นี้เป็นแรกที่ตั้งกระทู้เล่าเรื่องคะ ถ้าผิดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เริ่มเรื่องเมื่อในปี 56 เราเป็นพนง.ออฟฟิศแถวอ่อนนุช แล้วก็ได้หางานพิเศษทำเพิ่มเติมในช่วงเช้า ก็ได้งานแจกหนังสือพิมพ์ฟรีแบรนด์หนึ่ง จุดที่เราแจกคือตรงริมถนน สุขุมวิท 33 เราแจกได้เกือบปี เราจำหน้าคนที่มารับหนังสือพิมพ์ได้เกือบทุกคน เพราะพนักงาน แม่ค้า หรือคนที่ขับรถผ่านแถวนั้นจะมาหรือผ่านกันทุกวันและแวะรับประจำ (เราแจกจันทร์ถึงศุกร์)
แต่มีอยู่วันหนึ่งตอนเช้า ช่วงเวลา 07.00 น. ได้ฟ้าสว่างปกติ เรายืนแจกหนังสือพิมพ์เช่นเดิม (โดยปกติเราจะหันหน้าเข้าตึกด้านหน้า ข้างหลังจะเป็นถนน) แต่เวลานั่น เรารู้สึกเหมือนฝันๆ มีหมอกๆ หรือมึนๆ แต่คือมันผิดปกติ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่ง (หน้าตายังดูเป็นวัยรุ่นเหมือนเพิ่งจบ) เดินมาทางด้านซ้ายมือเรา แล้วนั่งคุกเข่าแล้วก้มกราบเราที่เท้า เราตกใจมาก อายด้วย และเขาเป็นผู้ชายทำแบบนี้ไม่ได้ตอนนั้นเราคิดแบบนั้น เรารีบขยับเท้าหนี แต่ผู้ชายคนนั้นก็ก้มแบบนั้น และจังหวะที่ผู้ชายคนนั้นก้มกับพื้น ก็มีคนเดินผ่าน เดินข้ามถนน และมีคนที่เดินผ่านยื่นมือมาขอหนังสือพิมพ์เหมือนปกติทุกอย่าง แต่ทำไมไม่มีคนมองผู้ชายคนนั้น (ขนาดคนขอทานที่มานอนริมทางฟุตบาทเขายังมองกันเลย) แต่นี้ไม่มีใครสนใจ เราก็งง
ตรงข้ามเป็นบริษัทจะมีรปภ. คอยยืนเฝ้าบริเวณนั้นตลอด สักพักผู้ชายที่ก้มลงพื้นก็รุกขึ้นแล้วหายไป เราไม่ได้มองว่าเขาหายไปทางไหน เวลานั้นคืองงและตกใจ
แต่เราเคยเห็นผู้ชายคนนั้น เราเคยเห็นสัก 2-3 ครั้งแต่เขาไม่เคยรับหนังสือพิมพ์เราเลยสักครั้ง พอเขาเดินผ่านเราก็ยื่นให้ เขามองมา แต่ไม่ได้พูดหรือส่ายหน้าว่าไม่เอา เสื้อผ้าที่ใส่ก็เหมือนพนง.ออฟฟิศใส่เสื้อโปโล้ชายเสื้อไว้ในกางเกงหิ้วกระเป๋าเป้ หน้าตาดีเลย
พอเราได้สติ เราก็เดินไปหาพี่สาวที่แจกด้วยกันกับเราแต่จะแจกตรงปากซอย เดินไปเล่าให้ฟังว่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ พี่สาวเลยบอกให้ทำบุญให้เขา เราเลยไปใส่บาตรให้ บริเวณนั้นทุกตอนเช้าจะมีพระมารอบิณบาตร
เราก็ยังข้องใจแต่เราแจกหมดก็ต้องรีบไปทำงานอีกที่เราเลยเล่าให้เพื่อนที่ทำงานฟัง และคิดว่าพรุ่งนี้จะไปถามรปภ. ที่ยืนอยู่ตรงข้ามว่าเขาเห็นไหม
อีกวันเราก็เจอรปภ. (คนเดียวกับเมื่อวาน) เราก็ถามเลย ว่าเมื่อวานเห็นผู้ชายนั่งลงกับพื้นแล้วกราบพื้นไหม เขาบอกไม่เห็น (เมื่อวานรปภ.ยืนแถวนั้น)
เราเลยอื้อ คงเจอแบบชัดๆ แล้ว
ปล.ปกติจขกท. ก็จะมีเคยเจอบ้าง เห็นแว๊บๆ ได้ยิน หรือรู้สึกบ้าง แต่ไม่เคยเจอเป็นคน และเห็นเป็นคนปกติเช่นนี้
