ทริปเที่ยวพม่าครั้งนี้มันเกิดขึ้นเพราะเพื่อนในกลุ่ม 2 คน ที่เรียนภาษาพม่า
แล้วอินกับภาษาอีท่าไหนไม่รู้ อยากไปพม่าขึ้นมา จริง ๆ จขกท ไม่ได้อยากไปหรอกนะ 5555555555555
คือเมียนมาร์ไม่อยู่ในหัวเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะในใจคิดว่ามันไปยาก ลำบาก การเดินทางไม่สบาย ไรงี้
แต่เพื่อนก็มาอินเซปชั่นไง พูดทุกวัน ๆ จนเริ่มมีใจบ้าง

จนเริ่มหาตั๋ว คือ ประเด็นที่พวกเราตั้งเป้าไว้ก็คือ ตั๋วต้องถูกไม่เกิน 2 พัน
จนจองได้ราคา คนละ 1,790 บาท ไปกันรวม 4 คน
แล้วก็ได้ตั๋วดังนี้


จองไว้ก่อน ตอนจองยังไม่ได้จัดทริปอะไรทั้งนั้น 555555 ตามมีตามเกิดมาก
ก็เลยยกการจัดตารางเที่ยวให้เพื่อนคนที่อยากไป  (ประมาณว่า เอาสิ๊ อยากไปนัก ม.เอาไปจัดตารางเองเลย)
อิเพื่อนคนนั้นก็จัดก่อนหน้าที่จะไปประมาณ 1 อาทิตย์

มันก็เลยออกมาแบบนี้



**แต่มันก็ไม่เคยเป็นไปตามแผนไม่ว่าทริปไหนๆ  ทริปนี้ก็ด้วยเปลี่ยนแผนทุก ๆ 2 นาที 5555555555555
เอาจริง ส่วนใหญ่มาหาข้อมูลหน้างาน ฮ่า ๆ

ส่วนเรื่องโรงแรมเราก็จองกับ booking.com ทั้งหมด เพราะไม่มีบัตรเครดิต ตั๋วรถที่เดินทางระหว่างเมืองก็เช่นกัน ด้วยที่เราไม่มีบัตรเครดิต เราจึงไม่ได้จองไป คือตอนนั้นคิดแค่ว่า ไม่เต็มรถ จะบ้าหรือใครจะมาเที่ยวหน้าฝน 555555 (ก็ก.นี่ไง)

ต้องบอกไว้ก่อนว่า ก่อนที่เราจะไปเบอม่าเนี่ย มีข่าวแผ่นดินไหว ประท้วง โอ้ยยย สารพัดปัญหาเข้ามา คิดในใจแล้วว่ามันจะล้ม  แต่ก็ไม่ล้ม มาจนได้แห่ะ





2 มิถุนายน 2559
ฝนตกเทลงมาจ้า แบบว่าเอ่อตกตั้งแต่ไทยเลย ลางไม่ดีอีกแล้ว แต่ก็จะไปเนอะ555
มาถึงสนามบินก็จัดการแลกเงินไทยเป็นเงินดอลล่าพร้อมทั้งไม่ลืมที่จะกำชับกับ พนง.ว่า ขอแบงค์ใหม่ๆ ฉันจะไปเมียนมาร์

