย่างแล้วพี่บีบอกให้ใช้ไปเลยพี่ไม่เอาออกหรอกเราแบบเกรงใจพี่เค้ามากๆ
พี่บี : ปอไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกพี่เต็มใจ
เรา : ขอบคุณนะพี่บี
พี่บี : งั้นคืนนี้ก็นอนนี่เลยจะได้ไม่ต้องนอนโรงแรม
ป๊อป : ดีเลยจะไม่ไม่เปลืองตัง555
พี่บี : ทุ่มกว่าแล้วไปหาไรกินกัน
ป๊อป : กำลังหิวเลยกินไรดี
พี่บี : ซีฟู้ดมั้ย
ป๊อป : อย่าช้าเลยพี่บีปอชอบอาหารทะเลด้วยพี่บี
เรา : ป๊อปเอ้ย
พี่บี : จริงป้ะงั้นไปเลยป่ะ
พอถึงร้านพี่บีก็สั่งให้เราสั่งเราบอกตามใจพี่บีพออาหารมาก็กินกันเรานี่ต้องเป็นคนแกะกุ้งหอยปูให้ทั้งสองคนสบายไปมั้ย
พี่บี : ปอกินบ้างดิแกะให้พี่กับป๊อปเยอะแล้ว
เรา : ปอก็กินอยู่นี่ไง
พี่บี : พี่กินเยอะแล้วปอกินบ้างเดี๋ยวพี่เเกะให้
เรา : ไม่ปอมือเลอะแล้วพี่บีกินไปเถอะ
พี่บี : แล้วจะกลับวันไหนกัน
เรา : ยังไม่รู้เลยวันสองวันนี้แหละ