ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ   

  จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 146 ค่ะ   


พฤษภาคม ๒๕๕๕

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู สำหรับอาทิตย์มีบุญมาฝากค่ะ ช่วงนี้มีวันหยุดติด ๆ กัน ที่บ้านเลยได้ไปทำบุญกันห้าวัดติดกันค่ะ อนุโมทนากันนะคะ ถ้าใครรู้สึกแย่ ๆ โชคร้ายติด ๆ กันลองทำบุญหลาย ๆ วัดติด ๆ กันสิคะ จะรู้สึกดีมาก วันที่สี่ที่ห้าจิตใจจะปลื้มมาก ๆ ส่วนใหญ่ที่พีร์ทำมักจะเป็นสังฆทานที่จัดเองค่ะ

การทำบุญบางคนปัจจัยน้อยแต่อยากทำบุญติดกันหลายวัด อาจจะเพิ่มเติมด้วยเจตนาเก็บขยะในวัด หรืออาจจะเป็นการขัดห้องน้ำวัดแทนก็ได้ มีรุ่นพี่ที่รู้จักกันคนหนึ่งเขาจะมีอุปกรณ์ขัดห้องน้ำติดไว้ให้ลูก ๆ ใช้สำหรับขัดห้องน้ำวัดโดยตรง อย่ารอให้มีเงินมาก ๆ แล้วค่อยคิดทำบุญนะคะ บ้านพีร์ทำบุญตั้งแต่เด็ก ๆ แม่จะแบ่งกับข้าวไปวัดก่อนเสมอค่ะ และที่บ้านต้องรอคนที่ไปทำบุญกลับมาก่อน ถึงทานข้าวกันได้ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรอดอมยิ้มไม่ได้จริง ๆ ปลื้มใจในบุญเก่าค่ะ

วันนี้มาเขียนหนังสือข้างทะเลค่ะ ทอดสายตามองผืนน้ำไปไกลแล้วรู้ว่าสบายใจค่ะ เวลาใจเราหนักหัวเราตื้อ การทอดสายตามองทะเลไปไกล ๆ ทำให้เราโล่งได้ หรือใครอยู่บนตึกสูงทอดสายตาไปไกล ๆ ก็ทำให้โล่งได้เหมือนกัน ต้องลองดูนะคะ.

อาทิตย์ที่ผ่านมาเจอแต่ลูกค้าเบื่องานอยากเปลี่ยนงาน บางคนเป็นหมอซึ่งถือว่าเป็นอาชีพที่ดีแล้วนะคะ ยังเบื่ออาชีพหมอได้เลยค่ะ ความเบื่อเกิดขึ้นได้กับคนทุกคน เวลาที่ต้องทำอะไรซ้ำ ๆ หรือความเบื่ออาจเกิดจากทำอะไรแล้วไม่พัฒนาก้าวหน้าขึ้นไป หรือบางคนอาจเกิดจากการเจอปัญหามากมายจนจิตใจเบื่อหน่าย แต่ทั้งหมดทั้งมวลการเปลี่ยนงานไม่ได้เป็นตัวแก้ปัญหาทำให้ใจเราหายเบื่อได้ค่ะ วันที่ตัวพีร์เองเบื่อ พบว่าถ้าไม่ทำอะไรจะเบื่อหนักไปใหญ่ เร็ว ๆ นี้เพิ่งได้รับการเคาะกะโหลกมาค่ะว่า จุดเริ่มต้นที่จะทำให้เราผ่านความเบื่อไปได้ และใช้ความเบื่อให้เป็นประโยชน์คือ ให้หัดรู้ทันใจที่เบื่อว่าความเบื่อไม่ได้เกิดตลอดเวลา บางทีความเบื่อไม่ได้มีกำลังเท่ากัน บางทีเบื่อมากบางทีเบื่อน้อย เพราะถ้าไม่ยอมดูใจที่เบื่อ เราจะถูกความเบื่อครอบงำหนักกว่านี้ และเราจะไม่ได้อะไรจากความเบื่อเลย หลังจากนั้นให้มุ่งเน้นการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นจะเป็นสิ่งช่วยได้ ส่วนคุณหมอพีร์แนะนำให้เขาพยายามใช้ความคิดคิดช่วยว่า อาชีพหมอเป็นอาชีพที่ดีที่สุดสำหรับตัวเขาแล้ว จิตใจเขาไม่ใช่นักธุรกิจไม่เหมาะกับการค้าขาย ไม่ทันคนอื่นเขา เดี๋ยวโดนปลาใหญ่กินปลาเล็ก เคยเห็นจิตของรุ่นพี่คนหนึ่งเขาก็เบื่ออาชีพหมอเหมือนกัน สุดท้ายเขาพยายามหาทำธุรกิจส่วนตัว แต่แล้วก็โดนโกงเป็นล้านจนต้องมาทำอาชีพหมอเหมือนเดิม แนะนำไปว่าจิตแบบเดียวกัน อย่าเสี่ยงเลย ให้คิดข้อดีของอาชีพหมอให้มากเดี๋ยวจะช่วยใจให้หายเบื่อได้

