กระทู้นี้คือบ่นล้วนๆ เรื่องจิงเจ็บจิง
๏รักครั้งเเรก
เรื่องมีอยู่ว่า...กาลครั้งหนึ่ง
เราเปนเด็กสาวอายุ19ปี
เราเคยมีความรัก ที่บริสุทธิ์ดุจหิมะสีขาว
รักที่เธอบอกว่ารอได้. รอวันที่อะไรจะถูกต้อง เเละรอวันที่เธอโตพอที่จะรับผิดชอบได้
เราเลยหวังว่าจะเปนรักเเรก
เเละ รักสุดท้าย......
เเต่เเล้ว.......... .
เราก็รักกัน ไปทุกๆวันด้วยเวลา
ผ่านไปกว่า1ปีกว่า ...เราเลยฝันละเมอเพ้อพบ คิดว่ารักครั้งนี้จะเปนรักสุดท้าย. จนก่อนวันครบรอบ2ปีที่เราคบกัน
"เราพบความจริงบางอย่าง " รักที่เรามีให้กัน "รักที่บริสุทธิ"์ เธอทำมันเปลี่ยน เธอทนรอวันนั้นไม่ไหว. เธอเลยต้องมีใครที่"ง่ายกว่า"มาทดแทน
ขอโทษที่เรา รักศักศรีตัวเองU.U ขอโทษที่ให้สิ่งที่เธอต้องการไม่ได้
ถ้าเธอรอเราไม่ไหว. เราจะปล่อยให้เธอ...
ไปได้กับใครที่"ง่าย"ดั่งใจเธอหวั่ง
ได้กับใครที่ให้สิ่งที่เธอต้องการ
เเต่ขอร้องน่ะ ...อย่าหันกลับมาทางนี้อีก
อย่าหันกลับมา...เพื่อขอให้ฉัน กลับไปในที่ ที่ฉันรู้สึกไม่มีค่า
เธอทำให้ฉัน...รู้สึกอย่างนั้น..
เธอพาผญ.คนนั้นเข้ามา ให้หล่อนมาสอนฉัน คนที่เปนเเฟนเธอ
หล่อนที่เปนใครไม่รู้ มาสอนฉันเนี่ยน่ะ!?
มาสอนว่าฉันควรง้อเธอ เธอเเค่เพื่อน
เธอคงลืมไปน่ะ..ที่รัก
ว่าที่เธอคุยกันฉันรู้หมด อ่าหะ ใช่ ใช่เเล้ว
ฉันรู้ รู้ตลอด ฉันเเค่รอเวลา ที่อะไรชัดเจน่
ถึงแม้เราปล่อยมือเธอก่อน...ไม่ได้เเปลว่า
"เรา...ไม่รู้สึก "
เวลาผ่านไป1อาทิตยได้
ที่รัก... ฉันอุส่าปล่อยให้เธอเปนอิสระ แกจะกลับมาทำไม? ในเมื่อตอนมีกัน
เธอไม่สนใจ ตอนนี้จะมากราบกราน ตลกไปมั้ย? ที่รักจ๊ฉันไม่กลับไปหรอก
กลับไปก็ควายล่ะ!
!?้
บทสรุปรักครั้งแรก....จบเเบบเจ็บๆ
๏หารักดามใจ
เวลาผ่านไป...พอที่อะไรจะเปลี่ยนไปได้
ฉันได้พบคนใหม่ๆ
เจอคนเเปลกๆอยู่ทุกวัน ชีวิตช่างสดใส
มีหลายคนมาจีบ ตลอดมา เเต่ก็ไม่มีใครที่
ทำใจสั่นไหวได้อีก...U.U
จนวันนึง ...นายคนนั้นหน่ะ!
ทำไมไม่สนใจชั้นเลย ใครๆก็จีบชั้นน่ะ!
