ไดอารี่หมอดู โดย คุณหมอพีร์ ค่ะ  

จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 213 ค่ะ


ธันวาคม ๒๕๕๗

สวัสดีค่ะทุกคนที่อ่านไดอารี่หมอดู  

อาทิตย์ที่ผ่านมาทำกับข้าวไปวัดมาค่ะ ทำน้ำพริกอ่อง แกงจืดเห็ดสามอย่าง ผัดวุ้นเส้นใส่ไข่ และโยเกิร์ตหนึ่งโหลค่ะ เวลาถวายเสร็จแล้วญาติโยมนำอาหารที่เหลือออกมา จะเห็นว่าส่วนใหญ่โยเกิร์ตจะหมดค่ะ ส่วนอาทิตย์นี้ติดธุระเลยงดทำอาหารถวายวัดไปหนึ่งอาทิตย์ เลยเอาบุญที่ลูกค้าคนหนึ่งเธอส่งมา เอารูปมาลงให้ร่วมอนุโมทนากันค่ะ

พออายุมากขึ้นจะรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมาก นี่จะสิ้นปีอีกแล้วค่ะ ตอนเด็กคิดอยู่ตลอดว่าอยากโตเป็นผู้ใหญ่ ตอนเป็นผู้ใหญ่ก็ว่าเวลามันเร็วเกินไปอีก เนี่ยแหละค่ะมนุษย์เรา แต่ละสิ่งไม่มีอะไรได้ดั่งใจ

โลกเรามีการกระทบกระทั่งกันตลอดเวลาจริงๆนะคะ คนเราเวลาเจอกันก็มีถูกใจกันไม่ถูกใจกันตลอด บางอย่างเนื่องด้วยการทำผิดศีล บางอย่างด้วยอำนาจของกรรมที่ต้องทำให้เห็นบิดเบือนจากความเป็นจริง ครั้งหนึ่งที่รู้สึกว่าเข้าใจคนอื่นผิดแรงคือขับรถบนถนนมาดีๆ อยู่ๆเขาเปิดไฟสูงขับรถเบียดมาช่องขวา ในใจเราตอนนั้นตำหนิว่าทำไมขับรถอย่างนี้ พอเราผ่านไปถึงได้เห็นว่ามีต้นไม้หักขวางถนนเต็มเลนที่เขาวิ่งพอดี ประเด็นตรงนี้ไม่ได้สำคัญเท่าสิ่งที่ว่า มนุษย์สามารถมีเรื่องเข้าใจผิดกันได้ง่ายๆตลอดเวลา และสิ่งที่เราเข้าใจผิดในบางครั้งมักจะมาจากกิเลสของตัวเราเอง บางครั้งเวลาโดนเข้าใจผิด แล้วต้องพยายามอธิบายให้คนอื่นเข้าใจถูกก็ยากแสนยาก ดังนั้นจึงต้องหัดทำใจอุเบกขา ไม่ไปอยากให้เขาเข้าใจตัวเรามากขึ้น เพราะเราจะอยากจนทรมานเองค่ะ บนโลกใบนี้จะให้คนรักเราชอบเราเข้าใจเราหมดย่อมเป็นไปไม่ได้
อาทิตย์ที่ผ่านมาเจอน้องคนหนึ่งเธอมักจะมีเรื่องที่โดนเข้าใจผิดในบริษัทเป็นประจำ โดนใส่ร้าย หักหลังหาเรื่อง มีเหตุให้โยกย้าย ย้ายบริษัทมาสามสี่ที่เป็นเหมือนกันหมด เธออดทนอดกลั้นทุกข์ ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำบุญอย่างเดียวและทำอย่างต่องเนื่อง เธอพยายามปฏิบัติธรรมจนกระทั่งมันทำให้เธอมีสติมองอย่างเข้าใจมากขึ้น ไม่เพ่งโทษคนอื่นว่าทำไมเขาต้องทำเรา ซึ่งบางครั้งคนอื่นเขาเตือนด้วยความหวังดีหรือเขาแค่พูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มนิดหนึ่ง แต่ด้วยอำนาจของกรรมเก่าที่ต้องทรมานกับคำพูดคนอื่นมันจะทำให้เธอแปรออกมาเป็นความทุกข์จนได้ พอใช้กรรมอย่างต่อเนื่องบวกกับการทำความดี ทำให้วิบากเบาลงทุกข์น้อยลงตามลำดับ

มีลูกค้าอีกคนหนึ่งเป็นคล้ายอย่างนี้คือพูดคุยสื่อสารกับญาติพี่น้องในครอบครัวไม่เคยเข้าใจ เขาพูดบอกธรรมดาหาว่าเขาบ่นด่าตำหนิติเตียน พอน้อยใจมากๆก็คุยกับที่บ้านน้อยลง ทำตัวแปลกแยกไม่เข้ากับใครในบ้าน พอเจอเพื่อนติดเพื่อนก็คิดว่าคนนอกบ้านดีกว่าคนในบ้าน พอวันหนึ่งเขาต้องเจอคนนอกบ้านทำให้เดือดร้อนทั้งการเงินทั้งการลงทุน ทำให้เขาเสียใจอย่างรุนแรง เรื่องนี้ทำให้เขาได้เห็นความสำคัญของคนในบ้านว่า ไม่เคยทำให้ตัวเองเดือดร้อน สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ตลอด เพิ่งจะมาเข้าใจคนในบ้าน หลังจากนั้นความคิดวิสัยทัศน์กับที่บ้านก็เปลี่ยนไป บางครั้งมนุษย์ต้องใช้กรรมบางอย่างให้เบาลงหรือทำบุญได้จนยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น ทุกสิ่งอย่างถึงจะดีขึ้น

ทุกสิ่งทุกอย่างบางทีมีเงื่อนไขของเวลาและการกระทำที่เหมาะสม ว่าเมื่อไหร่เราจะมีวิถีชีวิตที่ดีขึ้น ดังนั้นช่วงเวลาที่ทุกข์ต้องอดทน เมื่อเราผ่านช่วงนั้นมาได้เราจะโตขึ้นอีกก้าวมีภูมิคุ้มกันโรคทางใจเพิ่มขึ้นอีก บางคนเกิดมาพบแต่ความสุขความสำเร็จ พอวันหนึ่งต้องใช้กรรมหนักบ้างอาจจะถึงขั้นรับไม่ได้ ต้องฆ่าตัวตายหนีความทุกข์ ความทุกข์คือวัคซีนที่ดีสำหรับการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในอนาคตค่ะ