มีคุณหมออีกคนหนึ่งเธอกำลังสภาวะเบื่อเหมือนกัน แต่ของเธอเป็นเพราะเธอโดนเรื่องฟ้องร้องติด ๆ กัน เรื่องหนึ่งเกิดเพราะลูกน้องสะเพร่าทำให้คนไข้เสียชีวิต อีกเรื่องเกิดจากคนไข้ของเธอเอง แนะนำไปในส่วนของคนที่เสียชีวิตว่าไม่ใช่ความผิดของเธอ คนไข้เขามีกรรมของเขาที่ต้องเสียชีวิต เธอเศร้าใจมากกว่านั้นนิดหนึ่ง เพราะว่าจิตใจเธอมีความแน่วแน่ว่าจะทำงานเต็มที่ให้คนไข้รอดชีวิตทุกคน เธอยอมรับออกมาว่าคิดอย่างนั้นจริง ๆ บอกเธอไปว่าเธอไม่สามารถเหนือชะตาชีวิตของคนไข้ได้ทุกคน คนไข้ที่เธอช่วยชีวิตรอดนั้นเกิดจากบุญสัมพันธ์ที่ทำร่วมกันไว้ ส่วนคนไข้ที่เขาไม่สามารถรอดชีวิตได้ เกิดจากกรรมของเขา หรือไม่เขาก็หมดอายุขัยเอง สังเกตว่าใจเธอมีกำลังขึ้นทันที เธอไปล็อคตัวเองไว้ว่าต้องช่วยทุกคน เลยกลายเป็นปมทางใจ และในกรณีคนที่ฟ้องเรื่องหลังก็เหมือนกัน เขาก็มีวิบากของเขา แต่รู้ว่าตัวคุณหมอจะมีส่วนผิดอยู่นิดหนึ่ง ถึงเกิดความทุกข์ขนาดนี้ คุณหมอพยักหน้าว่าใช่ เธอทำงานมาไม่เคยผิดพลาด แต่คราวนี้เป็นเพราะเธอทำงานหนักแล้วไม่พักแม้กระทั่งทานข้าวซึ่งเธอทำแบบนี้บ่อย วันนั้นเธอเหนื่อยมาหลายวันแล้วเธอฝืนตัวเองมากไปเลยเกิดความผิดพลาด สิ่งนี้ทำให้เธอสำนึกผิดและพยายามช่วยแก้ไขให้เขาดีขึ้น กรณีนี้ความประมาทเป็นเหตุให้ดึงคนไข้ที่มีเคราะห์มาเจอกัน ดังนั้นเลยแนะนำไปประมาณว่า ห้ามคุณหมอโหมงานหนักจนร่างกายไม่ไหว คนไข้ยังรอได้ อย่าเกรงใจคนไข้แบบไร้สาเหตุ และอย่าสงสารคนไข้ที่ต้องรอหมอทานข้าว หรือพักเบรกเพื่อให้เกิดสมาธิและพลังในการทำงาน ต่อไปนี้ต้องปรับวิธีคิดในการทำงานใหม่ ไม่อย่างนั้นจะทำให้ดึงดูดคนไข้ที่ต้องมีวิบากเข้ามาเจอกัน คุณหมอรีบรับปากทันทีว่าจะปรับใหม่ เธอเข้าใจอย่างกระจ่าง ความเบื่อหายไปมาก จิตมีแนวทางช่วยคนต่อไป

สำหรับบางคนที่ไม่ใช่อาชีพช่วยคน ลองเริ่มจากการรู้ความเบื่อก่อน หลังจากนั้นพิจารณางานของตัวก่อน ถ้าพบว่างานนั้นทำให้มีรายได้ ตัวงานยังมีความมั่นคงดี ก็ไม่ต้องเปลี่ยนงาน ถ้าความเบื่องานอยากย้ายงานเกิดขึ้น ให้คิดในแง่ลบไว้จะได้หายเบื่อ เช่น ไปที่ใหม่แน่ใจเหรอว่าจะดีกว่าที่นี่ อันนี้ยกเว้นกรณีที่งานมันแย่จริง ๆ ก็ควรหางานใหม่ เช่น อยู่ไปก็ไม่ก้าวหน้า ไม่มีใครสนับสนุน เงินเดือนก็น้อยมาก ถ้าเป็นแบบนี้ค่อยหางานใหม่.

ถ้าเบื่อมากบางทีลองเอาตัวเองไปทำงานการกุศล หรือหางานอดิเรกทำก็จะช่วยลดความฟุ้งซ่านได้ดีค่ะ