วันหยุด วันที่ว่างและมีเวลา การพักผ่อนที่ดีที่สุดของชายกางคือการได้ออกไปต่างจังหวัดทั้งใกล้ทั้งไกล  ถ้าไปเช้า กลับเย็นย่ำค่ำก็จะไม่ให้เกิน 300 กิโล เอาแบบไปกลับขับสบาย  หรือไปค้างอ้างแรมก็ว่ากันอีกแผนตามสะดวก  แต่ถ้ามีตัวขี้เกียจมาเกาะบ้างแล้ว ก็จะออกไปหาร้านอาหารที่อยากไป อยากชิมและอีกอย่างก็คือ ไปทบทวนร้านที่เคยกินและติดใจ ว่าเค้ายังอร่อยแบบเดิมที่เราชอบอยู่รึเปล่า
   ถ้าร้านอาหารในเมืองกรุงที่ชอบ ๆ ก็จะเป็นแนวร้านอาหารไทย ที่เค้าจัดร้านสวย ๆ อาหารรสดีแต่ไม่เคยมุ่งหวังว่าจะต้องทำอร่อยถูกปากถูกใจไปทุกจาน เราชอบจานนี้ เพื่อนอาจไม่ชอบ เพื่อนชอบเรารัก อย่างนี้มีเสมอ เป็นเรื่องปกติของการกินอาหารนอกบ้านครับ  เราไปพักผ่อน ไม่ได้ไปหาเรื่องหนักหนามาใส่หัวนี่นา
   ร้านอาหารที่นั่งสบาย จะเหมือนได้พักผ่อนไปในตัว ยิ่งมาเจอกับอาหารที่ถูกปากด้วยแล้ว นั่นคือ “ พอแล้ว ” สำหรับการได้พักผ่อนตามที่ชายกางรู้สึกนะครับ  แล้วจะหาร้านแบบที่เราชอบได้จากไหนล่ะ  ก็สื่อมีออกเยอะแยะให้เลือกใช้ เราชอบสิ่งไหนแบบใด ก็เลือกเลยครับ ไปครั้งแรกคือเสี่ยง  ชอบก็ไปซ้ำให้มั่นใจ ไม่ชอบก็พอ แค่นั้น พอแล้ว ๆ จะมีความสุขครับฃ
   หลายเดือนก่อน ชายกางไปติดใจร้านอาหารไทยที่ตกแต่งแบบไทยย้อนสมัยได้ถูกใจ จากฝีมือการตกแต่งของคุณโบ หรือคุณดวงพร ทรงวิศวะ ที่เค้าทำรายการ กิน อยู่ คือ นั่นแหละครับ ชายกางเป็นแฟนรายการเค้าด้วย ที่เอ่ยชื่อคุณโบ มิได้เชียร์นะ  แต่ชื่นชอบ และอยากให้คนไทย หันมามองครัวในบ้าน ทำกับข้าวกินกันเองบ้างตามโอกาส แบบที่สังคมไทยควรเป็นควรทำกันครับ

   คุณโบเธอมีร้านอาหารไทยที่มาเปิดย่านท่ามหาราช ชื่อร้าน “ เออ ”  หรือ E.R.R. Urban Rustic Thai  ซึ่งแปลลงตัวอยู่แล้วตามความหมาย  และคุณโบก็ทำได้ดีซะด้วย เพราะชายกางไปแล้วรู้สึกชอบ จนต้องไปซ้ำ และจะไปเรื่อยตามโอกาสและเวลาที่จะมีครับ

   ร้าน เออ มีอะไรดีนั้นหรือ ถึงมาถูกใจ  ก็ลองตามชายกางมาชมร้านอาหารไทย ที่ตกแต่งย้อนสมัยได้ถูกใจเข้ากับสมัยนิยมการย้อนยุคกันในช่วงนี้ และภาพในร้าน คือภาพที่เคยเกิดขึ้นจริง ในช่วงเวลาชีวิตจริงของชายกางครับ