...แทนที่สองพ่อลูกจะปรับความเข้าใจกัน กลับยิ่งทำให้ความสัมพันธ์แย่ลง เพราะเตชินปักใจเชื่อว่าพ่อกับพศิกามีอะไรกัน จึงพูดจาดูถูกเธอต่างๆนานา อนุพงศ์โกรธจัดเผลอตบหน้าลูกชายหนึ่งฉาด พอรู้สึกตัวจะเข้าไปขอโทษ แต่เตชินกลับฟิวส์ขาด ตบหน้าอนุพงศ์ฉาดใหญ่ เท่านั้นยังไม่พอ เขาชกหน้าพ่อบังเกิดเกล้าไปหนึ่งหมัดแบบแรง ๆ ทำให้อนุพงศ์ล้มลงไปกับพื้นราวกับให้กรรมการนับแปด พร้อมกับคำพูดของเตชินที่ทำให้อนุพงศ์อึ้งที่สุดในชีวิตว่า "-ูไม่มีพ่ออย่าง-ึง และจำไว้  -ึงไม่ใช่พ่อ-ู" บัดนี้ เขาเสียใจเกินกว่าจะฟังคำแก้ตัว ประกาศลั่นจะไม่กลับมาเหยียบที่นี่อีก วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ท่านจะเห็นหน้าเขา แล้วเดินจากไปทั้งน้ำตาคลอเบ้า อนุพงศ์ได้แต่มองตามทั้งอึ้ง แค้น และเสียใจต่อการกระทำของเขา การกระทำของลูกบังเกิดเกล้าที่ไม่ควรทำต่อพระคุณพ่ออย่างยิ่ง...

ด้านนลินีไม่ได้เรียกพศิกามาคุย แต่เรียกมาด่าว่าฐานคิดจะรวบหัวรวบหางทั้งพ่อทั้งลูก เธออธิบายว่าไม่เคยคิดอะไรกับทั้งอนุพงศ์และเตชิน แต่อีกฝ่ายไม่เชื่อแถมด่าหยาบๆคายๆ พอถูกด่าว่าให้บ้างนลินีโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ตบเธอหน้าหัน แล้วหมายหัวเอาไว้จะทำทุกวิถีทางเพื่อกำจัดเธอไปจากที่นี่ พศิกาโกรธอีกฝ่ายเป็นอย่างมาก เวลานี้ไม่เห็นว่าใครผู้ใหญ่ ใครเด็ก เธอตบหน้านลินีไม่ยั้งซ้ายหันขวาหันหลายรอบจนนลินีล้มไปต่อหน้าต่อตา แล้วพศิกาชี้หน้านลินีพูดว่า "จำไว้นะคะ ฉันจะอยู่ที่นี่ หมาที่ไหนก็ห้ามฉันไม่ได้ จำไว้" พร้อมกับเดินข้ามหัวนลินีจากไป แบบไม่รอให้นลินีตบคืนอีกรอบ เพราะบัดนี้ อีกฝ่ายลำพังจะลุกก็ยังไม่ไหว ต้องให้ลูกน้องช่วยประคองเลยทีเดียว...