คือเรื่องจริงๆก็นานมากแล้วค่ะ สมัยเรื่องMaleficent ค่ะ ตอนนั้นด้วยความที่เป็นแองเจอรีน่าโจรี่เล่น เราเลยตื่นเต้นมากกก คยั้นคยอพ่อแม่จะไปดูให้ได้ (ตอนนั้น14-15แล้วค่ะ) พ่อเราปกติไม่ดูหนังแบบนี้ ตอนแรกไม่ยอมไปดูด้วย แต่เพราะโดนเรายังคับเลยยอม เรื่องมีอยู่ว่า เราก็ซื้อตั๋วดูหนังปกตินี่แหละค่ะ ตอนเดินเข้าโรงมาเห็นผู้ชายกับเด็กผู้ชายสองคนเดินเข้ามา เหมือนตื่นเต้นมากกก. เราก็คิดละตอนนั้นว่า อย่าให้มานั่งใกล้ๆเล๊ยยยยย. ความซวยค่ะ เกลียดอะไรได้อย่างนั้น คือนางมานั่งเบาะข้างหลังเราค่ะ คือตั้งแต่ตอนที่หนังโฆษณาเด็กผู้ชายน่าจะคนเล็กเพราะได้ยินตอนพ่อเขาพูด ก็เริ่มคุยเสียงดังค่ะ ชนิดแบบว่าดังมากๆ แต่ยังไม่มีคนว่าเพราะหนังยังไม่เริ่ม จนหนังเริ่ม เด็กผู้ชายคนเล็กก็ถามพ่อค่ะ ถามๆๆๆๆๆๆถามจนฝรั่งคนที่นั่งเบาะข้างๆพ่อลูกคนนั้น ไปเตือนบอกให้เงียบ นางก็เงียบนะคะ พ่อเขาก็หันไปเตือนลูกนะ ขนผ่านไป10นาที นางถามอีกค่ะ ถามแบบถามๆๆๆๆๆๆๆแล้วเสียงดังมาก เราหันไปบอก คนแถวนั้นที่ดูหนังหน้าตาคือมองเด็กคนนี้ทุกคน จนพ่อทนไม่ไหว พ่อเขาลุกออกจากโรงไปเลยค่ะ เหลือแต่คนพี่กับคนน้อง คราวนี้นางก็เงียบนะคะ จนกลางเรื่อง นางเริ่มบ่นกับพี่ค่ะ พ่อเราที่หันไปมองหน้าแบบโหดๆหลายครั้ง ก็ด่าค่ะ บอกให้หุบปากได้แล้ว!  (เป็นภาษาบ้านเค้าค่ะ) จนคนพี่ก็หันไปดุน้อง สักพักน้องก็บ่นอีกค่ะ จนผู้ชายที่นั่งข้างๆเบาะเด็กสองคนนั้น (คนเดิมกับคนแรก) หันไปดุอีกค่ะ จนคนพี่ทนไม่ไหว ลุกออกไปจากโรง เหลือนางคนเดียวนั่งหน้าบูดหน้าบึ้ง พอหนังจบปึ้ป พ่อเราไม่ทนค่ะ ด่าบอกว่าทีหลังถ้ามาดูหนังแล้วเป็นแบบนี้ก็อย่ามา พอเดินออกจากโรงก็เห็นพ่อกับพี่ชายคนโตรออยู่ที่นั่งข้างนอก น้องชายคนเล็กคือโดนพ่อด่าหนักมาก อารมณ์แบบ เป็นบ้าอะไร! เธออยู่เงียบๆไม่เป็นหรอ! ครั้งหน้าฉันจะไม่พาเธอมาดูหนังในโรงอีกแล้ว! คือพอลูกหันจะหนีก็ตัวลูกหันเข้าใส่หน้าแล้วเดินไป นี่เป็นประสบการณ์ที่เจอมาค่ะ อบากบอกท่านผู้ปกครองทุกท่านว่า หากท่านรู้ว่าลูกท่านผิด ท่านควรจะสอนเค้าค่ะ #ลูกคนไม่ได้น่ารักสำหรับทุกคนค่ะ