หากอ่านแล้วผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยคะ
วิญญาณ กับ คน แยกไม่ออกเลย
เริ่มเรื่องเมื่อในปี 56 เราเป็นพนง.ออฟฟิศแถวอ่อนนุช แล้วก็ได้หางานพิเศษทำเพิ่มเติมในช่วงเช้า ก็ได้งานแจกหนังสือพิมพ์ฟรีแบรนด์หนึ่ง จุดที่เราแจกคือตรงริมถนน สุขุมวิท 33 เราแจกได้เกือบปี เราจำหน้าคนที่มารับหนังสือพิมพ์ได้เกือบทุกคน เพราะพนักงาน แม่ค้า หรือคนที่ขับรถผ่านแถวนั้นจะมาหรือผ่านกันทุกวันและแวะรับประจำ (เราแจกจันทร์ถึงศุกร์)
แต่มีอยู่วันหนึ่งตอนเช้า ช่วงเวลา 07.00 น. ได้ฟ้าสว่างปกติ เรายืนแจกหนังสือพิมพ์เช่นเดิม (โดยปกติเราจะหันหน้าเข้าตึกด้านหน้า ข้างหลังจะเป็นถนน) แต่เวลานั่น เรารู้สึกเหมือนฝันๆ มีหมอกๆ หรือมึนๆ แต่คือมันผิดปกติ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่ง (หน้าตายังดูเป็นวัยรุ่นเหมือนเพิ่งจบ) เดินมาทางด้านซ้ายมือเรา แล้วนั่งคุกเข่าแล้วก้มกราบเราที่เท้า เราตกใจมาก อายด้วย และเขาเป็นผู้ชายทำแบบนี้ไม่ได้ตอนนั้นเราคิดแบบนั้น เรารีบขยับเท้าหนี แต่ผู้ชายคนนั้นก็ก้มแบบนั้น และจังหวะที่ผู้ชายคนนั้นก้มกับพื้น ก็มีคนเดินผ่าน เดินข้ามถนน และมีคนที่เดินผ่านยื่นมือมาขอหนังสือพิมพ์เหมือนปกติทุกอย่าง แต่ทำไมไม่มีคนมองผู้ชายคนนั้น (ขนาดคนขอทานที่มานอนริมทางฟุตบาทเขายังมองกันเลย) แต่นี้ไม่มีใครสนใจ เราก็งง
ตรงข้ามเป็นบริษัทจะมีรปภ. คอยยืนเฝ้าบริเวณนั้นตลอด สักพักผู้ชายที่ก้มลงพื้นก็รุกขึ้นแล้วหายไป เราไม่ได้มองว่าเขาหายไปทางไหน เวลานั้นคืองงและตกใจ
แต่เราเคยเห็นผู้ชายคนนั้น เราเคยเห็นสัก 2-3 ครั้งแต่เขาไม่เคยรับหนังสือพิมพ์เราเลยสักครั้ง พอเขาเดินผ่านเราก็ยื่นให้ เขามองมา แต่ไม่ได้พูดหรือส่ายหน้าว่าไม่เอา เสื้อผ้าที่ใส่ก็เหมือนพนง.ออฟฟิศใส่เสื้อโปโล้ชายเสื้อไว้ในกางเกงหิ้วกระเป๋าเป้ หน้าตาดีเลย
พอเราได้สติ เราก็เดินไปหาพี่สาวที่แจกด้วยกันกับเราแต่จะแจกตรงปากซอย เดินไปเล่าให้ฟังว่าเจอเหตุการณ์แบบนี้ พี่สาวเลยบอกให้ทำบุญให้เขา เราเลยไปใส่บาตรให้ บริเวณนั้นทุกตอนเช้าจะมีพระมารอบิณบาตร
เราก็ยังข้องใจแต่เราแจกหมดก็ต้องรีบไปทำงานอีกที่เราเลยเล่าให้เพื่อนที่ทำงานฟัง และคิดว่าพรุ่งนี้จะไปถามรปภ. ที่ยืนอยู่ตรงข้ามว่าเขาเห็นไหม
อีกวันเราก็เจอรปภ. (คนเดียวกับเมื่อวาน) เราก็ถามเลย ว่าเมื่อวานเห็นผู้ชายนั่งลงกับพื้นแล้วกราบพื้นไหม เขาบอกไม่เห็น (เมื่อวานรปภ.ยืนแถวนั้น)
เราเลยอื้อ คงเจอแบบชัดๆ แล้ว
ปล.ปกติจขกท. ก็จะมีเคยเจอบ้าง เห็นแว๊บๆ ได้ยิน หรือรู้สึกบ้าง แต่ไม่เคยเจอเป็นคน และเห็นเป็นคนปกติเช่นนี้
หากอ่านแล้วผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยคะ