จากข่าวผู้โดยสารชาวจีนที่ก่อเหตุชกต่อยกันเพราะเรื่องปรับที่นั่งบนเครื่องบินป้าเอื้อง ทำให้เราอยากเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะเราเองก็เดินทางอยู่เรื่อยๆ จะบนฟ้า บนบก บนราง บนน้ำ จะอะไรก็ตาม (ในที่นี้เราขอเน้นไปที่รถ) ปัญหานี้ ในความเห็นของเรา เราคิดว่ามันชักจะใหญ่ขึ้นทุกวัน
>>> หัวข้อ To passenger it may concerns เราตั้งใจจะสื่อสารเรื่องการเอาใจเขามาใส่ใจเรา รวมถึงมารยาทการใช้บริการขนส่งสาธารณะร่วมกันของคนในสังคม ที่ทุกคนสามารถใช้ร่วมกันได้
การคุยบนบริการขนส่งสาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน เรื่องกิน เรื่องเที่ยว ทะเลาะกันแฟน จนถึงเรื่องเวิ่นเว้อเพ้อเจ้อ ฯลฯ เป็นเวลานาน หรือคุยแม่มตลอดทาง บอกเลยว่ามันน่ารำคาญ โดยเฉพาะการคุยบนรถตู้ที่มีพื้นที่อยู่กระจิดเดียว ถามว่าคุยได้ บอกเลยค่ะว่าคุยได้ แต่ต้องรู้จักหยุด เพราะทั้งรถไม่ได้มีคุณเท่านั้น เว้นแต่บนรถจะเปิดหนังเสียงกระหึ่ม ใครจะเม้าส์อะไรคงได้ยินกันไม่ถนัด
และพวกที่ชอบปรับเบาะจนจ่อคอหอยคนข้างหลัง ลามไปถึงคนข้างที่ชอบถีบเบาะคนข้างหน้า มันเป็นมารยาทที่แย่มาก เห็นแก่ตัว ใครที่ชอบปรับเบาะเยอะๆจนเกินงาม ถ้าป่วย ไม่ไหวจะนั่ง ก็ขอให้บอกคนข้างหลังสักนิดเถอะค่ะ ไม่มีใครใจร้ายกับคนป่วยหรอก ส่วนกรณีรถนอน รถวีไอพี ก็อีกเรื่องนึงนะคะ
ครั้งนึงเรานั่งรถทัวร์กลับบ้านช่วงค่ำ สาวสวยด้านปรับเบาะ มาแบบจ่อคอหอย จนน้ำโค้กในแก้วที่พนักงานเอามาให้เรา หกใส่เสื้อผ้าเลอะไปหมด เราก็ร้อง "เฮ้ยยยยยย ปรับเบาะมาเยอะ น้ำในแก้วมันหก เปียกหมดแล้วเนี่ย" สาวสวย หันมามองเราทีนึง แล้วหันกลับไป พนักงานเดินไปบอกนาง ว่าอย่าปรับเบาะไปเยอะจนเกินไป นางก็เฉย ส่วนเราก็รอให้นางขอโทษ นางก็เฉยอีก บร๊ะ! ปรี๊ดดดดมากตอนนั้น แต่ก็ไม่อยากมีเรื่อง คนบนรถก็นอนกันหมดแล้ว (เดาเอา เพราะมันเงียบ) ไม่นานสาวสวยนางก็ปรับเบาะมาอีก เอาแล้วไง ! เราเลยใช้เท้ายันเบาะ (ถีบขาคู่) นางก็ยังไม่หยุดพยายาม นางหันมามอง เราก็เชิ่ดหน้า ส่ายไปมา (หน้าอารมณ์ประมาณ ก็ไม่รู้สินะ แบร่) นางคงรู้ตัว (มั้ง) เลยเลิกพยายาม เหอๆ (เราชี้แจงเหตุที่ทำให้เราตัดสินใจแสดงพฤติกรรมแบบนี้ ไว้ที่ คห.5 ท่านใดจะมองว่ารผิด ก็ไม่เป็นไรค่ะ ยินดีรับ)
ทิ้งท้ายก่อนเราจะลงรถ (ลงระหว่างทาง) เราต้องไปยืนรอข้างที่นั่งคู่แรก ที่อยู่ติดด้านหลังคนขับและก็เป็นตำแหน่งที่สาวสวยนั่ง แม่โทรศัพท์มา เราเลยถือโอกาสยืมมือแม่แป๊บ บอกเล่าประสบการณ์แย่ๆที่เกิดขึ้น พูดมันทั้งๆที่ยืนติดกับที่นั่งนางนั่นแหละ อาศัยยืนเกาะเบาะที่นั่งนางด้วยเอ้า! (เออออเราก็นิสัยไม่ดีเนอะ 555+)
ปล. เรื่องถีบเบาะ กระแทกเบาะ คงต้องฝากไปถึงโรงหนังด้วย ถีบครั้งเดียวพอทำใจ ให้อภัยได้ เพราะเขาอาจไม่ตั้งใจ แต่ถีบมาจังหวะ ตามความตื่นเต้นของหนังเนี่ย ไม่ไหวนะคะคุณ มึนหัว
ฝากไว้เนอะ เอาใจเขามาใส่ใจเรา ทุกคนก็แฮปปี้ - ขอบคุณค่ะ
To passenger it may concerns >> ท่านผู้โดยสารโปรดแซ่บบบบบบ
>>> หัวข้อ To passenger it may concerns เราตั้งใจจะสื่อสารเรื่องการเอาใจเขามาใส่ใจเรา รวมถึงมารยาทการใช้บริการขนส่งสาธารณะร่วมกันของคนในสังคม ที่ทุกคนสามารถใช้ร่วมกันได้
การคุยบนบริการขนส่งสาธารณะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน เรื่องกิน เรื่องเที่ยว ทะเลาะกันแฟน จนถึงเรื่องเวิ่นเว้อเพ้อเจ้อ ฯลฯ เป็นเวลานาน หรือคุยแม่มตลอดทาง บอกเลยว่ามันน่ารำคาญ โดยเฉพาะการคุยบนรถตู้ที่มีพื้นที่อยู่กระจิดเดียว ถามว่าคุยได้ บอกเลยค่ะว่าคุยได้ แต่ต้องรู้จักหยุด เพราะทั้งรถไม่ได้มีคุณเท่านั้น เว้นแต่บนรถจะเปิดหนังเสียงกระหึ่ม ใครจะเม้าส์อะไรคงได้ยินกันไม่ถนัด
และพวกที่ชอบปรับเบาะจนจ่อคอหอยคนข้างหลัง ลามไปถึงคนข้างที่ชอบถีบเบาะคนข้างหน้า มันเป็นมารยาทที่แย่มาก เห็นแก่ตัว ใครที่ชอบปรับเบาะเยอะๆจนเกินงาม ถ้าป่วย ไม่ไหวจะนั่ง ก็ขอให้บอกคนข้างหลังสักนิดเถอะค่ะ ไม่มีใครใจร้ายกับคนป่วยหรอก ส่วนกรณีรถนอน รถวีไอพี ก็อีกเรื่องนึงนะคะ
ครั้งนึงเรานั่งรถทัวร์กลับบ้านช่วงค่ำ สาวสวยด้านปรับเบาะ มาแบบจ่อคอหอย จนน้ำโค้กในแก้วที่พนักงานเอามาให้เรา หกใส่เสื้อผ้าเลอะไปหมด เราก็ร้อง "เฮ้ยยยยยย ปรับเบาะมาเยอะ น้ำในแก้วมันหก เปียกหมดแล้วเนี่ย" สาวสวย หันมามองเราทีนึง แล้วหันกลับไป พนักงานเดินไปบอกนาง ว่าอย่าปรับเบาะไปเยอะจนเกินไป นางก็เฉย ส่วนเราก็รอให้นางขอโทษ นางก็เฉยอีก บร๊ะ! ปรี๊ดดดดมากตอนนั้น แต่ก็ไม่อยากมีเรื่อง คนบนรถก็นอนกันหมดแล้ว (เดาเอา เพราะมันเงียบ) ไม่นานสาวสวยนางก็ปรับเบาะมาอีก เอาแล้วไง ! เราเลยใช้เท้ายันเบาะ (ถีบขาคู่) นางก็ยังไม่หยุดพยายาม นางหันมามอง เราก็เชิ่ดหน้า ส่ายไปมา (หน้าอารมณ์ประมาณ ก็ไม่รู้สินะ แบร่) นางคงรู้ตัว (มั้ง) เลยเลิกพยายาม เหอๆ (เราชี้แจงเหตุที่ทำให้เราตัดสินใจแสดงพฤติกรรมแบบนี้ ไว้ที่ คห.5 ท่านใดจะมองว่ารผิด ก็ไม่เป็นไรค่ะ ยินดีรับ)
ทิ้งท้ายก่อนเราจะลงรถ (ลงระหว่างทาง) เราต้องไปยืนรอข้างที่นั่งคู่แรก ที่อยู่ติดด้านหลังคนขับและก็เป็นตำแหน่งที่สาวสวยนั่ง แม่โทรศัพท์มา เราเลยถือโอกาสยืมมือแม่แป๊บ บอกเล่าประสบการณ์แย่ๆที่เกิดขึ้น พูดมันทั้งๆที่ยืนติดกับที่นั่งนางนั่นแหละ อาศัยยืนเกาะเบาะที่นั่งนางด้วยเอ้า! (เออออเราก็นิสัยไม่ดีเนอะ 555+)
ปล. เรื่องถีบเบาะ กระแทกเบาะ คงต้องฝากไปถึงโรงหนังด้วย ถีบครั้งเดียวพอทำใจ ให้อภัยได้ เพราะเขาอาจไม่ตั้งใจ แต่ถีบมาจังหวะ ตามความตื่นเต้นของหนังเนี่ย ไม่ไหวนะคะคุณ มึนหัว