เอาล่ะ ตัดภาพมาที่พม่า เครื่องแลนด์ ผ่านตม.หน้าบึ้ง เรียบร้อย ก็จัดการหาที่แลกเงิน
เพื่อนคนหนึ่งชื่อ เต่า (นามสมมุติ) 5555555555  ก็เจอที่แลกเงินเรทดีกว่าใครเพื่อน
นางก็จัดการไปแลกจ้า   สักพักนางก็กลับมาหากลุ่มเพื่อน ทำหน้าดีใจว่าได้แลกเงินแล้ว
แต่นางก็ต้องช็อค เพราะนางถูกโกง 5555555555555555555555555555555555555 นางถูกโกง นางถูกโกง นางถูกโกง ตั้งแต่เครื่องLANDEDเลยจ้า
เซอร์ไพรซ์มัก ๆ   ตีไปเงินไทยก็ประมาณ 300 บาท พอหันไปที่ พนง.ที่แลกเงิน ก็ทำหน้ามึนๆ ประมาณว่า อะไรนะ ชั้นไม่รู้เรื่อง เธอใส่ร้ายชั้น ชั้นไม่ได้ทำ   นี่ก็เลยไปแลกที่บูธที่น่าเชื่อถือที่สุด 555 บูทที่อิเต่าไปแลกนั้น ไม่ขอแม้กระทั่งพาสปอร์ต ฮัลโหลเวิล์ด


หลังจากแลกเงิน ก็มาหาที่ซื้อซิม เพื่อนที่หาข้อมูลชื่อ อิพาน (นามสมมุติ) ก็บอกว่า ของ ooredoo ดีที่สุดในแผ่นดินพม่าแห่งนี้

ก็เลยเดินเข้าไปจัดแจงซื้อซิม ราคา 4500 จั๊ต ใช้เน็ตได้ 550 MB (หลังจากใช้แล้วก็โอเคนะ บางพื้นที่ก็ไม่มี เช่นพุกามนอกเมือง แต่โดยรวมดีมัก)
แพคเกจต่าง ๆ



แต่พวกเราก็ช็อครอบสองเพราะเงินทอนของเขาเก่ามาก เก่าแบบโอ้ยย นี่เงินพิมพ์ตั้งแต่ ร.ศ. ไหนหรอ เก่าอะไรเบอร์นี้ ผ่านสงครามอันใดมา

พนง.เห็นเราทำหน้าอึ้ง ๆ ช็อคกับธนบัตร 5555  เขาก็เลยหยิบเงินทั้งหมดที่มีมาให้เราดู และแสดงสีหน้าประมาณว่า
ทั้งหมดทั้งปวงที่ชั้นมี มันก็เก่าเบอร์นี้ทั้งนั้น 555555555555555555555   Ok, ยอมแล้วทูนหัว


จากนั้นก็ไปหาแทกซี่เพื่อจะเข้าไปที่พักกัน
อิพาน(คนจัดทริป) กล่าวว่าเราต้องไปเรียกแทกซี่นอกสนามบิน พวกเราก็เดินออกไปกัน แต่ด้วยที่ฝนพึ่งจะตก แฉะมาก รองเท้าแตะที่ไม่มีดอกยางก็ไม่เกาะถนนไง พร้อมกับสัมภาระอันหนักอึ้ง

ไกลมาก ดูสิ หมื่นลี้ได้

พวกเราจึงพร้อมใจกันเรียกแทกซี่แถวนั้น อิพานมันอ่านมาว่า ค่าแทกซี่ประมาณ 8,000 จั๊ต
ลองเรียกดู คนขับก็บอกว่า 10,000 จั๊ต พร้อมทั้งเหตุผลว่า far it's far  far ไรงี้ ต่อเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล (ในใจเราก็รู้นะว่ามันไกลจริง ๆ)
เรียกคันต่อมา คนขับบอก 9,000 จั๊ต  พวกเราพูดพร้อมกัน No, thanks แล้วสบัดบ็อบหนี แต่คนขับเรียกพวกเราตามหลังมา
พร้อมกับถามว่า "จะให้เท่าไหร่"    เราก็มองหน้ากันทำตาปริบๆ อิพานก็พูดว่า 7,000 จัต No More 5555555555555555555555555
คนขับก็ตกลงแต่โดยดีนะ


นั่งมานานมาก น๊านนาน กว่าจะถึง คือรถที่นี่บีบแตรกันสนั่นหวั่นไหว โอ้ยยย รำมาก
สุดท้ายก็มาถึงโรงแรม ไม่นานฝนก็ตกอีกจ้า