สนใจกันบ้างสิ! ตอนนี้ชั้นสนใจ เขา
เขาที่เฉยชา ไม่สนใจความรัก เงียบๆ
เปนคนนิ่งๆ ใสซื่อ น่ารักดีน่ะ
ทำไมรู้สึกอยากเอาชนะจังน่ะ เลยแอบคิดเล่นๆ คิดไปไกลคนเดียว
ชั้นอยากลอง เปิดใจดู ^^
บางทีการที่...มีเเฟนเปนคนเงียบๆ
ปัญหาที่เคยมีอาจจะไม่เกิดขึ้นน่ะ
ชั้นลองเริ่มคุยกับเขา สานสัมพันธ์
จนชั้นเริ่มเหนมุมใหม่ๆ ที่ใครไม่เคยเหน
เราสนิทกัน จนรอบข้างเห็น
ความเปลี่ยนเเปลง....จนออกปากทัก
เขาเริ่มยิ้มบ่อยขึ้น หยอกล้อกัน เปนอะไรที่สดใสจิงๆเลยน่ะ ^^
ชั้นชอบเขา มากพอๆที่จะลืมรักเก่าจนหมด
วันนี้...ชั้นเลยตัดสินใจ พูดความในใจออกไป. เขาเปลี่ยนไป
เขาเย็นชา เขาเหินห่าง เเต่เเปลก...
เขาตอบว่าเขาชอบชั้น. เราตัดสินใจคุยกัน
เเต่ยังไง ชั้นก็รู้สึกถึงบางอย่างได้
จนชั้นรู้สึกว่า เขาไม่เหมือนเดิม.
เขาอึดอัด ชั้นรู้สึกเสียใจที่พูดไป
ชั้นถามเขาอีกครั้ง. ให้เเน่ใจ เขาบอกว่ายังไม่อยากมีใคร
ฉันตัดสินใจตอบไปว่า..ขอโทษน่ะ ฉันจะออกมาเอง เขารีบรั้งชั้นไว้
้: อย่าไปน่ะ ชั้นงงมาก. ให้ตายสิ เขาจะรั้งชั้นไว้ทำไม?!
สุดท้าย...ชั้นหันไปตอบเขา.... "ให้เราไปเถอะน่ะ โชคดี
"
ฉันพูดกับตัวเอง อกหักอีกเเล้วสิน่ะ...
บทสรุปรักครั้งที่สอง..จบทั้งยังไม่ได้เริ่ม
#มีต่อ
๏สวัสดีรุ่นพี่
๏รักเเรกพบ
๏พอเเล้วความรัก็
มาเล่ารักครั้งเเรก จนถึงตอนนี่
๏รักครั้งเเรก
เรื่องมีอยู่ว่า...กาลครั้งหนึ่ง
เราเปนเด็กสาวอายุ19ปี
เราเคยมีความรัก ที่บริสุทธิ์ดุจหิมะสีขาว
รักที่เธอบอกว่ารอได้. รอวันที่อะไรจะถูกต้อง เเละรอวันที่เธอโตพอที่จะรับผิดชอบได้
เราเลยหวังว่าจะเปนรักเเรก
เเละ รักสุดท้าย......
เเต่เเล้ว.......... .
เราก็รักกัน ไปทุกๆวันด้วยเวลา
ผ่านไปกว่า1ปีกว่า ...เราเลยฝันละเมอเพ้อพบ คิดว่ารักครั้งนี้จะเปนรักสุดท้าย. จนก่อนวันครบรอบ2ปีที่เราคบกัน
"เราพบความจริงบางอย่าง " รักที่เรามีให้กัน "รักที่บริสุทธิ"์ เธอทำมันเปลี่ยน เธอทนรอวันนั้นไม่ไหว. เธอเลยต้องมีใครที่"ง่ายกว่า"มาทดแทน
ขอโทษที่เรา รักศักศรีตัวเองU.U ขอโทษที่ให้สิ่งที่เธอต้องการไม่ได้
ถ้าเธอรอเราไม่ไหว. เราจะปล่อยให้เธอ...
ไปได้กับใครที่"ง่าย"ดั่งใจเธอหวั่ง
ได้กับใครที่ให้สิ่งที่เธอต้องการ
เเต่ขอร้องน่ะ ...อย่าหันกลับมาทางนี้อีก
อย่าหันกลับมา...เพื่อขอให้ฉัน กลับไปในที่ ที่ฉันรู้สึกไม่มีค่า
เธอทำให้ฉัน...รู้สึกอย่างนั้น..
เธอพาผญ.คนนั้นเข้ามา ให้หล่อนมาสอนฉัน คนที่เปนเเฟนเธอ
หล่อนที่เปนใครไม่รู้ มาสอนฉันเนี่ยน่ะ!?
