พอดีว่า ผมได้มีโอกาสได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงครับ (ผมเป็นฝ่ายจีบ ตอนนี้ก็ 6 เดือนได้ครับ ยังไม่ได้ขอคบเป็นแฟนครับ)
ผมชอบที่เค้ามีนิสัยมั่นคงดี ขนาดคนที่เลิกกันไปแล้วเค้ายังไม่ลืมเลย เป็นปีๆ ก็ยังคงคิดถึง
ผมก็เข้าใจนะครับ ว่ามันลืมยาก และสำหรับบางคนก็ไม่สามารถลืมได้ แต่สำหรับคนที่พยายามเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งแทนที่คนเก่านั้น
มันก็นับว่าเป็นอุปสรรคอย่างมาก ที่คิดจะเข้าไปแทนที่เค้าคนนั้น ที่แสนดีและหน้าตาดี
ซึ่งถ้าผมเป็นเค้า ผมก็คงไม่อยากได้คนที่แย่กว่าคนเก่ามาคบหรอก มันเป็นเรื่องปกติที่ต้องการอยากจะได้คนที่ดีกว่าเดิม
เพื่อจะได้ไม่ต้องเจอกับเรื่องผิดหวัง ซ้ำๆ เดิมๆ

เธอเป็นผู้หญิงที่เข้าใจยาก หรือเป็นผมเองที่ไม่เคยเข้าใจเธอจริงๆเลย กันแน่นะ...?
ประมาณว่า เธอไม่ชอบคนเยอะ ไม่ชอบคนเซ้าซี้ อยากคุยก็คุย ไม่อยากคุยก็ไม่คุย ว่างก็คุย ไม่ว่างก็ไม่คุย อยากทำอะไรก็ได้ ไม่อยากทำอะไรก็ไม่ทำ
ผมก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเธอคิดยังไงกับผม ผมก็เคยถามนะว่ารู้สึกยังไงกับผมหรอ ก็บอกว่ารู้สึกดีนะ
ผมเป็นคนที่ต้องการความสนใจ ใส่ใจ ชอบให้คนให้ความสำคัญ(แค่คนที่สำคัญกับผม) ซึ่งถ้าผมไม่แคร์ ผมไม่เซ้าซี้ ผมกลัวว่าผมจะกลายเป็นคนชินชา และเฉยๆ ไปในที่สุด ผมก็อยากเป็นคนสำคัญอยากมีเวลาทำอะไรร่วมกัน ไปเที่ยว ดูหนัง เดินเล่น หาอะไรกิน ซึ่งเธอมักจะไปกับเพื่อนสนิทมากกว่า
บางทีผมก็ไม่รู้ว่าควรจะเดินหน้าต่อ หรือควรหยุดพอได้แล้ว ถามว่าหวังมั้ย มันก็หวังนะครับที่จะได้คบกัน แต่พอหวังไว้มันก็ผิดหวังทุกที เห้อออ
ผมควรจะทำตัวยังไงดีครับ อันนี้ผมอยากปรับปรุงตัวเองด้วยครับ