ดิฉันเคยทำงานให้บริษัทเอกชน เคยจับโปรเจ็คของลูกค้ารายใหญ่ๆหลายราย ประสบการณ์การทำงาน 3 ปีแต่ทำได้แทบทุกอย่าง ดิฉันประสบความสำเร็จมีเงินเก็บพอควรมีช่วงที่ดิฉันอยากหยุดงานไปทำกิจการส่วนตัวระยะหนึ่งพอดีว่าเพื่อนของคุณแม่ทำงานอยู่ในองค์กรใหญ่มากได้มาโฆษณาชวนเชื่อกับคุณแม่ดิฉันว่าเค้าเป็นผู้ใหญ่ในนั้น จะเอาดิฉันเข้าองค์กรใหญ่โตแห่งหนึ่ง คุณแม่เลยมาบอกให้ดิฉันลองดูดิฉันไม่อยากขัดท่านจึงลองเข้ามาทำงานดู พอมาแรกๆเค้าบอกว่าให้เป็นลูกจ้างสัญญารายเดือนไปก่อน 3 เดือน แล้วค่อยสอบบรรจุพอเป็นพิธี ให้เราไปทำตำแหน่งนึงซึ่งทำร่วมกับพี่อีกคนที่ทำมานานแล้ว และค่อนข้างใกล้ชิดกับหัวหน้างานที่ดิฉันต้องไปทำ สนิทขนาดจูงจมูกได้ทุกอย่าง แรกๆเค้าดีกับดิฉันแต่พอทำงานไปดิฉันเห็นว่าตัวเนื้องานมันมีความผิดปกติหลายอย่าง และเครื่องมือต่างๆ มีน้อยมากและเป็นของเก่าและเสียทั้งหมด พอผ่านมา 3 เดือนเพื่อนคุณแม่เค้าบอกว่าเราจบไม่ตรงกับสายงานด้านบริหารฯ มันขัดกับระบบราชการในการรับบรรจุขอเขียนโครงสร้างให้เรารอก่อนได้บรรจุแน่ ดิฉันเลยต้องเซ็นสัญญาเป็นลูกจ้างรายปีไปก่อน 1 ปี ใน 1 ปีไม่มีทีท่าว่าเราจะได้บรรจุ ระหว่างนั้นงานทุกอย่างจะโดนโยนมาให้ดิฉันทำทั้งเอกสาร เดินส่งหนังสือ งานติดต่อ เสาร์-อาทิตย์ต้องมาทำงานบ้าง ทำงานดึกดิฉันก็ไม่เกลี่ยง ลืมบอก เงินเดือนประมาณ 15,000 ไม่มี OT ไม่มีสวัสดิการณ์ เพราะเป็นประเภทสัญญาจ้างเหมารายปี ไม่มีวันหยุดวันลา หยุดตามวันหยุดพิเศษต่างๆ ถ้าลานอกเหนือจากนี้จะโดนหักเงินจากค่าจ้าง ไม่มีประกันสังคม งานของดิฉันต้องทำเอกสารวันละประมาณ 30 เล่ม เล่มละประมาณ 30 หน้า และเรื่องระบบดูแลเรื่องภายในต่างๆ บางทีต้องทำสถิติของงานส่งหัวหน้างาน บางทีต้องซ่อมอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ จัดการประชุม จัดทำวาระต่างๆ สรุปเรื่องต่างๆ เป็นกึ่งผู้ช่วยเลขา และพนักงาน ฯลฯ พอหมดสัญญาปีแรกดิฉันสงสารพี่ที่ทำอยู่ว่างานมันมหาศาล ถึงไม่มีทีท่าว่าจะได้บรรจุดิฉันก็ต่อสัญญาอีก 1 ปี แต่พอมาหลังๆ เหมือนพี่เค้าจะโยนทั้งงานและขี้ มาให้ดิฉันทั้งหมด และมาพบว่าปีเก่าๆที่ผ่านมาพี่เค้าหมกเม็ดงานซ่อนหัวหน้าเค้าเอาไว้มากมายเหลือเกิน บางอย่างก็เอาเอกสารไปทิ้งเวลาเคลียออฟฟิตบ้าง บางอย่างดิฉันต้องช่วยทำให้งานเป็นปัจจุบัน คือตามเช็ดขี้และกลบกลื่นให้ เพราะกลัวหัวหน้าจะโดนหางเล่ไปด้วยว่าทำงานชุ่ย มันหลายๆเรื่องมาประดัง งานก็โดนโยนมาให้ทุกวัน วันละหลายๆกอง ยิ่งเห็นเราไม่พูด ทำงานยังทันยิ่งเอามาเพิ่ม บางครั้งไม่ให้เกรียติในการทำงานเพราะดิฉันกำลังใช้สมาธิทำงานพี่แกก็เอางานนั่นมาโยน เอานี้มาพูด บางทีแกนั่งโต๊ะหน้า ดิฉันนั่งโต๊ะหนัง คนมาขอแฟ้มก็ใช้ให้เราเดินออกไปเอาทั้งๆที่เค้าอยู่ใกล้มาก ลืมบอกโดยตำแหน่งเค้าไม่ใช่หัวหน้าเรานะคะ แต่เค้าพยายามทำตัวเป็นหัวหน้า และที่นี้จะมองเด็กจ้างเหมือนคนละชนชั้นกับบุคคลากรซึ่งจริงๆ เป็นกลุ่มกำลังที่สำคัญมากในการขับเคลื่นองค์กร และในออฟฟิตดิฉัน มีแค่ คอมฯ 2 เครื่อง ปริ้นเตอร์ขาวดำ  1 เครื่อง เท่านั้น นอกนั้นจะเป็นอุกกรณ์สำนักงานที่พังแล้วทั้งหมด แถมเอกสารก็เป็นเอกสารเก่าที่ไม่เคยเคลีย เอกสารใหม่ต้องวางกับพื้น เอกสารเก่าอยู่ในตู้เอกสาร ดิฉันเลยกำลังจะลาออกค่ะ จะไปเปิดกิจการส่วนตัวเหมือนเก่ารู้สึกเสียเวลาและกำลังมาก กับ 2 ปีที่ทำงานที่นี้แล้วไม่ได้อะไรเลย เป็นคุณๆที่ได้เข้ามาอ่านละคิดแบบดิฉันมั้ย อีกใจก็ห่วงกลัวว่าเค้าจะทำงานกันไม่ทัน อีกใจก็อนาคตเราเดี๋ยวเค้าก็หลอกหาคนใหม่มาทำแทนได้แหละ

ปล.เพื่อนคุณแม่จริงๆก็ไม่ได้ใหญ่โตในองค์กรนั้น เป็นแค่หัวหน้าเล็กๆ โดนลูกน้องเล่นหัวด้วยซ้ำ และพี่ที่ทำงานด้วยชอบไปบอกคนอื่นว่าเราเป็นแค่คนทำงานตามคำสั่งเค้า คนส่วนใหญ่คิดด้วยซ้ำว่าเราเป็นแค่คนเดินเอกสารรึเปล่า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราทำงานทั้งหมด จะมีหัวหน้าบางฝ่ายเท่านั้นที่รู้ ดิฉันทำงานมา 2 ปี ชื่อบนเอกสารเป็นดิฉันที่เป็นคนออก แต่เวลาเอกสารส่งกลับจะฝากส่งพี่อีกคนตลอดทุกฉบับค่ะ และตำแหน่งดิฉันเปลี่ยนคนทำงานบ่อยมากอยู่ไม่ได้ซักคน