หรือมีสำนึกอะไร กับคนอื่นเขาบ้างไหม?
ฉันบอกคุณแล้วว่า อย่าไปยุ่งกับการขอโทษ หรือการอภัยของใคร มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ที่จะมาตัดสินว่า สิ่งที่คู่กรณีเขามีปัญหากัน สมควรจะได้รับคำขอโทษ การอภัย หรือบทลงโทษหรือไม่อย่างไร มันเป็นเรื่องของคนสองคน ที่เขาจะไปคุยกันเอง พูดกันเอง ปรับความเข้าใจกันเอง
สิ่งที่เขาต้องคุย เพื่อหาสิ่งที่อยู่ตรงกลาง ที่ทั้งสองฝ่ายรับได้ ไม่ได้อยู่ที่เธอ จะไปชี้นิ้วว่า สมควรลงโทษ ไม่สมควรรับโทษ หรือไม่ อย่างไร
ยิ่งเขาไม่ได้ขอความเห็น ยิ่งไม่สมควร เอาสำนึกแย่ๆของคุณ ตรรกเพี้ยนๆของคุณ ไปกำหนด และไปสั่งสอนคนอื่นเขา
ทั้งเรื่องความใจแคบ ขี้ขลาด แล้งน้ำใจ ยิ่งไม่สามารถออกความเห็นเรื่องเหล่านี้ได้
ในกระทู้คุณ วชรน คุณไปบอกเขาว่า ไม่จำเป็นต้องลงโทษตัวเอง เพราะเขาไม่ได้มีความผิดขนาดนั้น
มันเรื่องอะไรของเธอ เธอคือผู้เสียหายรึไง? มันใช่เรื่องที่เธอจะต้องมานั่งให้ค่า เปรียบเทียบปรับรึไง
ตาชั่งเอียงๆของเธอ ก็ไม่ได้ช่วยจรรโลงอะไรให้สังคมเลย
และในกรณีเรา คำว่า "ขอขมาลาโทษ เพื่อไม่ให้โดนข้อหาฟ้องร้อง" เท่ากับบอกว่า เราปัดสวะให้พ้นตัวไปอย่างนั่น
คุณ รู้จักคำว่า "สำนึก" ไหม?
ถ้าไม่รู้จัก ก็คงไม่รู้ว่า คนอื่นเขามีได้
และยิ่งเป็นพวกไม่เคยขอโทษใครเพราะกะลาหนาเตอะ
เลยยิ่งไม่เข้าใจว่า คนเขาสำนึก แล้วเขาจะต้องขอโทษ
แล้วที่ขอโทษ บวกกับเรื่องที่ฟ้องร้อง คุณ "รู้" หรือ ว่ามันเกี่ยวกับอะไร
ฉันเคยขอโทษ ที่พูดความจริง เกี่ยวกับความเป็นบัวใต้ตมของนายเหรอ ฉันถึงต้องสำนึกผิด ที่บอกว่ากะลานายมันหนาเตอะ
มันเกี่ยวกันเหรอ?
แน่จริง ฟ้องเราสิ ชื่อ และนามสกุลของเรา มีพร้อม นายเรียกเมื่อไหร่ มีคนประเคนให้แน่ กลัวอะไร ฟ้องเลยๆ
แล้วมาลองดูกัน ว่าฉัน จะยอมขอโทษนายรึเปล่า
แล้วความสัมพันธ์หลังม่านของเรา มันก็เกือบจะหมดลงละนะ
ไอ้ที่บอกว่า ห่วงนั้นห่วงนี่ หรือโทรมาตีสามตีสี่ แล้วจะมาเคลมว่าเป็นเพื่อนฉันไปตลอดชาติได้ ไม่ใช่นะ
ที่ฉันส่งอะไรให้เธอ เพราะฉันยังมองว่า เป็นสิ่งที่ฉันให้ใครต่อใครไปมากมาย
จะให้คนที่น่าสมเพชอย่างนายสักคน คงไม่เป็นไร
แต่ไม่ได้แปลว่า ฉันจะยังชื่นชอบนายเหมือนเดิมหรอกนะ
นาย ถือเป็นเพื่อนกลุ่มแรก ของเรา ที่ห้องนี้
เราบอกใครต่อใครเสมอ ว่าเชื่อหัวไอ้ขวัญได้
แต่ตอนนี้ เราเริ่มสงสัย กับความมั่นใจของเราแล้ว
นายเปลี่ยนไปมาก จากคนที่มองอุดมการณ์คน
เป็นการด่ากราด เล่นพวก เล่นพ้อง จนลืมสิ่งที่เรียกว่า ความจริงใจ
และยิ่งเยาะเย้ยถากถางเรา ในเรื่องที่เธอไม่รู้
แถมทำเพื่อเอาชนะเรา ทั้งๆที่ไม่รู้จะชนะกันไปทำไม
ยิ่งดูเหลวไหลสิ้นดี
คนที่เขารุมด่าเธอ ไม่จำเป็นต้องเป็นพวกเดียวกัน
เพราะเสื้อแดงเอง มีหลายกลุ่ม หลายก้อน และหลายอุดมการณ์
พวกนาย ไม่ใช่ทาสแม้ว ที่ยิ่งใหญ่เพียงผู้เดียว
แต่เป็นเพียงมดปลวก ที่กลายไปเป็นทาสแม้ว
เข้าใจนะ
ตระกองขวัญ เคยขอโทษใครเพราะรู้สึกสำนึกในสิ่งที่ตัวเองกระทำบ้างไหม?