มาสอนว่าฉันควรง้อเธอ เธอเเค่เพื่อน
เธอคงลืมไปน่ะ..ที่รัก
ว่าที่เธอคุยกันฉันรู้หมด อ่าหะ ใช่ ใช่เเล้ว
ฉันรู้ รู้ตลอด ฉันเเค่รอเวลา ที่อะไรชัดเจน่
ถึงแม้เราปล่อยมือเธอก่อน...ไม่ได้เเปลว่า
"เรา...ไม่รู้สึก "
เวลาผ่านไป1อาทิตยได้
ที่รัก... ฉันอุส่าปล่อยให้เธอเปนอิสระ แกจะกลับมาทำไม? ในเมื่อตอนมีกัน
เธอไม่สนใจ ตอนนี้จะมากราบกราน ตลกไปมั้ย? ที่รักจ๊ฉันไม่กลับไปหรอก
กลับไปก็ควายล่ะ!
บทสรุปรักครั้งแรก....จบเเบบเจ็บๆ
๏หารักดามใจ
เวลาผ่านไป...พอที่อะไรจะเปลี่ยนไปได้
ฉันได้พบคนใหม่ๆ
เจอคนเเปลกๆอยู่ทุกวัน ชีวิตช่างสดใส
มีหลายคนมาจีบ ตลอดมา เเต่ก็ไม่มีใครที่
ทำใจสั่นไหวได้อีก...U.U
จนวันนึง ...นายคนนั้นหน่ะ!
ทำไมไม่สนใจชั้นเลย ใครๆก็จีบชั้นน่ะ!
สนใจกันบ้างสิ! ตอนนี้ชั้นสนใจ เขา
เขาที่เฉยชา ไม่สนใจความรัก เงียบๆ
เปนคนนิ่งๆ ใสซื่อ น่ารักดีน่ะ
ทำไมรู้สึกอยากเอาชนะจังน่ะ เลยแอบคิดเล่นๆ คิดไปไกลคนเดียว
ชั้นอยากลอง เปิดใจดู ^^
บางทีการที่...มีเเฟนเปนคนเงียบๆ
ปัญหาที่เคยมีอาจจะไม่เกิดขึ้นน่ะ
ชั้นลองเริ่มคุยกับเขา สานสัมพันธ์
จนชั้นเริ่มเหนมุมใหม่ๆ ที่ใครไม่เคยเหน
เราสนิทกัน จนรอบข้างเห็น
ความเปลี่ยนเเปลง....จนออกปากทัก
เขาเริ่มยิ้มบ่อยขึ้น หยอกล้อกัน เปนอะไรที่สดใสจิงๆเลยน่ะ ^^
ชั้นชอบเขา มากพอๆที่จะลืมรักเก่าจนหมด
วันนี้...ชั้นเลยตัดสินใจ พูดความในใจออกไป. เขาเปลี่ยนไป
เขาเย็นชา เขาเหินห่าง เเต่เเปลก...
เขาตอบว่าเขาชอบชั้น. เราตัดสินใจคุยกัน
เเต่ยังไง ชั้นก็รู้สึกถึงบางอย่างได้
จนชั้นรู้สึกว่า เขาไม่เหมือนเดิม.
เขาอึดอัด ชั้นรู้สึกเสียใจที่พูดไป
ชั้นถามเขาอีกครั้ง. ให้เเน่ใจ เขาบอกว่ายังไม่อยากมีใคร
ฉันตัดสินใจตอบไปว่า..ขอโทษน่ะ ฉันจะออกมาเอง เขารีบรั้งชั้นไว้
้: อย่าไปน่ะ ชั้นงงมาก. ให้ตายสิ เขาจะรั้งชั้นไว้ทำไม?!
สุดท้าย...ชั้นหันไปตอบเขา.... "ให้เราไปเถอะน่ะ โชคดี
ฉันพูดกับตัวเอง อกหักอีกเเล้วสิน่ะ...
บทสรุปรักครั้งที่สอง..จบทั้งยังไม่ได้เริ่ม
#มีต่อ
๏สวัสดีรุ่นพี่
๏รักเเรกพบ
๏พอเเล้วความรัก็