สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆชาวพันทิปหน่อยค่ะ

  คือเรื่องมีอยู่ว่า เรามีน้องสาว1คน หลังจากพ่อแม่เราเลิกกันได้ซัก3ปี แม่เราก็แต่งงานใหม่ อย่างว่า แรกๆอะไรก็ดี พ่อเลี้ยงกับแม่พาเราสองคนพี่น้องไปนู่นไปนี่ พาไปกินของดีๆตามห้างบ้าง ซื้อของดีๆให้บ้าง แต่พอหลังๆเริ่มไม่โอเค เนื่องด้วยตอนที่พ่อแม่เลิกกัน เรากับน้องก็อยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ พ่อแม่ก็ผลัดกันย้ายเข้าย้ายออกบ้าน ไม่มีใครอยู่ถาวรเลยซักคน ถ้าพ่อหรือแม่ไม่อยู่ ก็จะให้ยายมาอยู่เป็นเพื่อนแทน ตอนนั้นเรากับน้องรู้สึกต้องการที่พึ่งมากๆ แต่หามีไม่ เรากับน้องจึงกลายเป็นคนค่อนข้างไม่มีระเบียบวินัยมากเท่าไหร่นัก เมื่อถึงเวลาน้องเปลี่ยนโรงเรียน เราเข้ามหาลัยพอดี แม่เลยมารับน้องเราไปอยู่ด้วยที่บ้านแม่(บ้านที่แม่อยู่กับพ่อเลี้ยง)  แต่เราอยู่บ้านญาติใกล้มหาลัย พอน้องไปอยู่บ้านแม่ น้องก็ไม่ค่อยมีระเบียบจนแม่ว่า น้องไปอยู่แรกๆก็ไม่ค่อยอะไร เพราะแม่เป็นคนอารมขึ้นๆลงๆอยู่ๆ แต่พอเงลาผ่านไป น้องมาเล่าให้เราฟังว่า แม่เริ่มด่าแบบใช้คำพูดหยาบคาย ด่าสาดเสียเทเสีย ไม่รู้เหมือนกันว่าเอาคำพวกนั้นมาจากไหน ซึ่งที่ผ่านมา แม่ไม่เคยใช้คำหยาบคายว่าหรือด่าลูกเลย มีอยู่วันหนึ่ง เป็นวันรวมญาติ พี่ป้าน้าอา ยายๆทั้งหลายก็มาทำกับข้าวกินกัน พูดคุยอะไรกันปกติ ซึ่งพ่อเลี้ยงเราก็มาด้วยทุกครั้ง แรกๆก็ดี พูดดี อะไรงี้ แต่วันนั้น แม่เราก็พูดถึงความไม่มีระเบียบของต้องเรา แล้วก็ด่าออกมาตามอารม ประมาณว่า ไม่ได้เรื่องอะไรซักอย่าง ใช้แต่เงิน เหนื่อยกับจึงๆ แค่เห็นหน้าก็เหนื่อยแล้ว (ครอบครัวไม่เคยใครขึ้นกูขึ้น ถ้าขึ้นกุขึ้นขึ้นอี ถือว่าแรง) จากนั้นพ่อเลี้ยงก็ด่าน้องเราว่า อีห่าเนี่ย ไม่มีอะไรดี ซึ่งยายเราเป็นคนได้ยิน แล้วมาเล่าให้เราฟัง ยายเราไม่พอใจมากๆ ประมาณว่า เป็นใครมาด่าลูกหลานเขาเสียๆหายๆต่ำๆแบบนี้ แต่ยายก็พูดไม่ได้ เพราะเกรงใจแม่เรา ตอนนั้นเราขึ้นมากก แต่เพราะคิดถึงแม่ เลยไม่อยากทำอะไรให้แม่เสียใจ จากนั้น พ่อเลี้ยงก็พูดแซะ พูดด่า น้องเรามาโดยตลอด บางทีก็พูดว่า หน้าโง่ๆอย่างมันจะทำอะไรได้ ใช้แต่เงิน จนน้องเราเกลียดเข้าไส้ จุดพีคก็คือ แม่เราเข้าข้างพ่อเลี้ยงเสมอ เห็นดีเห็นงามด้วยตลอด ไม่เคยปกป้องลูก ซึ่งเป็นสิ่งที่เข้าไม่เข้าใจ ไม่เคยเห็นแม่คนไหนยอมให้"คนอื่น" มาด่าลูกต่อหน้าต่อตา แล้วแม่เองก็ด่าย้ำซ้ำเติมลูก เวลาเราได้ยินทีไร เราสงสารน้องทุกที แต่เราก็พูดไรมากไม่ได้ ได้แต่บอกให้อดทน น้องก็ชอบมาระบายให้เราฟังบ่อยว่า อยู่ในบ้านที่ไม่ใช่บ้าน อยู่กับแม่ก็จริงแต่แม่ไม่เคยมากอด มาให้ความอบอุ่นอะไรเลย ให้แต่ของ ให้แต่เงิน บางทีลูกก็ไม่ได้อยากเงินหรอก  รู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียว กับความอดทนที่พยายามเพิ่มขีดจำกัดให้กับตัวเอง ตอนนี้น้องเราก็ใกล้จะเข้ามหาลัย น้องบอกว่าอยากมาอยู่กับพี่มาก เบื่อแม่ เบื่อบ้านหลังนั้น
เพื่อนๆชาวพันทิพว่าเราควรทำยังไงดีคะ
ขอคำปรึกษาหน่อย สงสารน้องมาก