สวัสดีค่ะ เราของแทนตัวเองว่า เร็น นะ เป็นผู้หญิงนะ5555 เรื่องมันมีอยู่ว่า
    เราสอบเข้า ม.4 รร.ชื่อดังรร.หนึ่งที่ขอนเเก่น เพราะเห็นว่าดี ใกล้ที่เรียนพิเศษและตามคนที่ชอบมา เราชอบเขามา 9 ปีแล้ว  เขาก็รู้ด้วย เคยอยู่ห้องเดียวกันกับเขาจนถึง ป.6 เขาก็เข้า ม.1 ที่นี่ เราก็ยังไม่เลิกเขา 5555 จนถึงตอนนี้

     วันหนึ่งห้องเราจับ บัดดี้กันค่ะ คือจับคู่ ชาย หญิง เวลาทีู่้ชายไปเรียน รด. หรือ ไม่อยู่ ผู้หญิงต้องเก็บงาน อธิบายการบ้านให้ฟังว่า ทำไรบ้าง
ทีนี้ เพื่อนสนิทเรา มี 2 คนค่ะ แทนชื่อว่า เมย์ กับ เพลง ล่ะกัน ( ชื่อสมมตินะคะ )  เมย์จับบัดดี้ได้คู่กับโอค่ะ โอคือคนที่เราชอบนั่นเอง



    เรื่องมันชักยังๆ ไม่รู้ วันนึง เราเห็น 2 คนนี้เล่นด้วยกันค่ะ คือโอเนี่ย เอาคางเกยบนหัวของเมย์ เมย์ก็ตัวเตี้ยๆนะ 150 ค่ะ เรา 167  555 นางเตี้ยที่สุดในห้อง
แล้วโอก็สูง 170 กว่า มันเหมือนกอดกันกรายๆ แล้วต่อหน้าเรา เรารู้สึกว่า เราอยากร้องไห้ อยากเดินหนี เราไม่ได้อิจฉานะ ไม่โกรธเพื่อนด้วย แต่ เพลงรู้ว่าเราชอบโอคนเดียว เราเห็นแบบนี้เลยไม่คิดจะบอกเมย์ ถ้าเขาชอบกันจริงๆ เราก็จะถอยให้ เพราะ โอรู้ว่าเราชอบเขา แต่ก็ไม่ชอบเราและไม่คิดจะยุ่งกับเราอยู่แล้ว ถ้าเล่นกันแบบเพื่อนเราก็ไม่อยากเห็น เราไม่ได้หวังให้เขามาทำแบบนี้กับเราแต่เราก็ไม่อยากเห็นเขาไปทำกับใครเหมือนกัน เเต่มันไม่มีสิทธิ์เปล่าวะ ได้แค่ทนให้ได้ ทำใจเท่านั้นเเหละ

     วันต่อมา เราก็เห็นพวกเขาเอามือเเนบกัน เทียบขนาดมือมั้ง ยิ้มแบบมีความสุข จิ้มเอว จิ้มแก้ม แกล้งกัน หยอกกัน จินตนาการดูล่ะกัน ต่อหน้าเรา.... อีกแล้ว   เราก็อาการเดิมอยากร้องไห้ เจ็บ เเต่เราก็เดินออกไปจากตรงนั้นให้พ้นๆ

