เพราะผมพยายามมากไปเขาเลยไม่เห็นคุณค่าหรือครับ

ตามหัวข้อเลยครับ
ผมพยายามทุกอย่างทุ่มเททุกอย่างให้ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ไม่ค่อยสนใจผมเลย ไม่ว่าเวลาไหนที่เขาต้องการผมอยู่ตรงนั้นเสมอ แต่สำหรับเขา เขาสามารถหายไปจากผมได้เป็น 2-3 ชั่วโมง แบบ ก็ทำธุระมาลืมบอก คือถ้าผมยังเซ้าซี้อยู่ผมก็โดนหาว่างี่เง่า แต่ถ้ากลับกัน ถ้าผมทำอะไรไม่บอกเขาจะงอนผมเป็นวันเลย
ต่อให้ผมเหนื่อยอะไรมาผมก็ต้องเป็นฝ่ายผิด ผู้ชายก็มีความรู้สึกนะ อยู่ผมก็เข้าใจที่คนเขาพูดว่า ผู้ชายเริ่มจาก 100 ผู้หญิงเริ่มจาก 0 กว่าผู้หญิงจะรักผู้ชายเต็ม 100 ผู้ชายก็โดนทำร้ายมาจนแทบจะไม่เหลือแล้วอ่ะ ในลำดับความสำคัญ เพื่อน ภาพผู้ชายหล่อๆ หนังเกาหลี ผมยิ้มอยู่ต่ำกว่าทุกอย่างเลย แต่เขาก็พูดนะว่าผมสำคัญ  ขนาดแค่บางอย่างผมบอกไม่ชอบ เขายังไม่สนใจเลยแต่กลายเป็นผมงี่เง่าแทน ผมร้องไห้เพราะเขามาหลายรอบมาก โดยเฉพาะอดีตผม
คือเราทุกคนมีอดีตทั้งนั้นแหละ เขาชอบพูดเรื่องอดีตผมมาก แต่กลับกันถ้าผมพูดถึงของเขามั่วเชื่อเถอะ ผมงี่เง่ามั่งแหละ มันก็แค่อดีตมั้ย เลิกคุยๆ
ผมอยากให้เขารักผมมั่งจังรักผมมากว่าทุกอย่างเลย ให้ผมเป็นที่หนึ่งไม่ได้หรือ หรือเพราะเขาไม่กลัวเสียผมไปหรือเขาอาจไม่เคยแคร์ผมเลยก็ได้มั่ง
ถามหน่อยสิครับผมควรอยู่ต่อจนกว่าเขาจะเริ่มรักผมใช่มั้ย ผมไม่อยากเริ่มใหม่แล้ว ผมไม่อยากรักใครแล้วทำไมความรักมันยากจังเลย
ผมอยากลองหายไปดูจัง แต่ผมกลัวเขาไม่ตามหาผม กลัวว่าผมจะหาทางกลับไปไม่ได้ ผมต้องทำยังไงครับ หรือเพราะผมมีเงินให้เขามั่ง บางที่ผมยังยากดูแชทแฟนเก่าเขามากเลยผมอยากรู้ว่าแฟนเก่าเขาได้เขาดีขนาดไหน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่