ฉันบอกคุณแล้วว่า อย่าไปยุ่งกับการขอโทษ หรือการอภัยของใคร มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ที่จะมาตัดสินว่า สิ่งที่คู่กรณีเขามีปัญหากัน สมควรจะได้รับคำขอโทษ การอภัย หรือบทลงโทษหรือไม่อย่างไร มันเป็นเรื่องของคนสองคน ที่เขาจะไปคุยกันเอง พูดกันเอง ปรับความเข้าใจกันเอง
สิ่งที่เขาต้องคุย เพื่อหาสิ่งที่อยู่ตรงกลาง ที่ทั้งสองฝ่ายรับได้ ไม่ได้อยู่ที่เธอ จะไปชี้นิ้วว่า สมควรลงโทษ ไม่สมควรรับโทษ หรือไม่ อย่างไร
ยิ่งเขาไม่ได้ขอความเห็น ยิ่งไม่สมควร เอาสำนึกแย่ๆของคุณ ตรรกเพี้ยนๆของคุณ ไปกำหนด และไปสั่งสอนคนอื่นเขา
ทั้งเรื่องความใจแคบ ขี้ขลาด แล้งน้ำใจ ยิ่งไม่สามารถออกความเห็นเรื่องเหล่านี้ได้
ในกระทู้คุณ วชรน คุณไปบอกเขาว่า ไม่จำเป็นต้องลงโทษตัวเอง เพราะเขาไม่ได้มีความผิดขนาดนั้น
มันเรื่องอะไรของเธอ เธอคือผู้เสียหายรึไง? มันใช่เรื่องที่เธอจะต้องมานั่งให้ค่า เปรียบเทียบปรับรึไง
ตาชั่งเอียงๆของเธอ ก็ไม่ได้ช่วยจรรโลงอะไรให้สังคมเลย
และในกรณีเรา คำว่า "ขอขมาลาโทษ เพื่อไม่ให้โดนข้อหาฟ้องร้อง" เท่ากับบอกว่า เราปัดสวะให้พ้นตัวไปอย่างนั่น
คุณ รู้จักคำว่า "สำนึก" ไหม?
ถ้าไม่รู้จัก ก็คงไม่รู้ว่า คนอื่นเขามีได้
และยิ่งเป็นพวกไม่เคยขอโทษใครเพราะกะลาหนาเตอะ
เลยยิ่งไม่เข้าใจว่า คนเขาสำนึก แล้วเขาจะต้องขอโทษ
แล้วที่ขอโทษ บวกกับเรื่องที่ฟ้องร้อง คุณ "รู้" หรือ ว่ามันเกี่ยวกับอะไร
ฉันเคยขอโทษ ที่พูดความจริง เกี่ยวกับความเป็นบัวใต้ตมของนายเหรอ ฉันถึงต้องสำนึกผิด ที่บอกว่ากะลานายมันหนาเตอะ
มันเกี่ยวกันเหรอ?
แน่จริง ฟ้องเราสิ ชื่อ และนามสกุลของเรา มีพร้อม นายเรียกเมื่อไหร่ มีคนประเคนให้แน่ กลัวอะไร ฟ้องเลยๆ
แล้วมาลองดูกัน ว่าฉัน จะยอมขอโทษนายรึเปล่า
แล้วความสัมพันธ์หลังม่านของเรา มันก็เกือบจะหมดลงละนะ
ไอ้ที่บอกว่า ห่วงนั้นห่วงนี่ หรือโทรมาตีสามตีสี่ แล้วจะมาเคลมว่าเป็นเพื่อนฉันไปตลอดชาติได้ ไม่ใช่นะ
ที่ฉันส่งอะไรให้เธอ เพราะฉันยังมองว่า เป็นสิ่งที่ฉันให้ใครต่อใครไปมากมาย
จะให้คนที่น่าสมเพชอย่างนายสักคน คงไม่เป็นไร
แต่ไม่ได้แปลว่า ฉันจะยังชื่นชอบนายเหมือนเดิมหรอกนะ
นาย ถือเป็นเพื่อนกลุ่มแรก ของเรา ที่ห้องนี้
เราบอกใครต่อใครเสมอ ว่าเชื่อหัวไอ้ขวัญได้
แต่ตอนนี้ เราเริ่มสงสัย กับความมั่นใจของเราแล้ว
นายเปลี่ยนไปมาก จากคนที่มองอุดมการณ์คน
เป็นการด่ากราด เล่นพวก เล่นพ้อง จนลืมสิ่งที่เรียกว่า ความจริงใจ
และยิ่งเยาะเย้ยถากถางเรา ในเรื่องที่เธอไม่รู้
แถมทำเพื่อเอาชนะเรา ทั้งๆที่ไม่รู้จะชนะกันไปทำไม
ยิ่งดูเหลวไหลสิ้นดี
คนที่เขารุมด่าเธอ ไม่จำเป็นต้องเป็นพวกเดียวกัน
เพราะเสื้อแดงเอง มีหลายกลุ่ม หลายก้อน และหลายอุดมการณ์
พวกนาย ไม่ใช่ทาสแม้ว ที่ยิ่งใหญ่เพียงผู้เดียว
แต่เป็นเพียงมดปลวก ที่กลายไปเป็นทาสแม้ว
เข้าใจนะ