       วันนี้หนักที่สุด เพราะวันนี้ไปปฐมนิเทศที่ ต่าง รร. ในหอประชุมมันจะมี เก้าอี้พลาสติกให้นั่งเป็นแถวใช่มั้ยล่ะคะ พวกเขานั่งด้วยกัน เรากับเพลงนั่งข้างหลังพวกเขา เรานั่งหลังโอ เราเห็น 2 คนนี้เเกล้งกัน หยอกกัน จับไม้จับมือ เอาหัวซบกัน ถ้าไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกันคงคิดว่าเเฟนกัน กระหนุงกระหนิงกันมาก
เราไม่ได้อิจฉา ไม่ได้โกรธเพื่อน เราไม่อยากเห็น อยากไปนั่งที่อื่น เราโกรธตัวเองมากกว่าที่ลืมโอไม่ได้สักที น้ำตารื้นขอบตาบ่อยมาก เวลาที่พวกเขาหันมา เราก็(พยายาม)ยิ้มให้ พอหันกลับเราก็เหมือนเดิม เพลงก็มองหน้าเรา ถามว่าเป็นอะไร นางรู้อยู่แระ มันก็ตลกเรา 555  คงตลกมากจริงๆ เราก็ทนอยู่แบบนั้นแหละ จนจบงาน

     พอจะขึ้นรถกลับ เรานั่งไม่คุยกับใครเลยถึงคุยก็นับคำได้ ส่วนโอก็ย้ายมานั่งใกล้ๆเมย์ เราก็นั่งอยู่หลังเมย์ เพราะเมย์นั่งกับเพลง เรารู้สึกปวดหัว ปวดใจ อยากร้องไห้แต่ก็ไม่ร้อง จนกลับมาที่หอพัก

    แม่เราโทรมา เราก็คุยไปเรื่อยๆไปๆมาๆ เราก็เลยระบายให้แม่ฟัง เพราะเเม่รู้ว่าเราชอบโออยู่แล้ว แม่ก็ทั้งสอน ทั้งปลอบ บอกว่า ร้องออกมาให้หมด พรุ่งนี้ หนูจะโอเคมั้ย เราก็บอกว่า ต้องโอเคสิ เราก็ร้องไห้ แบบฝนตกห่าเทลงมาเเรง อึดอัดมาก มีเท่าไหร่ปล่อยมาให้หมด  แล้วที่ชอบที่สุดคือ ถ้าไม่อยากคิดถึงทำงานมากๆ พักน้อย จะได้ไม่มีเวลาคิด คุยไปเรื่อย เราก็ร้องไห้ออกมาให้หมด
    
วันต่อมาก็วันนี้เเหละ โอก็มาเจาะเเจ๊ะกับเมย์เหมือนเดิม ซื้อขนมมาฝากด้วย พอเลิกแถว โอก็เดินตามเมย์มา พร้อมเรากับเพลงด้วย เราได้คุยกับโอด้วย เรารู้สึกใจไม่เต้นเหมือนเดิมเลยอ่ะ วันนี้เรา(พยายาม)ทำตัวให้ร่าเริง ยิ้มมากๆกว้าง เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็พูดเเซว เมย์กับโอด้วยตอนที่เดินมาด้วยกัน เรา(พยายาม) เข้มแข็งให้มากที่สุด แต่ว่าก็ยังมีคนหัวอกเดียวกัน เพื่อนในห้องนี่เเหละ นางก็นั่งซึมส่วนเราก็ fake ต่อไป เรารู้สึกเหนื่อยจริงๆ ที่ต้องยิ้มเวลาโอมาหาเมย์หยอกกัน แกล้งกัน แบบนั้น เเต่ก็พยายามไม่มองเหมือนกัน  

     อันนี้เราไม่เเน่ใจว่า ที่โอมาใกล้ๆเมย์เพื่อทำให้เรา หึงรึเปล่า ทดสอบปฏิกิริยาเรา แกล้งเรารึเปล่า เพราะเราสังเกตว่า โอหันมามองเราเวลา เเกล้งเมย์ หรือเวลาอื่นล่ะมั้ง  แล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้ๆเรา เราก็เลย ยื่นหน้าไปคุยกับเพลง ใจก็กระตุกนะ แต่เราเจ็บมากกว่า   เราเเค่เดาเล่นๆ แต่มันก็อาจไม่ใช่ก็ได้

  ปล. ขอบคุณที่อ่านนะคะ ยาวมาก ขอบคุณค่ะ